Αναζήτηση στην κοινότητα
Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'τσιμέντο'.
Found 27 results
-
Το τεράστιο μέγεθος της τσιμεντοποίησης στο παράκτιο μέτωπο της Ελλάδας
Engineer posted μια είδηση in Αρθρογραφία
Ασταμάτητη βαίνει η τσιμεντοποίηση μεγάλου μέρους του παράκτιου μετώπου της χώρας. Όπως προκύπτει από -προσφάτως δημοσιευμένη- έρευνα, η πίεση που δέχεται η ακτογραμμή στην Αττική, προσεγγίζει το 30%. Το φαινόμενο όμως είναι ευρύτερο, καθώς δεν αφορά μόνο αστικές και τουριστικές περιοχές, αλλά μεγάλο κομμάτι της χώρας. Άλλωστε, όπως έδειξαν και οι πρόσφατες πλημμύρες που έπληξαν κυρίως τις Κυκλάδες και μέρος της Κρήτης, αυτή η ασταμάτητη ανάπτυξη, οδηγεί πολλές περιοχές, αντιμέτωπες με αυξανόμενους κινδύνους φυσικών καταστροφών εξαιτίας και των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. «Η τρωτότητα της παράκτιας ανάπτυξης» Σύμφωνα με όσα ανέφερε στο iEidiseis.gr ο Απόστολος Λαγαρίας, επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, η συγκεκριμένη, προσωπική του έρευνα, βασίστηκε σε δορυφορικές εικόνες από την υπηρεσία Copernicus και δεδομένα από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος. Αυτά τα δεδομένα, όπως εξήγησε, «καλύπτουν οτιδήποτε αφορά τη σφράγιση του εδάφους την περίοδο 2006-2018». Όπως σχολίασε, «ουσιαστικά πρόκειται για την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα. Από στατιστικά στοιχεία των πολεοδομιών, γνωρίζαμε ότι είχαμε μια κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας αυτά τα χρόνια». Όπως προέκυψε όμως, αυτή δεν ήταν η πραγματικότητα, για πάρα πολλές περιοχές στο παράκτιο μέτωπο της χώρας. 30% αδιαπερατών επιφανειών στην Αττική Η επίμαχη έρευνα, επικεντρώθηκε σε περιοχές μέχρι 2 χιλιόμετρα από την ακτογραμμή. Όπως εξήγησε ο κ. Λαγαριάς, ο δείκτης που χρησιμοποιήθηκε, «αφορά το ποσοστό του εδάφους που έχει σφραγιστεί σε αυτή τη λεπτή λωρίδα γης από κάθε αδιαπέραστη επιφάνεια, όπως κτίρια, πάρκινγκ, στέγαστρα, μεγάλες κατασκευές και υποδομές ξενοδοχείων, αλλά και αυτοκινητοδρόμους». Στη συγκεκριμένη έρευνα, πραγματοποιείται σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία μια ταξινόμηση των περιοχών: «στην Αττική για παράδειγμα, τα ποσοστά αδιαπερατών επιφανειών, μπορεί να αγγίζουν το 30%, που είναι τεράστιο νούμερο. Και σε περιοχές όμως όπου το ποσοστό κυμαίνεται στο 10%, αλλοιώνεται ιδιαίτερα το φυσικό τοπίο και δημιουργείται επικινδυνότητα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Άλλες περιοχές όπου το ποσοστό κυμαίνεται κάτω από 5% είναι ουσιαστικά παρθένες». Χάρτης όπου αποτυπώνονται οι αδιαπέρατες επιφάνειες στην ελληνική ακτογραμμή. Με κόκκινο οι περιοχές που δέχονται την μεγαλύτερη πίεση. Οι «κόκκινες» περιοχές Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, τα υψηλότερα ποσοστά αδιαπερατών επιφανειών (άνω του 20%) στην παράκτια ζώνη, βάσει της έρευνας, «εντοπίζονται στο σύνολο σχεδόν του παράκτιου μετώπου της Αττικής, με επέκταση αυτού του άξονα προς την Κορινθία, αλλά και μια σαφή επίδραση στα παράλια του νομού Βοιωτίας και νομού Εύβοιας, έως την περιοχή της Χαλκίδας». Παρόμοια ποσοστά καταγράφονται και στη Θεσσαλονίκη, «με επέκταση του άξονα προς τη Χαλκιδική, αλλά και την Πιερία. Σημειακά υψηλές τιμές όπως είναι αναμενόμενο εντοπίζονται στις περιοχές των παράκτιων αστικών κέντρων της ηπειρωτικής χώρας (Πάτρα, Βόλος, Αλεξανδρούπολη, Καλαμάτα, Ναύπλιο, Πρέβεζα, Ηγουμενίτσα, Ναύπακτος, Αίγιο), μεγάλων νησιωτικών πόλεων (Χίος, Μυτιλήνη, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Χανιά, Ερμούπολη), αλλά και σε ζώνες έντονου μαζικού τουρισμού (Χερσόνησος Κρήτης, Καλλικράτεια Χαλκιδικής, Σταυρός-Ασπροβάλτα Χαλκιδικής, Κιάτο Κορινθίας)». Και μπορεί στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη να υπήρξε «μια στασιμότητα στην κατασκευή νέων υποδομών τα χρόνια της κρίσης, ξέρουμε όμως ότι σήμερα, ειδικά στην Αττική, έχουμε πλέον ξανά πολύ μεγάλες επενδύσεις στον παράκτιο χώρο». Ακόμη όμως και σε εξωαστικές περιοχές, σύμφωνα με την έκθεση, υψηλά επίπεδα αδιαπερατότητας (10%-20%), εντοπίζονται «στο μεγαλύτερο μέρος της βόρειας Κρήτης και στην περιοχή της Ιεράπετρας, στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, στη Μύκονο, στην Πάρο, στη Θήρα, στο βόρειο τμήμα της Ρόδου, στην κεντρική και βόρεια Κέρκυρα, στο νοτιοανατολικό τμήμα της Ζακύνθου, στη βόρεια Λευκάδα, αλλά και στους Παξούς». Επέκταση και σε νέες περιοχές Ταυτόχρονα όμως, η αστική διάχυση επεκτείνεται και σε νέες περιοχές, «που δεν παρουσιάζουν σημαντικά ποσοστά αστικών και τουριστικών υποδομών σε προηγούμενες περιόδους. Τέτοιες περιοχές είναι η Λήμνος, η Ίος, η νότια Ρόδος και η νότια Κως, το σύνολο σχεδόν των περιοχών του νομού Λασιθίου, η περιοχής της Κύμης στην Εύβοια και περιοχές στη νότια Πελοπόννησο (Γύθειο, Μάνη, Πύλος)». Ως αποτέλεσμα, στην έκθεση αναγράφεται ότι στην Ελλάδα, κατά την περίοδο 2006-2018, «καταγράφεται αύξηση της γης που επηρεάζεται από αδιαπέρατες επιφάνειες κατά 8,5%». Μια αύξηση που δεν προκλήθηκε μόνο εξαιτίας της δημιουργίας οδικών αξόνων και οικιστικών επεκτάσεων οικισμών, αλλά και από «διάχυτη τουριστική ανάπτυξη εντός περιοχών του δικτύου Natura 2000». Άλλωστε, σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία, αυτή η τσιμεντοποίηση στον παράκτιο χώρο, «όχι μόνο δεν σταματάει, αλλά έχει τη λογική να καταλάβει ακόμη περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, με αποτέλεσμα μετά να έχουμε να διαχειριστούμε ακόμη μεγαλύτερη επικινδυνότητα». Καταστροφές μεγάλης κλίμακας Η παράκτια ζώνη της Ελλάδα έχει μήκος άνω των 15 χιλιάδων χιλιομέτρων, εκ των οποίων, βάσει όσων αναγράφονται στην έκθεση, το 40% περιλαμβάνει χαρακτηρισμένους και προστατευμένους οικοτόπους. Όπως σημειώνεται στην έκθεση, «η τρωτότητα της ελληνικής παράκτιας ανάπτυξης σε καταστροφικά φαινόμενα και κυρίως πλημμύρες και δασικές πυρκαγιές αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά», εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Άλλωστε, σύμφωνα με την έκθεση, ήδη έχουν καταγραφεί καταστροφές μεγάλης κλίμακας σε Μάτι, Ρόδο, Ιόνιο και Πελοπόννησο από τον «Ιανό» και Θεσσαλία από τον «Daniel». Διάβρωση των ακτών Ένα φαινόμενο που επηρεάζει εδώ και δεκαετίες την ελληνική παράκτια ζώνη, είναι σύμφωνα με την έκθεση, η διάβρωση των ακτών, «την οποία αναμένεται να επιταχύνει η άνοδος της στάθμης της θάλασσας». Μάλιστα, «ακόμη και με μία άνοδο της στάθμης της θάλασσας της τάξης των 50 εκατοστών» τις επόμενες δεκαετίες, «μεγάλο μέρος της αμμώδους παραλίας θα χαθεί, επηρεάζοντας τη λειτουργία δημοφιλών τουριστικών και παραθεριστικών προορισμών, ενώ ορισμένες παραθεριστικές περιοχές του ελληνικού χώρου βρίσκονται στην άμεση ζώνη κινδύνου». Βασικές ζώνες επικινδυνότητας Σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία, «τα επόμενα χρόνια, αναμένουμε πιο συχνές και ενδεχομένως πιο έντονες πλημμύρες από χειμάρρους και ποτάμια. Σύμφωνα με τους χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας, οι πιο ευάλωτες ζώνες σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως είναι οι παράκτιες περιοχές, πολλές εκ των οποίων είναι τουριστικές». Πράγματι, στην έκθεση αναγράφεται επίσης ότι οι βασικές ζώνες επικινδυνότητας εξαιτίας της ανόδου της θάλασσας, εντοπίζονται «α) στην περιοχή Αξιού-Χαλάστρας-Εχδώρου-Αιγινίου στην κεντρική Μακεδονία, όπως και στην περιοχή της Θέρμης (αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης), β) στην περιοχή Αμβρακικού – Λούρου – Άραχθου, Φαναρίου και Σαγιάδας -Ηγουμενίτσας στην ήπειρο, γ) στην περιοχή Κάτω Ολύμπου στη Θεσσαλία, δ) στην περιοχή της Λαμίας, ε) στην περιοχή Μεσολλογίου και Οινιάδος, στ) σε περιοχές της Ηλείας (Πύργου-Βόλακος), της Αχαΐας (Λεχαινά) της Μεσσηνίας (Καλαμάτα – Μεσσήνη), στην περιοχή Τραϊανούπολης – Φερών. Από τις νησιωτικές περιοχές διαπιστώνονται ζώνες επικινδυνότητας κυρίως στην Κέρκυρα, στο βόρειο τμήμα της Ρόδου και της Κω, και σε λίγες εντοπισμένες χωρικά περιοχές της Κρήτης (Ιεράπετρα, Κίσσαμος)». Παρόμοιες είναι οι βασικές ζώνες επικινδυνότητας πλημμύρας ποτάμιων συστημάτων, στις οποίες προστίθενται «οι περιοχές Έλους-Σκάλας, Άργους-Νέας Κίου, η περιοχή Τοπείρου στην ανατολική Μακεδονία-Θράκη, και η περιοχή Ευρυμένων στη Θεσσαλία. Σημαντική επικινδυνότητα σε πλημμύρα με ποσοστό ζώνης κινδύνου εντός του παράκτιου τομέα μεταξύ 30%-50%, εμφανίζουν επιπλέον οι περιοχές Ορμύλιας (Κ. Μακεδονία), Αγίου Γεωργίου (Κ. Μακεδονία), Λιτόχωρου- Αν. Ολύμπου. Αλμυρού (Θεσσαλία), Μαραθώνος και Ωρωπού Αττικής». Ελάχιστη απόσταση δόμησης από αιγιαλό Έντονο ζήτημα υπάρχει σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία και σε ότι αφορά την ελάχιστη απόσταση δόμησης από τον αιγιαλό, που ορίζεται στα 30 μέτρα για τις κατοικίες και στα 50 μέτρα για τα ξενοδοχεία. Όπως σχολίασε ο ίδιος, «θεωρώ πως αυτό το όριο είναι πολύ μικρό, όμως το διατηρούν οι νέες νομοθεσίες και τα διατάγματα για την εκτός σχεδίου δόμηση. Το πρωτόκολλο της Βαρκελώνης ορίζει την ελάχιστη απόσταση των νέων κατοικιών στα 100 μέτρα από τον αιγιαλό, γεγονός που θα συμβάλλει στην προστασία του τοπίου και των οικοσυστημάτων. Υποτίθεται ότι δεσμευόμαστε από αυτό το πρωτόκολλο, όμως δεν το έχουμε υιοθετήσει έως τώρα». Άλλωστε, «έντονες πιέσεις δέχονται και πολλές ευάλωτες περιοχές, όπως υδροβιότοποι. Αυτές οι περιοχές χρειάζονται περαιτέρω προστασία και όχι κατακερματισμό». Λύσεις Αυτό που θα πρέπει να γίνει πλέον, σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία, είναι «εκεί όπου έχει διαμορφωθεί αυτή η κατάσταση εδώ και δεκαετίες, να πάμε ρυθμιστικά, να προστατεύσουμε, να επανασχεδιάσουμε, ώστε αυτές οι περιοχές να είναι περισσότερο λειτουργικές, ασφαλείς, με πολεοδομικό σχέδιο και φιλικά περιβαλλοντικές. Επίσης, να προστατεύσουμε όσες περιοχές δεν βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση». Παράλληλα, «θα πρέπει να διοχετεύσουμε τη ζήτηση για νέα ανάπτυξη, σε κάποιες περιοχές, κατάλληλα οριοθετημένες, σε απόσταση από την ακτογραμμή. Η Ελλάδα έχει πάρα πολλούς τέτοιους οικισμούς, όμως δεν έχει αξιοποιηθεί αυτό το πλεονέκτημα». -
Ασταμάτητη βαίνει η τσιμεντοποίηση μεγάλου μέρους του παράκτιου μετώπου της χώρας. Όπως προκύπτει από -προσφάτως δημοσιευμένη- έρευνα, η πίεση που δέχεται η ακτογραμμή στην Αττική, προσεγγίζει το 30%. Το φαινόμενο όμως είναι ευρύτερο, καθώς δεν αφορά μόνο αστικές και τουριστικές περιοχές, αλλά μεγάλο κομμάτι της χώρας. Άλλωστε, όπως έδειξαν και οι πρόσφατες πλημμύρες που έπληξαν κυρίως τις Κυκλάδες και μέρος της Κρήτης, αυτή η ασταμάτητη ανάπτυξη, οδηγεί πολλές περιοχές, αντιμέτωπες με αυξανόμενους κινδύνους φυσικών καταστροφών εξαιτίας και των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής. «Η τρωτότητα της παράκτιας ανάπτυξης» Σύμφωνα με όσα ανέφερε στο iEidiseis.gr ο Απόστολος Λαγαρίας, επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, η συγκεκριμένη, προσωπική του έρευνα, βασίστηκε σε δορυφορικές εικόνες από την υπηρεσία Copernicus και δεδομένα από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος. Αυτά τα δεδομένα, όπως εξήγησε, «καλύπτουν οτιδήποτε αφορά τη σφράγιση του εδάφους την περίοδο 2006-2018». Όπως σχολίασε, «ουσιαστικά πρόκειται για την περίοδο της κρίσης στην Ελλάδα. Από στατιστικά στοιχεία των πολεοδομιών, γνωρίζαμε ότι είχαμε μια κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας αυτά τα χρόνια». Όπως προέκυψε όμως, αυτή δεν ήταν η πραγματικότητα, για πάρα πολλές περιοχές στο παράκτιο μέτωπο της χώρας. 30% αδιαπερατών επιφανειών στην Αττική Η επίμαχη έρευνα, επικεντρώθηκε σε περιοχές μέχρι 2 χιλιόμετρα από την ακτογραμμή. Όπως εξήγησε ο κ. Λαγαριάς, ο δείκτης που χρησιμοποιήθηκε, «αφορά το ποσοστό του εδάφους που έχει σφραγιστεί σε αυτή τη λεπτή λωρίδα γης από κάθε αδιαπέραστη επιφάνεια, όπως κτίρια, πάρκινγκ, στέγαστρα, μεγάλες κατασκευές και υποδομές ξενοδοχείων, αλλά και αυτοκινητοδρόμους». Στη συγκεκριμένη έρευνα, πραγματοποιείται σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία μια ταξινόμηση των περιοχών: «στην Αττική για παράδειγμα, τα ποσοστά αδιαπερατών επιφανειών, μπορεί να αγγίζουν το 30%, που είναι τεράστιο νούμερο. Και σε περιοχές όμως όπου το ποσοστό κυμαίνεται στο 10%, αλλοιώνεται ιδιαίτερα το φυσικό τοπίο και δημιουργείται επικινδυνότητα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Άλλες περιοχές όπου το ποσοστό κυμαίνεται κάτω από 5% είναι ουσιαστικά παρθένες». Χάρτης όπου αποτυπώνονται οι αδιαπέρατες επιφάνειες στην ελληνική ακτογραμμή. Με κόκκινο οι περιοχές που δέχονται την μεγαλύτερη πίεση. Οι «κόκκινες» περιοχές Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, τα υψηλότερα ποσοστά αδιαπερατών επιφανειών (άνω του 20%) στην παράκτια ζώνη, βάσει της έρευνας, «εντοπίζονται στο σύνολο σχεδόν του παράκτιου μετώπου της Αττικής, με επέκταση αυτού του άξονα προς την Κορινθία, αλλά και μια σαφή επίδραση στα παράλια του νομού Βοιωτίας και νομού Εύβοιας, έως την περιοχή της Χαλκίδας». Παρόμοια ποσοστά καταγράφονται και στη Θεσσαλονίκη, «με επέκταση του άξονα προς τη Χαλκιδική, αλλά και την Πιερία. Σημειακά υψηλές τιμές όπως είναι αναμενόμενο εντοπίζονται στις περιοχές των παράκτιων αστικών κέντρων της ηπειρωτικής χώρας (Πάτρα, Βόλος, Αλεξανδρούπολη, Καλαμάτα, Ναύπλιο, Πρέβεζα, Ηγουμενίτσα, Ναύπακτος, Αίγιο), μεγάλων νησιωτικών πόλεων (Χίος, Μυτιλήνη, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Χανιά, Ερμούπολη), αλλά και σε ζώνες έντονου μαζικού τουρισμού (Χερσόνησος Κρήτης, Καλλικράτεια Χαλκιδικής, Σταυρός-Ασπροβάλτα Χαλκιδικής, Κιάτο Κορινθίας)». Και μπορεί στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη να υπήρξε «μια στασιμότητα στην κατασκευή νέων υποδομών τα χρόνια της κρίσης, ξέρουμε όμως ότι σήμερα, ειδικά στην Αττική, έχουμε πλέον ξανά πολύ μεγάλες επενδύσεις στον παράκτιο χώρο». Ακόμη όμως και σε εξωαστικές περιοχές, σύμφωνα με την έκθεση, υψηλά επίπεδα αδιαπερατότητας (10%-20%), εντοπίζονται «στο μεγαλύτερο μέρος της βόρειας Κρήτης και στην περιοχή της Ιεράπετρας, στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, στη Μύκονο, στην Πάρο, στη Θήρα, στο βόρειο τμήμα της Ρόδου, στην κεντρική και βόρεια Κέρκυρα, στο νοτιοανατολικό τμήμα της Ζακύνθου, στη βόρεια Λευκάδα, αλλά και στους Παξούς». Επέκταση και σε νέες περιοχές Ταυτόχρονα όμως, η αστική διάχυση επεκτείνεται και σε νέες περιοχές, «που δεν παρουσιάζουν σημαντικά ποσοστά αστικών και τουριστικών υποδομών σε προηγούμενες περιόδους. Τέτοιες περιοχές είναι η Λήμνος, η Ίος, η νότια Ρόδος και η νότια Κως, το σύνολο σχεδόν των περιοχών του νομού Λασιθίου, η περιοχής της Κύμης στην Εύβοια και περιοχές στη νότια Πελοπόννησο (Γύθειο, Μάνη, Πύλος)». Ως αποτέλεσμα, στην έκθεση αναγράφεται ότι στην Ελλάδα, κατά την περίοδο 2006-2018, «καταγράφεται αύξηση της γης που επηρεάζεται από αδιαπέρατες επιφάνειες κατά 8,5%». Μια αύξηση που δεν προκλήθηκε μόνο εξαιτίας της δημιουργίας οδικών αξόνων και οικιστικών επεκτάσεων οικισμών, αλλά και από «διάχυτη τουριστική ανάπτυξη εντός περιοχών του δικτύου Natura 2000». Άλλωστε, σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία, αυτή η τσιμεντοποίηση στον παράκτιο χώρο, «όχι μόνο δεν σταματάει, αλλά έχει τη λογική να καταλάβει ακόμη περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, με αποτέλεσμα μετά να έχουμε να διαχειριστούμε ακόμη μεγαλύτερη επικινδυνότητα». Καταστροφές μεγάλης κλίμακας Η παράκτια ζώνη της Ελλάδα έχει μήκος άνω των 15 χιλιάδων χιλιομέτρων, εκ των οποίων, βάσει όσων αναγράφονται στην έκθεση, το 40% περιλαμβάνει χαρακτηρισμένους και προστατευμένους οικοτόπους. Όπως σημειώνεται στην έκθεση, «η τρωτότητα της ελληνικής παράκτιας ανάπτυξης σε καταστροφικά φαινόμενα και κυρίως πλημμύρες και δασικές πυρκαγιές αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά», εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Άλλωστε, σύμφωνα με την έκθεση, ήδη έχουν καταγραφεί καταστροφές μεγάλης κλίμακας σε Μάτι, Ρόδο, Ιόνιο και Πελοπόννησο από τον «Ιανό» και Θεσσαλία από τον «Daniel». Διάβρωση των ακτών Ένα φαινόμενο που επηρεάζει εδώ και δεκαετίες την ελληνική παράκτια ζώνη, είναι σύμφωνα με την έκθεση, η διάβρωση των ακτών, «την οποία αναμένεται να επιταχύνει η άνοδος της στάθμης της θάλασσας». Μάλιστα, «ακόμη και με μία άνοδο της στάθμης της θάλασσας της τάξης των 50 εκατοστών» τις επόμενες δεκαετίες, «μεγάλο μέρος της αμμώδους παραλίας θα χαθεί, επηρεάζοντας τη λειτουργία δημοφιλών τουριστικών και παραθεριστικών προορισμών, ενώ ορισμένες παραθεριστικές περιοχές του ελληνικού χώρου βρίσκονται στην άμεση ζώνη κινδύνου». Βασικές ζώνες επικινδυνότητας Σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία, «τα επόμενα χρόνια, αναμένουμε πιο συχνές και ενδεχομένως πιο έντονες πλημμύρες από χειμάρρους και ποτάμια. Σύμφωνα με τους χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας, οι πιο ευάλωτες ζώνες σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως είναι οι παράκτιες περιοχές, πολλές εκ των οποίων είναι τουριστικές». Πράγματι, στην έκθεση αναγράφεται επίσης ότι οι βασικές ζώνες επικινδυνότητας εξαιτίας της ανόδου της θάλασσας, εντοπίζονται «α) στην περιοχή Αξιού-Χαλάστρας-Εχδώρου-Αιγινίου στην κεντρική Μακεδονία, όπως και στην περιοχή της Θέρμης (αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης), β) στην περιοχή Αμβρακικού – Λούρου – Άραχθου, Φαναρίου και Σαγιάδας -Ηγουμενίτσας στην ήπειρο, γ) στην περιοχή Κάτω Ολύμπου στη Θεσσαλία, δ) στην περιοχή της Λαμίας, ε) στην περιοχή Μεσολλογίου και Οινιάδος, στ) σε περιοχές της Ηλείας (Πύργου-Βόλακος), της Αχαΐας (Λεχαινά) της Μεσσηνίας (Καλαμάτα – Μεσσήνη), στην περιοχή Τραϊανούπολης – Φερών. Από τις νησιωτικές περιοχές διαπιστώνονται ζώνες επικινδυνότητας κυρίως στην Κέρκυρα, στο βόρειο τμήμα της Ρόδου και της Κω, και σε λίγες εντοπισμένες χωρικά περιοχές της Κρήτης (Ιεράπετρα, Κίσσαμος)». Παρόμοιες είναι οι βασικές ζώνες επικινδυνότητας πλημμύρας ποτάμιων συστημάτων, στις οποίες προστίθενται «οι περιοχές Έλους-Σκάλας, Άργους-Νέας Κίου, η περιοχή Τοπείρου στην ανατολική Μακεδονία-Θράκη, και η περιοχή Ευρυμένων στη Θεσσαλία. Σημαντική επικινδυνότητα σε πλημμύρα με ποσοστό ζώνης κινδύνου εντός του παράκτιου τομέα μεταξύ 30%-50%, εμφανίζουν επιπλέον οι περιοχές Ορμύλιας (Κ. Μακεδονία), Αγίου Γεωργίου (Κ. Μακεδονία), Λιτόχωρου- Αν. Ολύμπου. Αλμυρού (Θεσσαλία), Μαραθώνος και Ωρωπού Αττικής». Ελάχιστη απόσταση δόμησης από αιγιαλό Έντονο ζήτημα υπάρχει σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία και σε ότι αφορά την ελάχιστη απόσταση δόμησης από τον αιγιαλό, που ορίζεται στα 30 μέτρα για τις κατοικίες και στα 50 μέτρα για τα ξενοδοχεία. Όπως σχολίασε ο ίδιος, «θεωρώ πως αυτό το όριο είναι πολύ μικρό, όμως το διατηρούν οι νέες νομοθεσίες και τα διατάγματα για την εκτός σχεδίου δόμηση. Το πρωτόκολλο της Βαρκελώνης ορίζει την ελάχιστη απόσταση των νέων κατοικιών στα 100 μέτρα από τον αιγιαλό, γεγονός που θα συμβάλλει στην προστασία του τοπίου και των οικοσυστημάτων. Υποτίθεται ότι δεσμευόμαστε από αυτό το πρωτόκολλο, όμως δεν το έχουμε υιοθετήσει έως τώρα». Άλλωστε, «έντονες πιέσεις δέχονται και πολλές ευάλωτες περιοχές, όπως υδροβιότοποι. Αυτές οι περιοχές χρειάζονται περαιτέρω προστασία και όχι κατακερματισμό». Λύσεις Αυτό που θα πρέπει να γίνει πλέον, σύμφωνα με τον κ. Λαγαρία, είναι «εκεί όπου έχει διαμορφωθεί αυτή η κατάσταση εδώ και δεκαετίες, να πάμε ρυθμιστικά, να προστατεύσουμε, να επανασχεδιάσουμε, ώστε αυτές οι περιοχές να είναι περισσότερο λειτουργικές, ασφαλείς, με πολεοδομικό σχέδιο και φιλικά περιβαλλοντικές. Επίσης, να προστατεύσουμε όσες περιοχές δεν βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση». Παράλληλα, «θα πρέπει να διοχετεύσουμε τη ζήτηση για νέα ανάπτυξη, σε κάποιες περιοχές, κατάλληλα οριοθετημένες, σε απόσταση από την ακτογραμμή. Η Ελλάδα έχει πάρα πολλούς τέτοιους οικισμούς, όμως δεν έχει αξιοποιηθεί αυτό το πλεονέκτημα». View full είδηση
-
Ένα καινοτόμο υλικό από σκυρόδεμα για την κατασκευή βιώσιμων κτιρίων, ανέπτυξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια. Το νέο τρισδιάστατα εκτυπωμένο υλικό είναι ενισχυμένο με γραφένιο και συνδυάζει την ανθεκτικότητα με πιο «πράσινα» χαρακτηριστικά. Ο νέος τύπος σκυροδέματος εκτυπώνεται πιο εύκολα, ενώ αποτελείται από ασβεστόλιθο, πυρωμένο αργιλικό τσιμέντο (LC2) και γραφένιο. Σύμφωνα με τους ερευνητές στόχος ήταν ο σχεδιασμός ενός εκτυπώσιμου σκυροδέματος με καλύτερες επιδόσεις και πιο βιώσιμο. Όπως ανέφερε σύμφωνα με το interestingengineering.com ο Osman Ozbulut, καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος της UVA «η προσθήκη γραφενίου στο τσιμέντο LC2 προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, διατηρώντας παράλληλα την αντοχή και την ευελιξία που απαιτούνται για τρισδιάστατα εκτυπωμένες κατασκευές». Η προσθήκη του γραφενίου στο μίγμα σκυροδέματος προσφέρει αρκετά πλεονεκτήματα, καθώς πρόκειται για ένα ισχυρό, εύκαμπτο υλικό που μπορεί να βελτιώσει την αντοχή και την ανθεκτικότητα του τσιμέντου. Κάνει επίσης το σκυρόδεμα πιο ανθεκτικό στις ρωγμές και σε άλλες μορφές ζημιών. Επιπλέον, το γραφένιο μπορεί να συμβάλει στη μείωση της ποσότητας νερού που απαιτείται για την ανάμιξη του σκυροδέματος, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας και πόρων. Η ομάδα διερεύνησε τη ροή, την αντοχή και τις περιβαλλοντικές επιδράσεις του σκυροδέματος LC2 ενισχυμένου με γραφένιο. Τα αποτελέσματα είναι ελπιδοφόρα, υποδεικνύοντας ότι το ενισχυμένο με γραφένιο σκυρόδεμα μπορεί να υπερτερεί σημαντικά σε σχέση με το παραδοσιακό τρισδιάστατα εκτυπωμένο σκυρόδεμα. Η αξιολόγηση του κύκλου ζωής έδειξε ότι το νέο σκυρόδεμα έχει τη δυνατότητα να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά περίπου 31% σε σύγκριση με άλλα εκτυπώσιμα μίγματα. Πρόοδος στα βιώσιμα υλικά Οι ερευνητές αξιολόγησαν τη δυνατότητα εφαρμογής του υλικού σε πραγματικές συνθήκες και συγκεκριμένα σε υποδομές μεταφορών, συνεργαζόμενοι με το Συμβούλιο Έρευνας Μεταφορών της Βιρτζίνια (VTRC). «Η συνεργασία με το VTRC ήταν απαραίτητη για την αποκάλυψη των θεμελιωδών ιδιοτήτων αυτού του νέου σκυροδέματος», πρόσθεσε ο Ozbulut στην ανακοίνωση. Με την ενσωμάτωση του γραφενίου σε ένα μίγμα τσιμέντου από ασβεστόλιθο και πυρωμένο άργιλο, η ομάδα μείωσε σημαντικά το αποτύπωμα άνθρακα της τρισδιάστατης κατασκευής. Αυτή η ανακάλυψη έχει τη δυνατότητα να δώσει ώθηση στον τομέα των κατασκευών, επιτρέποντας τη δημιουργία πολύπλοκων κατασκευών με μειωμένα απόβλητα και κατανάλωση ενέργειας. Σημειώνεται ότι, η παραγωγή τσιμέντου συμβάλλει κατά 8% στις παγκόσμιες εκπομπές CO2. Για τον μετριασμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της παραγωγής τσιμέντου, οι ερευνητές και οι βιομηχανίες διερευνούν διάφορες στρατηγικές, συμπεριλαμβανομένων των επιλογών τρισδιάστατης εκτύπωσης. Νωρίτερα, μια ομάδα με επικεφαλής τον Ozbulut παρουσίασε μια νέα λύση για τη βελτίωση των ιδιοτήτων του σκυροδέματος με την ενσωμάτωση νανοϊνιδίων κυτταρίνης, ενός υλικού φυτικής προέλευσης. Αυτές οι φυτικής προέλευσης ίνες έχουν αποδείξει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν ως πρόσθετα για τη βελτίωση των ιδιοτήτων ροής και της μηχανικής αντοχής των σύνθετων υλικών.
-
Ένα καινοτόμο υλικό από σκυρόδεμα για την κατασκευή βιώσιμων κτιρίων, ανέπτυξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια. Το νέο τρισδιάστατα εκτυπωμένο υλικό είναι ενισχυμένο με γραφένιο και συνδυάζει την ανθεκτικότητα με πιο «πράσινα» χαρακτηριστικά. Ο νέος τύπος σκυροδέματος εκτυπώνεται πιο εύκολα, ενώ αποτελείται από ασβεστόλιθο, πυρωμένο αργιλικό τσιμέντο (LC2) και γραφένιο. Σύμφωνα με τους ερευνητές στόχος ήταν ο σχεδιασμός ενός εκτυπώσιμου σκυροδέματος με καλύτερες επιδόσεις και πιο βιώσιμο. Όπως ανέφερε σύμφωνα με το interestingengineering.com ο Osman Ozbulut, καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών και Μηχανικών Περιβάλλοντος της UVA «η προσθήκη γραφενίου στο τσιμέντο LC2 προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, διατηρώντας παράλληλα την αντοχή και την ευελιξία που απαιτούνται για τρισδιάστατα εκτυπωμένες κατασκευές». Η προσθήκη του γραφενίου στο μίγμα σκυροδέματος προσφέρει αρκετά πλεονεκτήματα, καθώς πρόκειται για ένα ισχυρό, εύκαμπτο υλικό που μπορεί να βελτιώσει την αντοχή και την ανθεκτικότητα του τσιμέντου. Κάνει επίσης το σκυρόδεμα πιο ανθεκτικό στις ρωγμές και σε άλλες μορφές ζημιών. Επιπλέον, το γραφένιο μπορεί να συμβάλει στη μείωση της ποσότητας νερού που απαιτείται για την ανάμιξη του σκυροδέματος, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας και πόρων. Η ομάδα διερεύνησε τη ροή, την αντοχή και τις περιβαλλοντικές επιδράσεις του σκυροδέματος LC2 ενισχυμένου με γραφένιο. Τα αποτελέσματα είναι ελπιδοφόρα, υποδεικνύοντας ότι το ενισχυμένο με γραφένιο σκυρόδεμα μπορεί να υπερτερεί σημαντικά σε σχέση με το παραδοσιακό τρισδιάστατα εκτυπωμένο σκυρόδεμα. Η αξιολόγηση του κύκλου ζωής έδειξε ότι το νέο σκυρόδεμα έχει τη δυνατότητα να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά περίπου 31% σε σύγκριση με άλλα εκτυπώσιμα μίγματα. Πρόοδος στα βιώσιμα υλικά Οι ερευνητές αξιολόγησαν τη δυνατότητα εφαρμογής του υλικού σε πραγματικές συνθήκες και συγκεκριμένα σε υποδομές μεταφορών, συνεργαζόμενοι με το Συμβούλιο Έρευνας Μεταφορών της Βιρτζίνια (VTRC). «Η συνεργασία με το VTRC ήταν απαραίτητη για την αποκάλυψη των θεμελιωδών ιδιοτήτων αυτού του νέου σκυροδέματος», πρόσθεσε ο Ozbulut στην ανακοίνωση. Με την ενσωμάτωση του γραφενίου σε ένα μίγμα τσιμέντου από ασβεστόλιθο και πυρωμένο άργιλο, η ομάδα μείωσε σημαντικά το αποτύπωμα άνθρακα της τρισδιάστατης κατασκευής. Αυτή η ανακάλυψη έχει τη δυνατότητα να δώσει ώθηση στον τομέα των κατασκευών, επιτρέποντας τη δημιουργία πολύπλοκων κατασκευών με μειωμένα απόβλητα και κατανάλωση ενέργειας. Σημειώνεται ότι, η παραγωγή τσιμέντου συμβάλλει κατά 8% στις παγκόσμιες εκπομπές CO2. Για τον μετριασμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της παραγωγής τσιμέντου, οι ερευνητές και οι βιομηχανίες διερευνούν διάφορες στρατηγικές, συμπεριλαμβανομένων των επιλογών τρισδιάστατης εκτύπωσης. Νωρίτερα, μια ομάδα με επικεφαλής τον Ozbulut παρουσίασε μια νέα λύση για τη βελτίωση των ιδιοτήτων του σκυροδέματος με την ενσωμάτωση νανοϊνιδίων κυτταρίνης, ενός υλικού φυτικής προέλευσης. Αυτές οι φυτικής προέλευσης ίνες έχουν αποδείξει τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν ως πρόσθετα για τη βελτίωση των ιδιοτήτων ροής και της μηχανικής αντοχής των σύνθετων υλικών. View full είδηση
- 1 απάντηση
-
Τσιμέντο, ένα υλικό που απαντάται σε πληθώρα στα αστικά κέντρα - και όχι μόνο - καθώς κυριαρχεί στην κατασκευή κτιρίων και υποδομών, που απαρτίζουν το δομημένο περιβάλλον. Το τσιμέντο αποτελεί το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο τεχνητό υλικό στον πλανήτη, ενώ είναι ο δεύτερος περισσότερο χρησιμοποιημένος πόρος, μετά το νερό. Αποτελεί, επίσης, το λόγος ύπαρξης για μερικά από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια του κόσμου. Η Όπερα του Σίδνεϊ, ο ναός Lotus στο Δελχί, το Burj Khalifa στο Ντουμπάι, καθώς και το Pantheon της Ρώμη - με τον μεγαλύτερο μη υποστηριζόμενο τσιμεντένιο τρούλο στον κόσμο - όλα οφείλουν την κατασκευή τους στο εν λόγω υλικό. Όμως, εκτός από τη συμβολή του στο ανθρωπογενές περιβάλλον και στην πολιτισμική κληρονομιά, το τσιμέντο έχει και έναν σημαντικό αντίκτυπο: αποτελεί την πηγή για περίπου το 8% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2), σύμφωνα με το think tank Chatham House. Ενδεικτικά, το τσιμέντο συμβάλει στις εκπομπές CO2 περισσότερο από τα αεροπορικά καύσιμα (2,5%), ενώ δεν απέχει πολύ από τις παγκόσμιες γεωργικές επιχειρήσεις (12%). Αν μάλιστα ήταν χώρα, θα βρισκόταν στην 3η θέση παγκοσμίως, ακολουθώντας την Κίνα και τις ΗΠΑ. Για την ακρίβεια, η πρωτιά της Κίνας στις παγκόσμιες εκπομπές οφείλεται, εν μέρει, και στην εκτεταμένη οικοδομική της δραστηριότητα. Η ιδιαίτερη σύνδεση του υλικού με την κλιματική αλλαγή, είχε ως αποτέλεσμα οι ηγέτες της βιομηχανίας τσιμέντου να βρεθούν το 2018 στην Πολωνία, στη διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή - COP24 - για να συζητήσουν τους τρόπους με τους οποίους θα συνεισφέρουν στην ικανοποίηση των απαιτήσεων της Συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή. Για να γίνει αυτό, οι ετήσιες εκπομπές CO2 από τσιμέντο θα πρέπει να μειωθούν τουλάχιστον κατά 16% έως το 2030. Πως φαίνονται, λοιπόν, να εξελίσσονται τα πράγματα, σχεδόν τρία χρόνια αργότερα; Τρέχουσες εκτιμήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, υποδηλώνουν ότι 4,1 γιγατόνοι τσιμέντου παρήχθησαν παγκοσμίως το 2019. Η παραγωγή έφτασε τους 4,2 Gt το 2014 και έκτοτε παρέμεινε σχεδόν σταθερή στους 4,1 Gt. Ωστόσο, αν δεν γίνουν προσπάθειες για μείωση της ζήτησης, η ετήσια παραγωγή τσιμέντου αναμένεται να αυξηθεί – έστω και ελαφρώς - έως το 2030. Παγκόσμια Παραγωγή τσιμέντου 2010-2019 http://ered.gr/admin/uploads/global-cement-production-2010-2019.png IEA, Global cement production, 2010-2019, IEA, Paris, https://www.iea.org/data-and-statistics/charts/global-cement-production-2010-2019 Η ζήτηση για τσιμέντο στον κατασκευαστικό κλάδο είναι αυτή που προσδιορίζει την παραγωγή και είναι, προφανώς, καθοριστικός παράγοντας για την κατανάλωση ενέργειας στον υποτομέα τσιμέντου και για τις εκπομπές CO2. Επί της παρούσης, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός τσιμέντου, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 55% της παγκόσμιας παραγωγής, ακολουθούμενη από την Ινδία με 8%. Η παραγωγή στην Κίνα αναμένεται να μειωθεί μακροπρόθεσμα, αλλά, ως αντιστάθμισμα, αναμένονται αυξήσεις στην Ινδία και άλλες ασιατικές χώρες, καθώς και στην υποσαχάρια Αφρική, ως αποτέλεσμα της οικονομικής προόδου, της αστικοποίησης και της ανάπτυξης υποδομών σε αυτές τις χώρες. Σε κάθε περίπτωση το τσιμέντο αποτελεί ένα εξαιρετικά ανθεκτικό και εύχρηστο υλικό. Είναι φτηνό, μπορεί να παραχθεί σχεδόν οπουδήποτε και έχει όλα τα δομικά χαρακτηριστικά, που το καθιστούν ιδανικό για κτίρια και υποδομές. Με άλλα λόγια, παρότι υπάρχουν εναλλακτικές, η δόμηση χωρίς τσιμέντο αποτελεί μια πρόκληση. Επομένως, η μείωση των εκπομπών CO2 με την παράλληλη κάλυψη της παγκόσμιας ζήτησης για τσιμέντο δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Ορισμένες στρατηγικές επίτευξης αυτού του στόχου περιλαμβάνουν τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, τη μετάβαση σε καύσιμα χαμηλότερου άνθρακα, τη μείωση του λόγου κλίνκερ – του μεγαλύτερου ρυπαντή στο σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας - προς τσιμέντο, αλλά και την προώθηση καινοτομιών και νέας τεχνολογίας. Πράγματι, εναλλακτικές μορφές τσιμέντου έχουν κάνει δειλά την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικά η BioMason, μια νεοσύστατη επιχείρηση στη Βόρια Καρολίνα, χρησιμοποιεί βακτήρια, για να δημιουργήσει τούβλα από «βιο-τσιμέντο». Μια ιδέα εμπνευσμένη από τις θαλάσσιες δομές και, μετά από χρόνια έρευνας και ανάπτυξης, πλέον μπορεί να παράγει τούβλα μέσα σε 4 μόλις μέρες, σε θερμοκρασία δωματίου, χωρίς την ανάγκη για ορυκτά καύσιμα και ασβεστοποίηση, που αποτελούν τις κυριότερες πηγές CO2 της βιομηχανίας. Ωστόσο, η βιομηχανία κυριαρχείται από λίγους, μεγάλους παραγωγούς, απρόθυμους να πειραματιστούν ή να αλλάξουν επιχειρηματικά μοντέλα. Αλλά και αρχιτέκτονες, μηχανικοί, εργολάβοι και κατασκευαστικές εταιρείες παραμένουν επιφυλακτικοί όσον αφορά τη χρήση νέων δομικών υλικών. Και, φυσικά, σε μια τέτοια βιομηχανία κλίμακας, με τα ψηλά και μεγάλα κτίρια να κυριαρχούν στις σύγχρονες κατασκευαστικές τάσεις, αυξάνοντας τις ανάγκες στατικότητας, αντοχής και διάρκειας στο χρόνο, ο οικονομικός παράγοντας δεν είναι ο μόνος λόγος που κύριοι παίκτες του τομέα διστάζουν να ενσωματώσουν νέα υλικά στις κατασκευές τους. Εντούτοις, αν δεν υπάρξει η απαιτούμενη χρηματοδότηση για έρευνα και βελτίωση των υλικών και της τεχνολογίας, η επίτευξη του στόχου μείωσης των εκπομπών CO2 φαίνεται να ξεμακραίνει. Και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν διαρκώς. Μια άλλη λύση, λιγότερο καινοτόμα, αποτελεί και η μείωση της ζήτησης του ίδιου του προϊόντος, μέσα από ενέργειες όπως η βελτιστοποίηση της χρήσης τσιμέντου σε μίγματα σκυροδέματος, η αποτελεσματικότερη χρήση του σκυροδέματος, η ελαχιστοποίηση των αποβλήτων στην κατασκευή και η μεγιστοποίηση της διάρκειας ζωής των κτιρίων και των υποδομών. Η βελτιστοποίηση της απόδοσης των υλικών κερδίζει διαρκώς αυξανόμενη υποστήριξη, καθώς προσφέρει άμεση λύση, χωρίς σημαντικές αλλαγές στην παραγωγική διαδικασία ή υπέρογκες επενδύσεις. Επιπλέον, η υιοθέτηση τέτοιων στρατηγικών κατά τη χρήση τσιμέντου, θα συμβάλει στη μείωση της ζήτησης σε ολόκληρη την κατασκευαστική αλυσίδα, συμβάλλοντας αυτομάτως και στην μείωση των εκπομπών CO2. Κανείς δεν αναμένει την εξάλειψη του τσιμέντου από τον κατασκευαστικό τομέα στο προσεχές μέλλον. Και είναι πράγματι αυταπόδεικτο ότι οι ιδιότητες του υλικού δύσκολα μπορούν να αντικατασταθούν πλήρως. Ωστόσο, σε μια εποχή όπου η κλιματική αλλαγή αποτελεί κεντρική συζήτηση όλων και το κτιριακό απόθεμα βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής της ΕΕ, μέσα από κινήσεις όπως το European Green Deal, το Renovation Wave και το New European Bauhaus, η ανάγκη της βιομηχανίας παραγωγής τσιμέντου να κινητοποιηθεί είναι επιτακτική. View full είδηση
-
Τσιμέντο, ένα υλικό που απαντάται σε πληθώρα στα αστικά κέντρα - και όχι μόνο - καθώς κυριαρχεί στην κατασκευή κτιρίων και υποδομών, που απαρτίζουν το δομημένο περιβάλλον. Το τσιμέντο αποτελεί το πιο ευρέως χρησιμοποιούμενο τεχνητό υλικό στον πλανήτη, ενώ είναι ο δεύτερος περισσότερο χρησιμοποιημένος πόρος, μετά το νερό. Αποτελεί, επίσης, το λόγος ύπαρξης για μερικά από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια του κόσμου. Η Όπερα του Σίδνεϊ, ο ναός Lotus στο Δελχί, το Burj Khalifa στο Ντουμπάι, καθώς και το Pantheon της Ρώμη - με τον μεγαλύτερο μη υποστηριζόμενο τσιμεντένιο τρούλο στον κόσμο - όλα οφείλουν την κατασκευή τους στο εν λόγω υλικό. Όμως, εκτός από τη συμβολή του στο ανθρωπογενές περιβάλλον και στην πολιτισμική κληρονομιά, το τσιμέντο έχει και έναν σημαντικό αντίκτυπο: αποτελεί την πηγή για περίπου το 8% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2), σύμφωνα με το think tank Chatham House. Ενδεικτικά, το τσιμέντο συμβάλει στις εκπομπές CO2 περισσότερο από τα αεροπορικά καύσιμα (2,5%), ενώ δεν απέχει πολύ από τις παγκόσμιες γεωργικές επιχειρήσεις (12%). Αν μάλιστα ήταν χώρα, θα βρισκόταν στην 3η θέση παγκοσμίως, ακολουθώντας την Κίνα και τις ΗΠΑ. Για την ακρίβεια, η πρωτιά της Κίνας στις παγκόσμιες εκπομπές οφείλεται, εν μέρει, και στην εκτεταμένη οικοδομική της δραστηριότητα. Η ιδιαίτερη σύνδεση του υλικού με την κλιματική αλλαγή, είχε ως αποτέλεσμα οι ηγέτες της βιομηχανίας τσιμέντου να βρεθούν το 2018 στην Πολωνία, στη διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή - COP24 - για να συζητήσουν τους τρόπους με τους οποίους θα συνεισφέρουν στην ικανοποίηση των απαιτήσεων της Συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή. Για να γίνει αυτό, οι ετήσιες εκπομπές CO2 από τσιμέντο θα πρέπει να μειωθούν τουλάχιστον κατά 16% έως το 2030. Πως φαίνονται, λοιπόν, να εξελίσσονται τα πράγματα, σχεδόν τρία χρόνια αργότερα; Τρέχουσες εκτιμήσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, υποδηλώνουν ότι 4,1 γιγατόνοι τσιμέντου παρήχθησαν παγκοσμίως το 2019. Η παραγωγή έφτασε τους 4,2 Gt το 2014 και έκτοτε παρέμεινε σχεδόν σταθερή στους 4,1 Gt. Ωστόσο, αν δεν γίνουν προσπάθειες για μείωση της ζήτησης, η ετήσια παραγωγή τσιμέντου αναμένεται να αυξηθεί – έστω και ελαφρώς - έως το 2030. Παγκόσμια Παραγωγή τσιμέντου 2010-2019 http://ered.gr/admin/uploads/global-cement-production-2010-2019.png IEA, Global cement production, 2010-2019, IEA, Paris, https://www.iea.org/data-and-statistics/charts/global-cement-production-2010-2019 Η ζήτηση για τσιμέντο στον κατασκευαστικό κλάδο είναι αυτή που προσδιορίζει την παραγωγή και είναι, προφανώς, καθοριστικός παράγοντας για την κατανάλωση ενέργειας στον υποτομέα τσιμέντου και για τις εκπομπές CO2. Επί της παρούσης, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός τσιμέντου, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 55% της παγκόσμιας παραγωγής, ακολουθούμενη από την Ινδία με 8%. Η παραγωγή στην Κίνα αναμένεται να μειωθεί μακροπρόθεσμα, αλλά, ως αντιστάθμισμα, αναμένονται αυξήσεις στην Ινδία και άλλες ασιατικές χώρες, καθώς και στην υποσαχάρια Αφρική, ως αποτέλεσμα της οικονομικής προόδου, της αστικοποίησης και της ανάπτυξης υποδομών σε αυτές τις χώρες. Σε κάθε περίπτωση το τσιμέντο αποτελεί ένα εξαιρετικά ανθεκτικό και εύχρηστο υλικό. Είναι φτηνό, μπορεί να παραχθεί σχεδόν οπουδήποτε και έχει όλα τα δομικά χαρακτηριστικά, που το καθιστούν ιδανικό για κτίρια και υποδομές. Με άλλα λόγια, παρότι υπάρχουν εναλλακτικές, η δόμηση χωρίς τσιμέντο αποτελεί μια πρόκληση. Επομένως, η μείωση των εκπομπών CO2 με την παράλληλη κάλυψη της παγκόσμιας ζήτησης για τσιμέντο δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Ορισμένες στρατηγικές επίτευξης αυτού του στόχου περιλαμβάνουν τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, τη μετάβαση σε καύσιμα χαμηλότερου άνθρακα, τη μείωση του λόγου κλίνκερ – του μεγαλύτερου ρυπαντή στο σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας - προς τσιμέντο, αλλά και την προώθηση καινοτομιών και νέας τεχνολογίας. Πράγματι, εναλλακτικές μορφές τσιμέντου έχουν κάνει δειλά την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικά η BioMason, μια νεοσύστατη επιχείρηση στη Βόρια Καρολίνα, χρησιμοποιεί βακτήρια, για να δημιουργήσει τούβλα από «βιο-τσιμέντο». Μια ιδέα εμπνευσμένη από τις θαλάσσιες δομές και, μετά από χρόνια έρευνας και ανάπτυξης, πλέον μπορεί να παράγει τούβλα μέσα σε 4 μόλις μέρες, σε θερμοκρασία δωματίου, χωρίς την ανάγκη για ορυκτά καύσιμα και ασβεστοποίηση, που αποτελούν τις κυριότερες πηγές CO2 της βιομηχανίας. Ωστόσο, η βιομηχανία κυριαρχείται από λίγους, μεγάλους παραγωγούς, απρόθυμους να πειραματιστούν ή να αλλάξουν επιχειρηματικά μοντέλα. Αλλά και αρχιτέκτονες, μηχανικοί, εργολάβοι και κατασκευαστικές εταιρείες παραμένουν επιφυλακτικοί όσον αφορά τη χρήση νέων δομικών υλικών. Και, φυσικά, σε μια τέτοια βιομηχανία κλίμακας, με τα ψηλά και μεγάλα κτίρια να κυριαρχούν στις σύγχρονες κατασκευαστικές τάσεις, αυξάνοντας τις ανάγκες στατικότητας, αντοχής και διάρκειας στο χρόνο, ο οικονομικός παράγοντας δεν είναι ο μόνος λόγος που κύριοι παίκτες του τομέα διστάζουν να ενσωματώσουν νέα υλικά στις κατασκευές τους. Εντούτοις, αν δεν υπάρξει η απαιτούμενη χρηματοδότηση για έρευνα και βελτίωση των υλικών και της τεχνολογίας, η επίτευξη του στόχου μείωσης των εκπομπών CO2 φαίνεται να ξεμακραίνει. Και τα χρονικά περιθώρια στενεύουν διαρκώς. Μια άλλη λύση, λιγότερο καινοτόμα, αποτελεί και η μείωση της ζήτησης του ίδιου του προϊόντος, μέσα από ενέργειες όπως η βελτιστοποίηση της χρήσης τσιμέντου σε μίγματα σκυροδέματος, η αποτελεσματικότερη χρήση του σκυροδέματος, η ελαχιστοποίηση των αποβλήτων στην κατασκευή και η μεγιστοποίηση της διάρκειας ζωής των κτιρίων και των υποδομών. Η βελτιστοποίηση της απόδοσης των υλικών κερδίζει διαρκώς αυξανόμενη υποστήριξη, καθώς προσφέρει άμεση λύση, χωρίς σημαντικές αλλαγές στην παραγωγική διαδικασία ή υπέρογκες επενδύσεις. Επιπλέον, η υιοθέτηση τέτοιων στρατηγικών κατά τη χρήση τσιμέντου, θα συμβάλει στη μείωση της ζήτησης σε ολόκληρη την κατασκευαστική αλυσίδα, συμβάλλοντας αυτομάτως και στην μείωση των εκπομπών CO2. Κανείς δεν αναμένει την εξάλειψη του τσιμέντου από τον κατασκευαστικό τομέα στο προσεχές μέλλον. Και είναι πράγματι αυταπόδεικτο ότι οι ιδιότητες του υλικού δύσκολα μπορούν να αντικατασταθούν πλήρως. Ωστόσο, σε μια εποχή όπου η κλιματική αλλαγή αποτελεί κεντρική συζήτηση όλων και το κτιριακό απόθεμα βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής της ΕΕ, μέσα από κινήσεις όπως το European Green Deal, το Renovation Wave και το New European Bauhaus, η ανάγκη της βιομηχανίας παραγωγής τσιμέντου να κινητοποιηθεί είναι επιτακτική.
-
Ακόμα χαμηλότερη από το 2016 είναι φέτος η κατανάλωση τσιμέντου στην ελληνική αγορά, παραμένοντας σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο, χωρίς μάλιστα προοπτική διαφοροποίησης. Οπως ανέφερε πρόσφατα η διοίκηση της «Τιτάν», η ολοκλήρωση ορισμένων μεγάλων έργων τους πρώτους μήνες του 2017, σε συνδυασμό και με τη γενικευμένη καθήλωση της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας, ήταν οι δύο βασικοί παράγοντες που προκάλεσαν την περαιτέρω υποχώρηση της κατανάλωσης τσιμέντου. Επιπλέον επιβαρυντικός παράγοντας είναι και το υψηλό ενεργειακό κόστος για τις εγχώριες τσιμεντοβιομηχανίες. Στο πλαίσιο αυτό, το μεγαλύτερο ποσοστό της εγχώριας παραγωγής τσιμέντου κατευθύνεται σε αγορές του εξωτερικού. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά το φετινό πρώτο εξάμηνο, ο κύκλος εργασιών της μητρικής Α.Ε. Τσιμέντων Τιτάν υποχώρησε κατά 4,2% σε 125,4 εκατ. ευρώ, ενώ τα λειτουργικά κέρδη υποχώρησαν σε 12,2 εκατ. ευρώ, από 18,7 εκατ. ευρώ κατά το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Παράλληλα, η εταιρεία ήταν ζημιογόνος, καταγράφοντας απώλειες της τάξεως των 8,1 εκατ. ευρώ, έναντι κερδών 19,1 εκατ. ευρώ κατά το περσινό πρώτο εξάμηνο. Ωστόσο, τα εν λόγω κέρδη του εξαμήνου του 2016 ήταν έκτακτα και οφείλονται στην εισφορά 20,6 εκατ. ευρώ από θυγατρικές εταιρείες του εξωτερικού. Κάπως έτσι, η ελληνική αγορά έχει πλέον εξελιχθεί σε ήσσονος σημασίας για τον όμιλο. Αλλωστε, κατά το φετινό πρώτο εξάμηνο το 59% του κύκλου εργασιών και το 65% της λειτουργικής κερδοφορίας προήλθαν από τις δραστηριότητες στην αγορά των ΗΠΑ. Αναφορικά με τις προοπτικές του κλάδου στην Ελλάδα, η διοίκηση της «Τιτάν» επισημαίνει ότι η ζήτηση αναμένεται να κυμανθεί σε ακόμα χαμηλότερο επίπεδο από εκείνο του 2016, καθώς μετά την ολοκλήρωση των οδικών αξόνων, τα επόμενα έργα υποδομών παραμένουν στο στάδιο του σχεδιασμού, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτό να στηρίξουν τη ζήτηση δομικών υλικών, τουλάχιστον για το τρέχον έτος. Ταυτόχρονα, η ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλή, παρότι έχουν κάνει την εμφάνισή τους ορισμένα έργα τουριστικού χαρακτήρα. Πηγή: http://www.kathimerini.gr/923753/article/oikonomia/epixeirhseis/sto-nadir-h-zhthsh-tsimentoy-sthn-ellhnikh-agora
-
"Εξυπνο νάνο - τσιμέντο" με ελληνική σφραγίδα ετοιμάζει κοινοπραξία από τρία μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων σε συνεργασία με τον Όμιλο Τιτάν ο οποίος συντονίζει το έργο, την εταιρεία ΝΙΚΙ και την ΟΝΕΧ μέσω της θυγατρικής της εταιρίας νανοτεχνολογίας Glonatech. Όπως αναφέρει σχετική εταιρική ανακοίνωση, «Nano-modified Smart Concrete (NSC) - Νανοδομημένο Έξυπνο Σκυρόδεμα» ονομάζεται το εν λόγω ερευνητικό πρόγραμμα το οποίο χρηματοδοτείται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας και αφορά στην ανάπτυξη νανο-τροποποιημένου σκυροδέματος, για την παρακολούθηση της δομικής ακεραιότητας των κατασκευών. Έτσι, με την προτεινόμενη έρευνα θα παρασκευαστούν υψηλής απόδοσης "έξυπνα" νανοσύνθετα υλικά με δυνατότητες δομικής παρακολούθησης και στόχο την πρόβλεψη του επίπεδου των ζημιών ή / και της πιθανής αστοχίας της εκάστοτε δομής. Πηγή: http://www.express.gr/news/finance/746319oz_20140331746319.php3
-
Συμφωνία συνεργασίας για την ανάπτυξη της χρήσης της τρισδιάστατης εκτύπωσης στον χώρο της οικοδομής υπέγραψαν η Skanska και το Loughborough University. O στόχος της συμφωνίας είναι να μπορεί η Skanska να χρησιμοποιεί τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης τσιμέντου που έχει αναπτυχθεί στο πανεπιστήμιο, αξιοποιώντας την σε πραγματικές εφαρμογές. Μία ομάδα στο School of Vicil Building Engineering του πανεπιστημίου, με επικεφαλής τον Dr. Ρίτσαρντ Μπούσγουελ και τον καθηγητή Σάιμον Όστιν δουλεύει πάνω στο αντικείμενο από το 2007 και έχει αναπτύξει τρισδιάστατους εκτυπωτές τσιμέντου, εγκατεστημένους σε μεταλλικό σκελετό και ρομποτικό βραχίονα. Ο εκτυπωτής αφήνει τσιμέντο υψηλών επιδόσεων ελεγχόμενος με ακρίβεια από υπολογιστή. Στην ουσία λειτουργεί αφήνοντας διαδοχικά στρώματα τσιμέντου, μέχρι να ολοκληρωθεί η δημιουργία του επιθυμητού αντικειμένου. Ο εκτυπωτής μπορεί να παράγει αντικείμενα τα οποία δεν είναι δυνατόν να κατασκευαστούν με συμβατικές διαδικασίες. Ο απώτερος στόχος του αρχικού προγράμματος ανάπτυξης, διαρκείας 18 μηνών, είναι η ανάπτυξη του πρώτου εμπορικής διάθεσης ρομπότ εκτύπωσης τσιμέντου. Σε αυτό το πλαίσιο, συνεργάζονται με τη Skanska διάφορες εταιρείες, περιλαμβανομένης της Foster + Partners, της Buchan Concrete, της ΑΒΒ και της Lafarge Tarmac. Η εταιρεία επιδιώκει επίσης την εξερεύνηση ευκαιριών που προκύπτουν από αυτή την τεχνολογία και την ανάπτυξη μίας αλυσίδας παραγωγής με 3D εκτύπωση. Όπως τόνισε ο Ρομπ Φράνσις, στέλεχος της Skanska, η 3D εκτύπωση τσιμέντου, όταν συνδυαστεί με ένα είδος φορητού προκατασκευαστικού κέντρου, έχει τη δυνατότητα να «μειώσει τον χρόνο που απαιτείται για τη δημιουργία πολύπλοκων στοιχείων κτηρίων από εβδομάδες σε ώρες. Αναμένουμε να επιτύχουμε ένα επίπεδο ποιότητας και αποδοτικότητας το οποίο δεν έχει εμφανιστεί ξανά στην οικοδομή». Πηγή: http://www.naftemporiki.gr/story/885230/3d-ektuposi-tsimentou-gia-xrisi-stin-oikodomi Δείτε μερικές εικόνες και ένα video (http://www.3ders.org/articles/20141121-loughborough-university-skanska-to-build-commerical-3d-concrete-printing-robot.html)
-
Να μετατρέψουν το υγρό τσιμέντο σε υγρό μέταλλο κατάφεραν επιστήμονες του Εθνικού Εργαστηρίου Argonne! Ανοίγει έτσι ο δρόμος, μεταξύ άλλων, για να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή ηλεκτρονικών συσκευών και «τσιπ» υπολογιστών. Η «μαγεία» έγινε πραγματικότητα από ερευνητές του Εθνικού Εργαστηρίου Argonne του υποργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, σε συνεργασία με συναδέλφους τους από την Ιαπωνία, τη Γερμανία και τη Φινλανδία. Η σχετική δημοσίευση, με επικεφαλής τον αμερικανό φυσικό Κρις Μπένμπορ, έγινε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS). Όπως ανέφερε ο Μπένμορ, το νέο υλικό έχει πολλές δυνητικές εφαρμογές όπως σε ηλεκτρικές αντιστάσεις με μορφή λεπτού φιλμ, οι οποίες χρησιμοποιούνται σε επίπεδες οθόνες υγρών κρυστάλλων. Το νέο υλικό αποτελεί ένα είδος μεταλλικού γυαλιού, που έχει καλύτερη αντίσταση στη διάβρωση σε σχέση με ένα συμβατικό μέταλλο, είναι λιγότερο εύθραυστο από το γυαλί, μεταδίδει το ηλεκτρικό ρεύμα, εμφανίζει μεγαλύτερες ενεργειακές (μαγνητικές) απώλειες και διαθέτει καλύτερη ρευστότητα, πράγμα που βοηθάει στην επεξεργασία του. Έως τώρα, μόνο μέταλλα είχε καταστεί εφικτό να μετατραπούν σε αυτή την μεταβατική φάση του μεταλλικού γυαλιού. Η μετατροπή του τσιμέντου σε υγρό αγώγιμο μέταλλο γίνεται με τη διαδικασία της «παγίδευσης ηλεκτρονίων», η οποία στο μέλλον πιθανώς θα επιτρέψει και σε άλλα στερεά μονωτικά υλικά να μετατραπούν σε ημιαγωγούς του ρεύματος. Οι σχετικοί πειραματισμοί θα ξεκινήσουν σύντομα. Πηγή: www.skai.gr - www.anl.gov Πηγή άρθρου: http://physicsgg.me/2013/05/28/m%CE%B5%CF%84%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%B5-%CE%BC%CE%AD%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF/
-
Ενώπιον της χειρότερης χρονιάς από την έναρξη της κρίσης για την εσωτερική ελληνική αγορά βρίσκονται σημαντικοί κλάδοι της εγχώριας βαριάς βιομηχανίας. Πρόκειται για τους κλάδους της βιομηχανίας τσιμέντου και της χαλυβουργίας, που βλέπουν όχι μόνο την εγχώρια ζήτηση να έχει πιάσει χαμηλά πολλών δεκαετιών και σίγουρα να βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο της από την έναρξη της κρίσης, αλλά επιπρόσθετα να μην υπάρχει για το ορατό μέλλον κάποια ένδειξη ότι μπορεί το κλίμα να αναστραφεί. Όπως εξηγούν πηγές εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή τσιμέντου και χάλυβα, από την έναρξη της κρίσης η ιδιωτική κατασκευαστική δραστηριότητα έχει υποστεί καθίζηση. Αποτέλεσμα η ιδιωτική ζήτηση εδώ και χρόνια να κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα. Εκ των πραγμάτων λοιπόν οι δύο κλάδοι, τουλάχιστον στο κομμάτι της εγχώριας ζήτησης, στηρίχθηκαν στη ζήτηση για δημόσια έργα. Ωστόσο η ολοκλήρωση των μεγάλων έργων (οδικοί άξονες), κλείνει τον κύκλο της τελευταίας διετίας και αφήνει τους δύο κλάδους "ξεκρέμαστους". Το χειρότερο είναι ότι δε βλέπουμε μπροστά μας κάποια ένδειξη ότι μπορεί σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα να υπάρξει κάποια αλλαγή, αναφέρουν χαρακτηριστικά πηγές της βιομηχανίας, που επισημαίνουν τις καθυστερήσεις και τα προβλήματα πχ στο έργο του Ελληνικού που θα μπορούσε να αποτελέσει έναν αναπτυξιακό καταλύτη για την τόνωση της ζήτησης. Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο που επισημαίνει ο κλάδος της βαριάς βιομηχανίας είναι ότι τα πρόσφατα στοιχεία για τη βιομηχανική παραγωγή που ανακοινώθηκαν και δείχνουν αύξηση, δεν είναι αντιπροσωπευτικά κάποιας γενικότερης τάσης. Η αύξηση στη βιομηχανική παραγωγή προέρχεται κυρίως από την αύξηση της παραγωγής στον τομέα της ενέργειας και των ορυχείων εξαιτίας των άσχημων καιρικών συνθηκών που επικράτησαν το χειμώνα. Αντίθετα εξαιρουμένου του ενεργειακού τομέα, η βιομηχανική παραγωγή δεν παρουσιάζει κάποια ουσιώδη μεταβολή, επισημαίνουν οι ίδιες πηγές. Εξαγωγές Σε αυτό το περιβάλλον είναι λογικό οι βιομηχανίες των δύο κλάδων να στρέφονται προς τις εξαγωγές, έστω και εάν αυτές γίνονται με οριακά ή ανύπαρκτα περιθώρια κέρδους, λόγω του υψηλού εγχώριου ενεργειακού κόστους αλλά και του υψηλού μεταφορικού κόστους. Είναι χαρακτηριστικό ότι για το χάλυβα η εμβέλεια των εξαγωγών περιορίζεται στα Βαλκάνια, την Τουρκία και τη Βόρεια Αφρική, με τον ανταγωνισμό να είναι εξαιρετικά έντονος τόσο από Ευρωπαϊκές χώρες (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία) όσο και από την Τουρκία. Για τα τσιμέντα κυρίως οι ενδοομιλικές εξαγωγές μπορεί να οδηγήσουν την παραγωγή ελληνικών εργοστασίων ακόμη πιο μακριά. Είναι γνωστό άλλωστε ότι μεγάλη τσιμεντοβιομηχανία αξιοποιεί περίπου τα 2/3 της ελληνικής παραγωγής για τις ανάγκες της αμερικανικής αγοράς όπου δραστηριοποιείται με επιτυχία. Για να συνεχιστούν αυτές οι εξαγωγές θα πρέπει καταρχάς να διατηρηθεί η υψηλή ζήτηση και οι ευνοϊκές τιμές στις ΗΠΑ και δεύτερο και κυριότερο να κρατηθούν σε βιώσιμα επίπεδα τα κόστη παραγωγής των ελληνικών εργοστασίων. "Οι εξαγωγές μας γίνονται με το περιθώριο μεταξύ κέρδους και ζημιάς να παίζει στο μισό δολάριο" αναφέρει εκπρόσωπος βαριάς βιομηχανίας που είναι μέλος διεθνούς ομίλου με δραστηριότητα στη χώρα μας. Είναι σαφές λοιπόν ότι οποιαδήποτε αλλαγή στο ενεργειακό κόστος που αποτελεί για τους κλάδους του χάλυβα και του τσιμέντου, βασικό συντελεστή για το κόστος παραγωγής, μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ βιώσιμων και ζημιογόνων εξαγωγών. Το θέμα έθιξε εκ νέου χθες η Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας, η οποία τόνισε ότι στην Ελλάδα συνεχίζουμε να έχουμε ένα από τα υψηλότερα κόστη ρεύματος σε όλη την Ευρώπη. Ακόμη και η μικρότερη αλλαγή και αύξηση στα ισχύοντα τιμολόγια ή στο μηχανισμό της διακοψιμότητας (που ισχύει μέχρι τον Οκτώβριο και η βιομηχανία ζητεί να θεσπιστεί τριετής παράτασή του), θα δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα στην ήδη βαριά τραυματισμένη από την κρίση, ενεργοβόρο μεταποίηση και στους κλάδους του τσιμέντου και του χάλυβα, προειδοποιούν οι εκπρόσωποι της βιομηχανίας. Πηγή: (Χ. Φλουδόπουλος, capital.gr) Click here to view the είδηση
-
Οι ερευνητές του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας στη Ζυρίχη έχουν αναπτύξει μια νέα μορφή εξαιρετικά λεπτών, καμπυλωτών οροφών που είναι ικανές να παράγουν ηλιακή ενέργεια. Ο σχεδιασμός θα επιτρέψει στο NEST, ένα συγκρότημα κατοικιών που αποτελεί μέρος των εργαστηριακών εγκαταστάσεων της σχολής, να παράγει περισσότερη ενέργεια από αυτή που καταναλώνει. Η οροφή αποτελείται από πολλαπλά στρώματα υλικών: ένα εσωτερικό φύλλο από τσιμέντο, το οποίο λειτουργεί ως βάση για τους αγωγούς θέρμανσης και ψύξης και για τη μόνωση, το οποίο με τη σειρά του καλύπτεται από επιπλέον σκυρόδεμα. Οι φωτοβολταϊκές κυψέλες λεπτής μεμβράνης που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή ηλιακής ενέργειας τοποθετούνται στη συνέχεια στο εξωτερικό του κτιρίου. Το πρωτότυπο μοντέλο για την οροφή ήταν περίπου 7,5 μέτρα ύψος, και είχε συνολική καμπύλη επιφάνεια 160 τετραγωνικών μέτρων. Τώρα έχει αποσυναρμολογηθεί, ενώ το επόμενο έτος το ίδιο σχέδιο θα εφαρμοστεί στο κτίριο διαμερισμάτων HiLo που αποτελεί μέρος του έργου NEST. Το μοναδικό σχήμα της οροφής θα κατασκευαζόταν τυπικά με υλικά μη επαναχρησιμοποιούμενα όπως η ειδικά κατεργασμένη ξυλεία. Αντ’ αυτού, στο έργο χρησιμοποιήθηκε ένα δίχτυ κατασκευασμένο από χαλύβδινα καλώδια τα οποία ήταν καλυμμένα με ένα πολυμερές ύφασμα, σχηματίζοντας μια επιφάνεια πάνω στην οποία ήταν εφικτή η προσκόλληση του σκυροδέματος. Αυτό διευκόλυνε τον ασυνήθιστο σχεδιασμό, αλλά επίσης έκανε το έργο σημαντικά φθηνότερο από πλευράς κόστους των υλικών. Η ομάδα ερευνητών Block και το Ελβετικό Εθνικό Κέντρο Αριστείας ( Swiss National Centre of Competence) συνεισέφεραν στο έργο έναν αλγόριθμο για να εξασφαλιστεί ότι η οροφή θα πάρει την επιθυμητή μορφή της όταν το βάρος του υγρού σκυροδέματος εφαρμοστεί στο δίχτυ. Το σκυρόδεμα ψεκάστηκε πάνω στο δίχτυ χρησιμοποιώντας μια τεχνική που αναπτύχθηκε ειδικά για αυτή την εφαρμογή. Πηγή energia.gr Click here to view the είδηση
-
"Εξυπνο νάνο - τσιμέντο" με ελληνική σφραγίδα ετοιμάζει κοινοπραξία από τρία μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων σε συνεργασία με τον Όμιλο Τιτάν ο οποίος συντονίζει το έργο, την εταιρεία ΝΙΚΙ και την ΟΝΕΧ μέσω της θυγατρικής της εταιρίας νανοτεχνολογίας Glonatech. Όπως αναφέρει σχετική εταιρική ανακοίνωση, «Nano-modified Smart Concrete (NSC) - Νανοδομημένο Έξυπνο Σκυρόδεμα» ονομάζεται το εν λόγω ερευνητικό πρόγραμμα το οποίο χρηματοδοτείται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας και αφορά στην ανάπτυξη νανο-τροποποιημένου σκυροδέματος, για την παρακολούθηση της δομικής ακεραιότητας των κατασκευών. Έτσι, με την προτεινόμενη έρευνα θα παρασκευαστούν υψηλής απόδοσης "έξυπνα" νανοσύνθετα υλικά με δυνατότητες δομικής παρακολούθησης και στόχο την πρόβλεψη του επίπεδου των ζημιών ή / και της πιθανής αστοχίας της εκάστοτε δομής. Πηγή: http://www.express.g...0331746319.php3 Click here to view the είδηση
-
Παρακαλώ θα μπορούσε κάποιος να με ενημερώσει με την εμπειρία του για τις ποσότητες που απαιτούνται για την παρασκευή 5κ.μ. σκυροδέματος στο εργοτάξιο (πρακτικά πόσα κυβικά άμμο, χαλίκια, κιλά τσιμέντο κτλ.); Πρόκειται για σκυρόδεμα που θα χρησιμοποιηθεί για ενίσχυση της θεμελίωσης φέρουσας τοιχοποιίας σε σημείο που δεν υπάρχει πρόσβαση από οποιοδήποτε μηχάνημα και πρέπει να γίνει επιτόπου η παρασκευή. Δηλαδή η κατηγορία πρέπει να είναι κοντά στη C20/25.
-
Καλημέρα σε όλους! Έφτασε η ώρα να αγοράσω τα υλικά για να γεμίσω κάποια λούκια με τσιμεντοκονία..Βάσει των οδηγίων των ανθρώπων που βοηθούν σε αυτό το forum..πάμε για αναλογία 1 άμμος - 4 τσιμέντο . Στο οποίο θα προστεθεί ένα πρόσμεικτο ελβετικής εταιρείας πυκνότητας 1kg/lt ,αραιωμένο 1:5 με νερό . Θέλω να γεμίσω 0.4m3. Πόσο τσιμέντο να πάρω και πόση άμμο? Ουσιαστικά η πληροφορία που μου λείπει είναι η συνήθης πυκνότητα του τσιμεντοκονιάματος με αναλογία 1:4 .Παρεπιπτόντως τι ζητάω..άμμο τσιμέντου...άμμο ποταμίσια? Ευχαριστώ! Δημήτρης
-
Να μετατρέψουν το υγρό τσιμέντο σε υγρό μέταλλο κατάφεραν επιστήμονες του Εθνικού Εργαστηρίου Argonne! Ανοίγει έτσι ο δρόμος, μεταξύ άλλων, για να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή ηλεκτρονικών συσκευών και «τσιπ» υπολογιστών. Η «μαγεία» έγινε πραγματικότητα από ερευνητές του Εθνικού Εργαστηρίου Argonne του υποργείου Ενέργειας των ΗΠΑ, σε συνεργασία με συναδέλφους τους από την Ιαπωνία, τη Γερμανία και τη Φινλανδία. Η σχετική δημοσίευση, με επικεφαλής τον αμερικανό φυσικό Κρις Μπένμπορ, έγινε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS). Όπως ανέφερε ο Μπένμορ, το νέο υλικό έχει πολλές δυνητικές εφαρμογές όπως σε ηλεκτρικές αντιστάσεις με μορφή λεπτού φιλμ, οι οποίες χρησιμοποιούνται σε επίπεδες οθόνες υγρών κρυστάλλων. Το νέο υλικό αποτελεί ένα είδος μεταλλικού γυαλιού, που έχει καλύτερη αντίσταση στη διάβρωση σε σχέση με ένα συμβατικό μέταλλο, είναι λιγότερο εύθραυστο από το γυαλί, μεταδίδει το ηλεκτρικό ρεύμα, εμφανίζει μεγαλύτερες ενεργειακές (μαγνητικές) απώλειες και διαθέτει καλύτερη ρευστότητα, πράγμα που βοηθάει στην επεξεργασία του. Έως τώρα, μόνο μέταλλα είχε καταστεί εφικτό να μετατραπούν σε αυτή την μεταβατική φάση του μεταλλικού γυαλιού. Η μετατροπή του τσιμέντου σε υγρό αγώγιμο μέταλλο γίνεται με τη διαδικασία της «παγίδευσης ηλεκτρονίων», η οποία στο μέλλον πιθανώς θα επιτρέψει και σε άλλα στερεά μονωτικά υλικά να μετατραπούν σε ημιαγωγούς του ρεύματος. Οι σχετικοί πειραματισμοί θα ξεκινήσουν σύντομα. Πηγή: www.skai.gr - www.anl.gov Πηγή άρθρου: http://physicsgg.me/... Click here to view the είδηση
-
Ένα ζωντανό τσιμέντο που κλείνει μόνο του τις ρωγμές για να προστατεύσει τις χαλύβδινες ράβδους του οπλισμένου σκυροδέματος από τη διαβρωτική δράση του νερού ανάπτυξε ένας ολλανδός μικροβιολόγος. Το “βιοτσιμέντο” του Χενκ Γιόνκερς, μικροβιολόγου στο Πανεπιστήμιο της Ντελφτ της Ολλανδίας περιέχει σφαιρίδια βιοδιασπώμενου πλαστικού, στο εσωτερικό των οποίων υπάρχουν αποξηραμένα σπόρια βακτηρίων. Όταν εμφανιστεί μια ρωγμή στο τσιμέντο και εισέλθει νερό στο σκυρόδεμα, φαινόμενο σύνηθες με το πέρας του χρόνου, τα σφαιρίδια διαλύονται και απελευθερώνουν το περιεχόμενό τους. Τότε, τα βακτήρια ενεργοποιούνται και αρχίζουν να γεμίζουν τις ρωγμές με ασβεστίτη, το βασικό συστατικό του ασβεστόλιθου. Τα βακτήρια χρειάζονται τρεις εβδομάδες για να σφραγίσουν τις ρωγμές και δεν υπάρχει όριο στο μήκος της ρωγμής. Ωστόσο, το πλάτος της ρωγμής δεν πρέπει να ξεπερνά τα οκτώ χιλιοστά ώστε να λειτουργήσει η διαδικασία. Η διαδικασία λειτουργεί επίσης σε υπάρχοντα κτήρια και δρόμους χάρη σε ένα ειδικό υγρό που μπορεί να ψεκαστεί στις ρωγμές. —Η επιλογή των βακτηρίων Για αυτό το σκοπό, ο Γιόνκερ επέλεξε βακτήρια του γένους Bacillus, των οποίων τα σπόρια μπορούν να παραμείνουν ζωντανά για δεκάδες ή εκατοντάδες χρόνια. Αυτά τα βακτήρια συνήθως βρίσκονται κοντά σε ενεργά ηφαίστεια και σε αλκαλικές λίμνες. «Χρειαζόμαστε βακτήρια που μπορούν να επιζήσουν στο σκληρό περιβάλλον του τσιμέντου» λέει ο ερευνητής. Εκτός του ότι είναι πολύ ξηρό, το τσιμέντο είναι επίσης υπερβολικά αλκαλικό (έχει υπερβολικά υψηλό pH) για τους περισσότερους μικροοργανισμούς. Οι βάκιλοι, όμως, δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα. ο μόνο που χρειάζονται τα βακτήρια όταν συνέλθουν από το λήθαργο είναι τροφή και πρώτες ύλες για το σχηματισμό ασβεστόλιθου. Ως τροφή θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν απλά σάκχαρα, ωστόσο το τσιμέντο που θα προέκυπτε θα ήταν μαλακό και αδύναμο. Ο Γιόνκερ επέλεξε τελικά το γαλακτικό ασβέστιο, το οποίο οποίο συνδυάζεται με ανθρακικά ιόντα και δίνει ασβεστίτη. Η καινοτομία του Γιόνκερ έχει θέσει υποψηφιότητα για το φετινό Ευρωπαϊκό Βραβείο Εφευρέτη που απονέμει το Ευρωπαϊκό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας. Τα αυτοεπιδιορθούμενα δομικά υλικά συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας και προσελκύουν επενδυτικά κεφάλαια, καθώς μόνο το 2015 έχουν παρουσιαστεί στην αγορά τρία προϊόντα με αυτές τις ιδιότητες: τσιμέντο που αυτοεπιδιορθώνεται, στερεό κονίαμα επιδιόρθωσης και μια υγρή παραλλαγή. Πηγή: http://www.econews.gr/2015/05/19/tsimento-vaktiria-122387/
-
Εννέα κορυφαίες εταιρίες του κλάδου τσιμέντου και σκυροδέματος ίδρυσαν την Παγκόσμια Ένωση Τσιμέντου και Σκυροδέματος (Global Cement & Concrete Association (GCCA), μία προοδευτική, νέα ένωση, με σκοπό την ανάπτυξη και ενίσχυση της συνεισφοράς του κλάδου στις αειφόρες κατασκευές. Η Ένωση θα εστιάζει στην ώθηση των εξελίξεων στις αειφόρες κατασκευές, με στόχο τη βελτίωση της συνεισφοράς του κλάδου τσιμέντου και σκυροδέματος σε πληθώρα παγκόσμιων κοινωνικών και αναπτυξιακών προκλήσεων. Για το σκοπό αυτό, η Ένωση θα προωθεί την ανάπτυξη ανθεκτικών και περιβαλλοντικά φιλικών κτηρίων και υποδομών σε παγκόσμιο επίπεδο. Καθώς το σκυρόδεμα αποτελεί πλέον το προϊόν με τη δεύτερη μεγαλύτερη κατανάλωση στον κόσμο μετά το νερό, τα θέματα που αποτελούν προτεραιότητες για το νέο αυτόν οργανισμό είναι η αειφόρος ανάπτυξη και αστικοποίηση, καθώς και η άμβλυνση της κλιματικής αλλαγής. Επιπλέον, η Ένωση επιδιώκει την προώθηση της καινοτομίας σε ολόκληρη την αλυσίδα αξίας της κατασκευής, σε συνεργασία τόσο με κλαδικές ενώσεις όσο και με καταξιωμένους αρχιτέκτονες, μηχανικούς και καινοτόμους. Με τον τρόπο αυτό, η Ένωση φιλοδοξεί να δείξει πώς συγκεκριμένες λύσεις μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση παγκόσμιων κατασκευαστικών προκλήσεων και την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης, επιδεικνύοντας, ταυτόχρονα, υπεύθυνη ηγετική στάση στην κατασκευή και χρήση τσιμέντου και σκυροδέματος. Η Παγκόσμια Ένωση Τσιμέντου και Σκυροδέματος, με έδρα το Λονδίνο, θα είναι υπό την καθοδήγηση διεθνών εταιριών τσιμέντου, και το έργο της θα συμπληρώνει και θα υποστηρίζει το έργο των υφιστάμενων εθνικών και περιφερειακών ενώσεων. Στην Ένωση μπορούν να συμμετέχουν παραγωγοί τσιμέντου από όλο τον κόσμο που μοιράζονται τις ίδιες αξίες με τον οργανισμό, ενώ θα αναπτυχθούν και συνεργασίες με άλλους οργανισμούς που έχουν το ίδιο όραμα. Τα ιδρυτικά μέλη της Παγκόσμιας Ένωσης Τσιμέντου και Σκυροδέματος είναι οι LafargeHolcim, CEMEX, CNBM, CRH, Dangote, Eurocement, HeidelbergCement, Taiheiyo και Votorantim. Πηγή: http://www.businessnews.gr/article/98542/idryetai-i-pagkosmia-enosi-tsimentoy-kai-skyrodematos
-
Επιστήμονες κατασκεύασαν οροφή από τσιμέντο που παράγει Ηλιακή Ενέργεια
basgoud posted μια είδηση in Ενέργεια-ΑΠΕ
Οι ερευνητές του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας στη Ζυρίχη έχουν αναπτύξει μια νέα μορφή εξαιρετικά λεπτών, καμπυλωτών οροφών που είναι ικανές να παράγουν ηλιακή ενέργεια. Ο σχεδιασμός θα επιτρέψει στο NEST, ένα συγκρότημα κατοικιών που αποτελεί μέρος των εργαστηριακών εγκαταστάσεων της σχολής, να παράγει περισσότερη ενέργεια από αυτή που καταναλώνει. Η οροφή αποτελείται από πολλαπλά στρώματα υλικών: ένα εσωτερικό φύλλο από τσιμέντο, το οποίο λειτουργεί ως βάση για τους αγωγούς θέρμανσης και ψύξης και για τη μόνωση, το οποίο με τη σειρά του καλύπτεται από επιπλέον σκυρόδεμα. Οι φωτοβολταϊκές κυψέλες λεπτής μεμβράνης που χρησιμοποιούνται για τη συλλογή ηλιακής ενέργειας τοποθετούνται στη συνέχεια στο εξωτερικό του κτιρίου. Το πρωτότυπο μοντέλο για την οροφή ήταν περίπου 7,5 μέτρα ύψος, και είχε συνολική καμπύλη επιφάνεια 160 τετραγωνικών μέτρων. Τώρα έχει αποσυναρμολογηθεί, ενώ το επόμενο έτος το ίδιο σχέδιο θα εφαρμοστεί στο κτίριο διαμερισμάτων HiLo που αποτελεί μέρος του έργου NEST. Το μοναδικό σχήμα της οροφής θα κατασκευαζόταν τυπικά με υλικά μη επαναχρησιμοποιούμενα όπως η ειδικά κατεργασμένη ξυλεία. Αντ’ αυτού, στο έργο χρησιμοποιήθηκε ένα δίχτυ κατασκευασμένο από χαλύβδινα καλώδια τα οποία ήταν καλυμμένα με ένα πολυμερές ύφασμα, σχηματίζοντας μια επιφάνεια πάνω στην οποία ήταν εφικτή η προσκόλληση του σκυροδέματος. Αυτό διευκόλυνε τον ασυνήθιστο σχεδιασμό, αλλά επίσης έκανε το έργο σημαντικά φθηνότερο από πλευράς κόστους των υλικών. Η ομάδα ερευνητών Block και το Ελβετικό Εθνικό Κέντρο Αριστείας ( Swiss National Centre of Competence) συνεισέφεραν στο έργο έναν αλγόριθμο για να εξασφαλιστεί ότι η οροφή θα πάρει την επιθυμητή μορφή της όταν το βάρος του υγρού σκυροδέματος εφαρμοστεί στο δίχτυ. Το σκυρόδεμα ψεκάστηκε πάνω στο δίχτυ χρησιμοποιώντας μια τεχνική που αναπτύχθηκε ειδικά για αυτή την εφαρμογή. Πηγή energia.gr -
Ενώπιον της χειρότερης χρονιάς από την έναρξη της κρίσης για την εσωτερική ελληνική αγορά βρίσκονται σημαντικοί κλάδοι της εγχώριας βαριάς βιομηχανίας. Πρόκειται για τους κλάδους της βιομηχανίας τσιμέντου και της χαλυβουργίας, που βλέπουν όχι μόνο την εγχώρια ζήτηση να έχει πιάσει χαμηλά πολλών δεκαετιών και σίγουρα να βρίσκεται στο χαμηλότερο σημείο της από την έναρξη της κρίσης, αλλά επιπρόσθετα να μην υπάρχει για το ορατό μέλλον κάποια ένδειξη ότι μπορεί το κλίμα να αναστραφεί. Όπως εξηγούν πηγές εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή τσιμέντου και χάλυβα, από την έναρξη της κρίσης η ιδιωτική κατασκευαστική δραστηριότητα έχει υποστεί καθίζηση. Αποτέλεσμα η ιδιωτική ζήτηση εδώ και χρόνια να κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας σε σχεδόν μηδενικά επίπεδα. Εκ των πραγμάτων λοιπόν οι δύο κλάδοι, τουλάχιστον στο κομμάτι της εγχώριας ζήτησης, στηρίχθηκαν στη ζήτηση για δημόσια έργα. Ωστόσο η ολοκλήρωση των μεγάλων έργων (οδικοί άξονες), κλείνει τον κύκλο της τελευταίας διετίας και αφήνει τους δύο κλάδους "ξεκρέμαστους". Το χειρότερο είναι ότι δε βλέπουμε μπροστά μας κάποια ένδειξη ότι μπορεί σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα να υπάρξει κάποια αλλαγή, αναφέρουν χαρακτηριστικά πηγές της βιομηχανίας, που επισημαίνουν τις καθυστερήσεις και τα προβλήματα πχ στο έργο του Ελληνικού που θα μπορούσε να αποτελέσει έναν αναπτυξιακό καταλύτη για την τόνωση της ζήτησης. Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο που επισημαίνει ο κλάδος της βαριάς βιομηχανίας είναι ότι τα πρόσφατα στοιχεία για τη βιομηχανική παραγωγή που ανακοινώθηκαν και δείχνουν αύξηση, δεν είναι αντιπροσωπευτικά κάποιας γενικότερης τάσης. Η αύξηση στη βιομηχανική παραγωγή προέρχεται κυρίως από την αύξηση της παραγωγής στον τομέα της ενέργειας και των ορυχείων εξαιτίας των άσχημων καιρικών συνθηκών που επικράτησαν το χειμώνα. Αντίθετα εξαιρουμένου του ενεργειακού τομέα, η βιομηχανική παραγωγή δεν παρουσιάζει κάποια ουσιώδη μεταβολή, επισημαίνουν οι ίδιες πηγές. Εξαγωγές Σε αυτό το περιβάλλον είναι λογικό οι βιομηχανίες των δύο κλάδων να στρέφονται προς τις εξαγωγές, έστω και εάν αυτές γίνονται με οριακά ή ανύπαρκτα περιθώρια κέρδους, λόγω του υψηλού εγχώριου ενεργειακού κόστους αλλά και του υψηλού μεταφορικού κόστους. Είναι χαρακτηριστικό ότι για το χάλυβα η εμβέλεια των εξαγωγών περιορίζεται στα Βαλκάνια, την Τουρκία και τη Βόρεια Αφρική, με τον ανταγωνισμό να είναι εξαιρετικά έντονος τόσο από Ευρωπαϊκές χώρες (Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία) όσο και από την Τουρκία. Για τα τσιμέντα κυρίως οι ενδοομιλικές εξαγωγές μπορεί να οδηγήσουν την παραγωγή ελληνικών εργοστασίων ακόμη πιο μακριά. Είναι γνωστό άλλωστε ότι μεγάλη τσιμεντοβιομηχανία αξιοποιεί περίπου τα 2/3 της ελληνικής παραγωγής για τις ανάγκες της αμερικανικής αγοράς όπου δραστηριοποιείται με επιτυχία. Για να συνεχιστούν αυτές οι εξαγωγές θα πρέπει καταρχάς να διατηρηθεί η υψηλή ζήτηση και οι ευνοϊκές τιμές στις ΗΠΑ και δεύτερο και κυριότερο να κρατηθούν σε βιώσιμα επίπεδα τα κόστη παραγωγής των ελληνικών εργοστασίων. "Οι εξαγωγές μας γίνονται με το περιθώριο μεταξύ κέρδους και ζημιάς να παίζει στο μισό δολάριο" αναφέρει εκπρόσωπος βαριάς βιομηχανίας που είναι μέλος διεθνούς ομίλου με δραστηριότητα στη χώρα μας. Είναι σαφές λοιπόν ότι οποιαδήποτε αλλαγή στο ενεργειακό κόστος που αποτελεί για τους κλάδους του χάλυβα και του τσιμέντου, βασικό συντελεστή για το κόστος παραγωγής, μπορεί να κάνει τη διαφορά μεταξύ βιώσιμων και ζημιογόνων εξαγωγών. Το θέμα έθιξε εκ νέου χθες η Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας, η οποία τόνισε ότι στην Ελλάδα συνεχίζουμε να έχουμε ένα από τα υψηλότερα κόστη ρεύματος σε όλη την Ευρώπη. Ακόμη και η μικρότερη αλλαγή και αύξηση στα ισχύοντα τιμολόγια ή στο μηχανισμό της διακοψιμότητας (που ισχύει μέχρι τον Οκτώβριο και η βιομηχανία ζητεί να θεσπιστεί τριετής παράτασή του), θα δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα στην ήδη βαριά τραυματισμένη από την κρίση, ενεργοβόρο μεταποίηση και στους κλάδους του τσιμέντου και του χάλυβα, προειδοποιούν οι εκπρόσωποι της βιομηχανίας. Πηγή: (Χ. Φλουδόπουλος, capital.gr)
-
Καλημέρα σε όλους. Θέλω να ρωτήσω μήπως γνωρίζει κανείς πόση είναι περίπου η αναλογία του τσιμέντου στο σκυρόδεμα στην ποιότητα C20/25? Ρωτάω για να ξέρω πόσο ρευστοποιητή για στεγάνωση πρέπει να βάλω ανά κυβικό μπετόν, γιατί η isomat δίνει ποσότητα 200γραμμάρια ανά 100 κιλά τσιμέντου. Ευχαριστώ!
-
Εννέα κορυφαίες εταιρίες του κλάδου τσιμέντου και σκυροδέματος ίδρυσαν την Παγκόσμια Ένωση Τσιμέντου και Σκυροδέματος (Global Cement & Concrete Association (GCCA), μία προοδευτική, νέα ένωση, με σκοπό την ανάπτυξη και ενίσχυση της συνεισφοράς του κλάδου στις αειφόρες κατασκευές. Η Ένωση θα εστιάζει στην ώθηση των εξελίξεων στις αειφόρες κατασκευές, με στόχο τη βελτίωση της συνεισφοράς του κλάδου τσιμέντου και σκυροδέματος σε πληθώρα παγκόσμιων κοινωνικών και αναπτυξιακών προκλήσεων. Για το σκοπό αυτό, η Ένωση θα προωθεί την ανάπτυξη ανθεκτικών και περιβαλλοντικά φιλικών κτηρίων και υποδομών σε παγκόσμιο επίπεδο. Καθώς το σκυρόδεμα αποτελεί πλέον το προϊόν με τη δεύτερη μεγαλύτερη κατανάλωση στον κόσμο μετά το νερό, τα θέματα που αποτελούν προτεραιότητες για το νέο αυτόν οργανισμό είναι η αειφόρος ανάπτυξη και αστικοποίηση, καθώς και η άμβλυνση της κλιματικής αλλαγής. Επιπλέον, η Ένωση επιδιώκει την προώθηση της καινοτομίας σε ολόκληρη την αλυσίδα αξίας της κατασκευής, σε συνεργασία τόσο με κλαδικές ενώσεις όσο και με καταξιωμένους αρχιτέκτονες, μηχανικούς και καινοτόμους. Με τον τρόπο αυτό, η Ένωση φιλοδοξεί να δείξει πώς συγκεκριμένες λύσεις μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση παγκόσμιων κατασκευαστικών προκλήσεων και την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης, επιδεικνύοντας, ταυτόχρονα, υπεύθυνη ηγετική στάση στην κατασκευή και χρήση τσιμέντου και σκυροδέματος. Η Παγκόσμια Ένωση Τσιμέντου και Σκυροδέματος, με έδρα το Λονδίνο, θα είναι υπό την καθοδήγηση διεθνών εταιριών τσιμέντου, και το έργο της θα συμπληρώνει και θα υποστηρίζει το έργο των υφιστάμενων εθνικών και περιφερειακών ενώσεων. Στην Ένωση μπορούν να συμμετέχουν παραγωγοί τσιμέντου από όλο τον κόσμο που μοιράζονται τις ίδιες αξίες με τον οργανισμό, ενώ θα αναπτυχθούν και συνεργασίες με άλλους οργανισμούς που έχουν το ίδιο όραμα. Τα ιδρυτικά μέλη της Παγκόσμιας Ένωσης Τσιμέντου και Σκυροδέματος είναι οι LafargeHolcim, CEMEX, CNBM, CRH, Dangote, Eurocement, HeidelbergCement, Taiheiyo και Votorantim. Πηγή: http://www.businessn...ai-skyrodematos Click here to view the είδηση
-
Ακόμα χαμηλότερη από το 2016 είναι φέτος η κατανάλωση τσιμέντου στην ελληνική αγορά, παραμένοντας σε ιστορικά χαμηλό επίπεδο, χωρίς μάλιστα προοπτική διαφοροποίησης. Οπως ανέφερε πρόσφατα η διοίκηση της «Τιτάν», η ολοκλήρωση ορισμένων μεγάλων έργων τους πρώτους μήνες του 2017, σε συνδυασμό και με τη γενικευμένη καθήλωση της ιδιωτικής οικοδομικής δραστηριότητας, ήταν οι δύο βασικοί παράγοντες που προκάλεσαν την περαιτέρω υποχώρηση της κατανάλωσης τσιμέντου. Επιπλέον επιβαρυντικός παράγοντας είναι και το υψηλό ενεργειακό κόστος για τις εγχώριες τσιμεντοβιομηχανίες. Στο πλαίσιο αυτό, το μεγαλύτερο ποσοστό της εγχώριας παραγωγής τσιμέντου κατευθύνεται σε αγορές του εξωτερικού. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά το φετινό πρώτο εξάμηνο, ο κύκλος εργασιών της μητρικής Α.Ε. Τσιμέντων Τιτάν υποχώρησε κατά 4,2% σε 125,4 εκατ. ευρώ, ενώ τα λειτουργικά κέρδη υποχώρησαν σε 12,2 εκατ. ευρώ, από 18,7 εκατ. ευρώ κατά το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Παράλληλα, η εταιρεία ήταν ζημιογόνος, καταγράφοντας απώλειες της τάξεως των 8,1 εκατ. ευρώ, έναντι κερδών 19,1 εκατ. ευρώ κατά το περσινό πρώτο εξάμηνο. Ωστόσο, τα εν λόγω κέρδη του εξαμήνου του 2016 ήταν έκτακτα και οφείλονται στην εισφορά 20,6 εκατ. ευρώ από θυγατρικές εταιρείες του εξωτερικού. Κάπως έτσι, η ελληνική αγορά έχει πλέον εξελιχθεί σε ήσσονος σημασίας για τον όμιλο. Αλλωστε, κατά το φετινό πρώτο εξάμηνο το 59% του κύκλου εργασιών και το 65% της λειτουργικής κερδοφορίας προήλθαν από τις δραστηριότητες στην αγορά των ΗΠΑ. Αναφορικά με τις προοπτικές του κλάδου στην Ελλάδα, η διοίκηση της «Τιτάν» επισημαίνει ότι η ζήτηση αναμένεται να κυμανθεί σε ακόμα χαμηλότερο επίπεδο από εκείνο του 2016, καθώς μετά την ολοκλήρωση των οδικών αξόνων, τα επόμενα έργα υποδομών παραμένουν στο στάδιο του σχεδιασμού, με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτό να στηρίξουν τη ζήτηση δομικών υλικών, τουλάχιστον για το τρέχον έτος. Ταυτόχρονα, η ιδιωτική οικοδομική δραστηριότητα εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλή, παρότι έχουν κάνει την εμφάνισή τους ορισμένα έργα τουριστικού χαρακτήρα. Πηγή: http://www.kathimeri...-ellhnikh-agora Click here to view the είδηση
-
Συμφωνία συνεργασίας για την ανάπτυξη της χρήσης της τρισδιάστατης εκτύπωσης στον χώρο της οικοδομής υπέγραψαν η Skanska και το Loughborough University. O στόχος της συμφωνίας είναι να μπορεί η Skanska να χρησιμοποιεί τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης τσιμέντου που έχει αναπτυχθεί στο πανεπιστήμιο, αξιοποιώντας την σε πραγματικές εφαρμογές. Μία ομάδα στο School of Vicil Building Engineering του πανεπιστημίου, με επικεφαλής τον Dr. Ρίτσαρντ Μπούσγουελ και τον καθηγητή Σάιμον Όστιν δουλεύει πάνω στο αντικείμενο από το 2007 και έχει αναπτύξει τρισδιάστατους εκτυπωτές τσιμέντου, εγκατεστημένους σε μεταλλικό σκελετό και ρομποτικό βραχίονα. Ο εκτυπωτής αφήνει τσιμέντο υψηλών επιδόσεων ελεγχόμενος με ακρίβεια από υπολογιστή. Στην ουσία λειτουργεί αφήνοντας διαδοχικά στρώματα τσιμέντου, μέχρι να ολοκληρωθεί η δημιουργία του επιθυμητού αντικειμένου. Ο εκτυπωτής μπορεί να παράγει αντικείμενα τα οποία δεν είναι δυνατόν να κατασκευαστούν με συμβατικές διαδικασίες. Ο απώτερος στόχος του αρχικού προγράμματος ανάπτυξης, διαρκείας 18 μηνών, είναι η ανάπτυξη του πρώτου εμπορικής διάθεσης ρομπότ εκτύπωσης τσιμέντου. Σε αυτό το πλαίσιο, συνεργάζονται με τη Skanska διάφορες εταιρείες, περιλαμβανομένης της Foster + Partners, της Buchan Concrete, της ΑΒΒ και της Lafarge Tarmac. Η εταιρεία επιδιώκει επίσης την εξερεύνηση ευκαιριών που προκύπτουν από αυτή την τεχνολογία και την ανάπτυξη μίας αλυσίδας παραγωγής με 3D εκτύπωση. Όπως τόνισε ο Ρομπ Φράνσις, στέλεχος της Skanska, η 3D εκτύπωση τσιμέντου, όταν συνδυαστεί με ένα είδος φορητού προκατασκευαστικού κέντρου, έχει τη δυνατότητα να «μειώσει τον χρόνο που απαιτείται για τη δημιουργία πολύπλοκων στοιχείων κτηρίων από εβδομάδες σε ώρες. Αναμένουμε να επιτύχουμε ένα επίπεδο ποιότητας και αποδοτικότητας το οποίο δεν έχει εμφανιστεί ξανά στην οικοδομή». Πηγή: http://www.naftempor...i-stin-oikodomi Δείτε μερικές εικόνες και ένα video (http://www.3ders.org...ting-robot.html) Click here to view the είδηση
-
Ένα ζωντανό τσιμέντο που κλείνει μόνο του τις ρωγμές για να προστατεύσει τις χαλύβδινες ράβδους του οπλισμένου σκυροδέματος από τη διαβρωτική δράση του νερού ανάπτυξε ένας ολλανδός μικροβιολόγος. Το “βιοτσιμέντο” του Χενκ Γιόνκερς, μικροβιολόγου στο Πανεπιστήμιο της Ντελφτ της Ολλανδίας περιέχει σφαιρίδια βιοδιασπώμενου πλαστικού, στο εσωτερικό των οποίων υπάρχουν αποξηραμένα σπόρια βακτηρίων. Όταν εμφανιστεί μια ρωγμή στο τσιμέντο και εισέλθει νερό στο σκυρόδεμα, φαινόμενο σύνηθες με το πέρας του χρόνου, τα σφαιρίδια διαλύονται και απελευθερώνουν το περιεχόμενό τους. Τότε, τα βακτήρια ενεργοποιούνται και αρχίζουν να γεμίζουν τις ρωγμές με ασβεστίτη, το βασικό συστατικό του ασβεστόλιθου. Τα βακτήρια χρειάζονται τρεις εβδομάδες για να σφραγίσουν τις ρωγμές και δεν υπάρχει όριο στο μήκος της ρωγμής. Ωστόσο, το πλάτος της ρωγμής δεν πρέπει να ξεπερνά τα οκτώ χιλιοστά ώστε να λειτουργήσει η διαδικασία. Η διαδικασία λειτουργεί επίσης σε υπάρχοντα κτήρια και δρόμους χάρη σε ένα ειδικό υγρό που μπορεί να ψεκαστεί στις ρωγμές. —Η επιλογή των βακτηρίων Για αυτό το σκοπό, ο Γιόνκερ επέλεξε βακτήρια του γένους Bacillus, των οποίων τα σπόρια μπορούν να παραμείνουν ζωντανά για δεκάδες ή εκατοντάδες χρόνια. Αυτά τα βακτήρια συνήθως βρίσκονται κοντά σε ενεργά ηφαίστεια και σε αλκαλικές λίμνες. «Χρειαζόμαστε βακτήρια που μπορούν να επιζήσουν στο σκληρό περιβάλλον του τσιμέντου» λέει ο ερευνητής. Εκτός του ότι είναι πολύ ξηρό, το τσιμέντο είναι επίσης υπερβολικά αλκαλικό (έχει υπερβολικά υψηλό pH) για τους περισσότερους μικροοργανισμούς. Οι βάκιλοι, όμως, δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα. ο μόνο που χρειάζονται τα βακτήρια όταν συνέλθουν από το λήθαργο είναι τροφή και πρώτες ύλες για το σχηματισμό ασβεστόλιθου. Ως τροφή θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν απλά σάκχαρα, ωστόσο το τσιμέντο που θα προέκυπτε θα ήταν μαλακό και αδύναμο. Ο Γιόνκερ επέλεξε τελικά το γαλακτικό ασβέστιο, το οποίο οποίο συνδυάζεται με ανθρακικά ιόντα και δίνει ασβεστίτη. Η καινοτομία του Γιόνκερ έχει θέσει υποψηφιότητα για το φετινό Ευρωπαϊκό Βραβείο Εφευρέτη που απονέμει το Ευρωπαϊκό Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας. Τα αυτοεπιδιορθούμενα δομικά υλικά συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας και προσελκύουν επενδυτικά κεφάλαια, καθώς μόνο το 2015 έχουν παρουσιαστεί στην αγορά τρία προϊόντα με αυτές τις ιδιότητες: τσιμέντο που αυτοεπιδιορθώνεται, στερεό κονίαμα επιδιόρθωσης και μια υγρή παραλλαγή. Πηγή: http://www.econews.g...aktiria-122387/ Click here to view the είδηση