Αναζήτηση στην κοινότητα

Παγκόσμια Ήμερα προστασίας του στρώματος του όζοντος σήμερα και φαίνεται πως η τρύπα που είχε δημιουργηθεί εξαιτίας των ρύπων μικραίνει και σύντομα μάλιστα θα εξαφανιστεί, όπως ισχυρίζονται πλέον οι επιστήμονες. Εάν όλα πάνε καλά οι επόμενες γενιές θα διαβάζουν πως κάποτε υπήρξε ένα φαινόμενο που ονομοζάνταν τρύπα του όζοντος. Είχε δημιουργηθεί εξαιτίας κυρίως των βλαβερών ρύπων της βιομηχανίας. Τότε κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως αυτοί οι βλαβεροί ρύποι στη στρατόσφαιρα θα δημιουργούσαν μια μεγάλη τρύπα. Μια ιστορία που θα μπορούσε να έχει πάρα πολύ άσχημο τέλος αλλά ευτυχώς τα πράγματα ήρθαν διαφορετικά. «Είναι μια απίστευτη ιστορίας επιτυχίας» λέει ο Μάρκους Ρεξ, ερευνητής στο Ινστιτούτο Άλφρεντ Βέγκενερ στο Πότσνταμ. «Βλέπουμε πως εάν δράσουμε από κοινού, υπό την εποπτεία των ΗΕ, μπορούμε πράγματι να λύσουμε το πρόβλημα ακόμα και εάν διαρκεί πολύ». Οι επιστήμονες εκτιμούν πως η τρύπα του όζοντος στο δεύτερο μισό του αιώνα, όχι μόνο θα συρρικνωθεί αλλά και θα εξαφανιστεί. Όλα αυτά φυσικά ήταν πολύ διαφορετικά πριν από τριάντα χρόνια, όταν πολύ ανησυχητικές ειδήσεις κατέφθαναν από τον νότιο πόλο, τόσο από ειδικούς ερευνητές αλλά και από πολιτικούς. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 μειώνονταν οι τιμές του όζοντος και κάθε χρόνο η μείωση γινόταν όλο και πιο μεγάλη . «Το 1985 διαπιστώσαμε ότι ίσως βρισκόμασταν μπροστά σε μια από τις μεγαλύτερες αλλαγές που αφορούν το περιβάλλον των τελευταίων δεκαετιών, ενδεχομένως και του αιώνα» έλεγε ο Γεωφυσικός Τζο Φάρμαν (1930-2013) , ο οποίος ήταν ένας από τους επιστήμονες που ανακάλυψαν την τρύπα του όζοντος. Μειώσεις καρκίνου του δέρματος Ακόμα και ο ΓΓ των ΗΠΑ Μπαν Κι Μουν κάνει πλέον λόγο για μια ιστορία επιτυχίας. «Μαζί καταφέραμε ώστε το στρώμα του όζοντος στη στρατόσφαιρα να ανακάμψει μέχρι τα μέσα του αιώνα. Το αποτέλεσμα είναι ότι μέχρι δυο εκατομμύρια περιπτώσεις καρκίνου του δέρματος μπορούν κάθε χρόνο να αποφεύγονται». Και ο Γερμανός ερευνητής Μάρκους Ρεξ συμπληρώνει πως «είχαμε μεγάλη τύχη με το γεγονός ότι η τρύπα του όζοντος δημιουργήθηκε κυρίως πάνω από την Ανταρκτική όπου υπάρχουν ελάχιστοι άνθρωποι και ο ήλιος εμφανίζεται με τέτοιο τρόπο που τα πιθανά εγκαύματα δεν παίζουν σπουδαίο ρόλο». Σήμερα επιστήμονες αλλά και πολιτικοί είναι πολύ αισιόδοξοι. Πρόκειται για θετική είδηση από το χώρο του περιβάλλοντος. Ωστόσο πάντως οι ερευνητές εφιστούν την προσοχή. Η αποτελεσματική προστασία του περιβάλλοντος απαιτεί ακόμα πάρα πολλές προσπάθειες σε πολλούς τομείς. Πηγή: http://www.dw.com/el/%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CE%BA%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C-%CE%B7-%CF%84%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%8C%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82/a-19554840

Καταστροφές παγκόσμιας κλίμακας... Ανθρωπιστική κρίση... Κλιματικές αλλαγές... Φαινόμενο του Θερμοκηπίου... Μόλυνση του περιβάλλοντος... Μετά από πολλά χρόνια, η NASA είναι σε θέση να ανακοινώσει την πρώτη θετική είδηση για τον κατάσταση του πλανήτη, καθώς οι τελευταίες μετρήσεις που διεξήχθησαν στην τρύπα του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική, έδειξαν μία σαφή και άκρως ελπιδοφόρα μείωση του μεγέθους της, γεγονός που, σύμφωνα με τους αρμόδιους της διαστημικής υπηρεσίας, οφείλεται στην απαγόρευση συγκεκριμένων χημικών, τα οποία «μασούσαν» το όζον της ατμόσφαιρας. Σύμφωνα με τα στοιχεία των μετρήσεων από το δορυφόρο, τα οποία συγκεντρώθηκαν κατά τη διάρκεια του 2017, η μείωση της τρύπας του όζοντος είναι σημαντική, ενώ με το ρυθμό αυτό, η πλήρης αποκατάσταση θα επέλθει έως το 2060. Οι επιστήμονες εκθειάζουν τη συμφωνία που είχε συνάψει η παγκόσμια κοινότητα, εκδίδοντας το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, όπως είναι γνωστό, το 1989, βάσει του οποίου απαγορευόταν η ευρεία χρήση των χημικών που διαπιστωμένα είχαν κριθεί ως υπεύθυνα για την καταστροφή του σώματος του όζοντος στη στρατόσφαιρα, το οποίο λειτουργεί ως φυσική ασπίδα για τη Γη, από τη βλαβερή ακτινοβολία του Ήλιου. Η μείωση της τρύπας το όζοντος αγγίζει το 20%, γεγονός που προκάλεσε ενθουσιασμό στην επιστημονική κοινότητα. Παρ' όλα αυτά, η NASA σημειώνει ότι θα πρέπει να ενταθεί η προσπάθεια, με στόχο μετά το 2060, να έχει περιοριστεί στο ελάχιστο δυνατό επίπεδο. Πηγή: http://greenagenda.gr/nasa-%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B7-%CF%84%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%8C%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1/

Η αύξηση των εκπομπών μερικών χημικών ουσιών που περιέχουν χλώριο, μπορεί να καθυστερήσουν την αποκατάσταση της τρύπας του όζοντος έως κατά 30 χρόνια, σύμφωνα με διεθνή έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Atmospheric Chemistry and Physics της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών. Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Δρ Ντέβιντ Όραμ του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας, βρήκαν ότι οι εν λόγω ουσίες, που χρησιμοποιούνται ευρέως από τις χημικές βιομηχανίες, π.χ. για την παραγωγή PVC, αυξάνονται στην ατμόσφαιρα με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι είχε εκτιμηθεί έως τώρα. Σε μεγάλο βαθμό η παραγωγή τους γίνεται στην Κίνα και μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν κανονισμοί που να περιορίζουν τη χρήση τους. Πέρυσι, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, οι επιστήμονες είχαν αναφέρει τις πρώτες σαφείς ενδείξεις ότι είχε αρχίσει να αποκαθίσταται το στρώμα του όζοντος στη στρατόσφαιρα, το οποίο αποτελεί ασπίδα από την επικίνδυνη υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου. Αλλά η νέα μελέτη προειδοποιεί ότι τελικά η αποκατάσταση αυτή μπορεί να καθυστερήσει κατά δύο ή τρεις δεκαετίες σε σχέση με τις έως τώρα πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις ότι κάτι τέτοιο θα συνέβαινε το 2050. Η πρόοδος που έχει γίνει μέχρι τώρα, οφείλεται στο Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ που υπογράφηκε πριν 30 χρόνια και απαγόρευσε ορισμένες χημικές ουσίες (χλωροφθοράνθρακες και υδροχλωροφθοράνθρακες) που συσσωρεύονταν στην ατμόσφαιρα και αραίωναν το όζον, ιδίως πάνω από την Ανταρκτική. Μια από τις νέες και υποτιμημένες απειλές για το όζον είναι το διχλωρομεθάνιο, που χρησιμοποιείται ως χημικό διαλυτικό από τις βιομηχανίες χρωμάτων, φαρμάκων κ.α. και του οποίου τα επίπεδα στην ατμόσφαιρα έχουν αυξηθεί κατά 60% την τελευταία δεκαετία (η Κίνα ευθύνεται κατά τουλάχιστον 50% γι' αυτή την αύξηση). Απειλητικό είναι και το 1,2-διχλωροαιθάνιο, που χρησιμοποιείται για την παραγωγή του PVC (η Κίνα είναι επίσης ο μεγαλύτερος παραγωγός αυτού του ελαφρού πλαστικού). Μέχρι πρόσφατα οι επιστήμονες πίστευαν ότι αυτές οι δύο ουσίες θα διαλύονταν γρήγορα, προτού φθάσουν στο στρώμα του όζοντος. Όμως δείγματα του αέρα που οι επιστήμονες συνέλλεξαν από αεροπλάνο σε υψόμετρο 12 χιλιομέτρων και μετά ανέλυσαν, δείχνουν ότι αυτό δεν ισχύει και ότι τελικά αυτές οι τοξικές χημικές ουσίες -που κάνουν κακό και στην ανθρώπινη υγεία- έχουν αρκετό χρόνο για να φθάσουν έως το όζον και να το καταστρέψουν. Οι ερευνητές λένε ότι το διχλωρομεθάνιο και το διχλωροαιθάνιο πρέπει να συμπεριληφθούν στον κατάλογο των ουσιών που απαγορεύονται από το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ. Άλλοι επιστήμονες πάντως, όπως η Δρ Σούζαν Στράχαν της NASA, σύμφωνα με το BBC, δήλωσαν ότι δεν έχουν πεισθεί ακόμη ότι όντως αυτές οι ουσίες ανεβαίνουν έως το στρώμα του όζοντος και το βλάπτουν. Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%8C%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82/

Η τρύπα του όζοντος συνεχίζει να δείχνει ενθαρρυντικά σημάδια ανάκαμψης και όχι μόνο έχει σταματήσει να μεγαλώνει, αλλά το στρώμα της πυκνώνει πλέον και πάλι. Καταγράφεται πλέον μια σαφής τάση αύξησης του όζοντος στη στρατόσφαιρα, σε ύψος περίπου 42 χιλιομέτρων, με μέσο ρυθμό πάνω από 3% ανά δεκαετία, ενώ και το συνολικό όζον σε όλη την ατμόσφαιρα φαίνεται να αυξάνει. Όμως, αναμένεται να περάσουν τουλάχιστον δέκα ακόμη χρόνια, έως ότου αρχίσει να συρρικνώνεται πραγματικά η τρύπα πάνω από την Ανταρκτική, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έκθεση από 300 ερευνητές του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP) και του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO). Το στρώμα του όζοντος προστατεύει τους ανθρώπους από την καρκινογόνο υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία. Η παγκόσμια συμφωνία του 1987 (Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να «φρεναριστεί» η έως τότε αραίωση και εξαφάνιση του όζοντος. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της UNEP, η απαγόρευση των χλωροφθορανθράκων που επιβλήθηκε τότε και έχει επιφέρει σήμερα την μείωσή τους στην ατμόσφαιρα κατά 10% έως 15% σε σχέση με το αποκορύφωμά τους το 2000, θα μειώσει κατά 2 εκατομμύρια τα περιστατικά καρκίνου του δέρματος ετησίως έως το 2030. Περαιτέρω οφέλη, έχουν ήδη καταγραφεί στην ανθρώπινη υγεία (στα μάτια, στο ανοσοποιητικό σύστημα κ.α.), καθώς επίσης στα ζώα και στη γεωργία. Προηγούμενες έρευνες, είχαν δείξει ότι η κατάσταση της τρύπας του όζοντος είχε σταματήσει να χειροτερεύει. «Τώρα, για πρώτη φορά, με αυτή την έκθεσή μας λέμε πως βλέπουμε ενδείξεις πλέον για μια μικρή αύξηση στο συνολικό όζον. Αυτό σημαίνει, ότι έχει αρχίσει πια η ανάκαμψη του στρώματος του όζοντος σε όρους συνολικού όζοντος», δήλωσε ο επικεφαλής επιστήμονας του WMO Γκάιρ Μπράαθεν, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, το BBC και το "Nature". Το στρώμα του όζοντος πάνω από τη Γη αναμένεται, έως τα μέσα του τρέχοντος αιώνα, να έχει επιστρέψει στα επίπεδα του 1980. Ειδικά όμως στην Ανταρκτική, όπου ανέκαθεν το πρόβλημα ήταν μεγαλύτερο, ιδίως μεταξύ Αυγούστου και Δεκεμβρίου, η ανάκαμψη αυτή μπορεί να καθυστερήσει κάπως περισσότερο. «Η εξέλιξη στη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, όταν η τρύπα του όζοντος μεγάλωνε από έτος σε έτος, έχει πια σταματήσει, η κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί. Θεωρούμε ότι γύρω στο 2025 θα είμαστε σε θέση να πούμε με βεβαιότητα ότι η τρύπα του όζοντος μικραίνει», δήλωσε ο Γκάιρ Μπράαθεν, δείχνοντας ότι οι επιστήμονες παραμένουν κάπως επιφυλακτικοί για το αν όντως η εξελισσόμενη ανάκαμψη θα είναι μη αναστρέψιμη. Η πρόοδος αυτή θα επιταχυνόταν έως και κατά 11 χρόνια, αν καταστρέφονταν άμεσα τα υπάρχοντα αποθέματα των χημικών ουσιών που καταστρέφουν το όζον (των χλωροφθορανθράκων), οι οποίες είναι αποθηκευμένες κυρίως σε παλαιά ψυγεία και πυροσβεστήρες. Η τρύπα του όζοντος έφθασε να έχει έκταση - ρεκόρ περίπου 30 εκατομμυρίων τετραγωνικών μιλίων το 2006, ενώ σήμερα έχει έκταση γύρω στα 20 εκατομμύρια, αρκετά μεγάλη για να χωρέσει το φεγγάρι. Το μέγεθός της συνεχίζει να αυξομειώνεται από έτος σε έτος και εποχικά εντός του ίδιου έτους. Ένα «τίμημα» όμως που καταβλήθηκε για την σχετική ανάκαμψη του όζοντος, είναι ότι οι χημικές ουσίες (υδροφθοράνθρακες), που αντικατέστησαν τους χλωροφθοράνθρακες μετά το 1987, δυστυχώς είναι ισχυρά «αέρια του θερμοκηπίου», με συνέπεια να ενισχύουν την κλιματική αλλαγή. Η έκθεση συνιστά την εκ νέου αντικατάσταση και αυτών των ουσιών με άλλες, όπως οι υδροφθορο-ολεφίνες, που έχουν μικρότερες επιπτώσεις στην άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα επίπεδα του όζοντος συνδέονται στενά με το κλίμα. Η έκθεση επισημαίνει ότι περίπου η μισή ανάκαμψη του όζοντος οφείλεται στο γεγονός ότι τα αέρια του θερμοκηπίου αλλάζουν τη σύνθεση και δομή της ατμόσφαιρας. Καθώς παγιδεύουν θερμότητα στην χαμηλότερη τροπόσφαιρα, τα αέρια αυτά εμποδίζουν τη θερμότητα να ανέβει ψηλότερα στη στρατόσφαιρα, η οποία έτσι παραμένει πιο κρύα, γεγονός που ευνοεί τη αναδημιουργία του στρώματος του όζοντος. Σε κάθε περίπτωση, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η διεθνής κοινότητα θα μιμηθεί το πετυχημένο παράδειγμα του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ και θα επιδείξει ανάλογη πολιτική βούληση για συντονισμένη δράση και στην περίπτωση της κλιματικής αλλαγής. Πηγή: http://www.skai.gr/news/environment/article/265350/i-trupa-tou-ozodos-periorizetai-simadika-/#ixzz3DPrm2kP6