Αναζήτηση στην κοινότητα

ι Ολυμπιακοί αγώνες του Τόκιο τελείωσαν και οι φίλαθλοι όλου του κόσμου είχαν στραμμένο το βλέμμα στην Ιαπωνία, ενώ σε πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκονταν και τα κτίρια τα οποία φιλοξένησαν τους Αγώνες. Σε αντίθεση με πολλές άλλες διοργανώτριες χώρες, τα νέα κτίρια που φιλοξένησαν τους αγώνες στην Ιαπωνία ήταν πολύ λιγότερα, ενώ το επίκεντρο των Ολυμπιακών αγώνων ήταν το νέο εθνικό στάδιο Ιαπωνίας, 68.000 χωρητικότητας, σχεδιασμένο από τον Κένζο Κούμα. Ως μέρος της προσπάθειας του Τόκιο να προσφέρει αγώνες σε πνεύμα βιωσιμότητας, το νέο στάδιο είναι ένα από τα λίγα που κατασκευάστηκαν. Στους αγώνες χρησιμοποιήθηκαν αρκετοί χώροι που ολοκληρώθηκαν για τους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο το 1964. Σχεδιασμένο από τον Κένγκο Κούμα το νέο Εθνικό Στάδιο Ιαπωνίας φιλοξένησε και τους αγώνες λήξης, και επίσης θα στεγάσει και τις αθλητικές εκδηλώσεις για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Το στάδιο έχει μια μακρά ιστορία αφού το πρώτο κτίριο που σχεδιάστηκε για αυτό το σκοπό ήταν της Ζάχα Χαντίντ που κέρδισε μεν τον διεθνή διαγωνισμό, αλλά απορρίφθηκε μετά τις ανησυχίες για το κόστος της κατασκευής και την αντίθεση των Ιαπώνων αρχιτεκτόνων. Το σχέδιο του Κούμα χαρακτηρίστηκε απλό και είναι τυλιγμένο από βεράντες με φυτά και δέντρα, ενώ το μεγαλύτερό του μέρος είναι κατασκευασμένο από ξύλο. Το στάδιο έχει μια μακρά ιστορία αφού το πρώτο κτίριο που σχεδιάστηκε για αυτό το σκοπό ήταν της Ζάχα Χαντίντ που κέρδισε μεν τον διεθνή διαγωνισμό, αλλά απορρίφθηκε μετά τις ανησυχίες για το κόστος της κατασκευής και την αντίθεση των Ιαπώνων αρχιτεκτόνων. Ένας άλλος Ιάπωνας αρχιτέκτονας, ο Κένζο Τάνγκε, βραβευμένος με το βραβείο Pritzker Architecture, σχεδίασε το Εθνικό Στάδιο Yoyogi, το οποίο είναι ένας από τους χώρους που χτίστηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964 στο Τόκιο και επαναχρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των φετινών Αγώνων όχι για τις εκδηλώσεις και τους αγώνες κολύμβησης, όπως είχε σχεδιαστεί αρχικά αλλά για τους αγώνες χόκεϊ επί πάγου και μπέιζμπολ. Μια ακόμα αθλητική εγκατάσταση που επαναχρησιμοποιήθηκε είναι το υδάτινο κέντρο 15.000 θέσεων του Τόκιο από τον Πολ Τάνγκε των Tange Associates, του οποίου ο πατέρας Κένζο Τάνγκε, σχεδίασε ένα κτίριο το 1964 για τον ίδιο σκοπό. Το Tokyo Aquatics Center μια ανεστραμμένη δομή σε σχήμα πυραμίδας μετά τους Αγώνες, θα έχει χωρητικότητα που θα μειωθεί σε 5.000 θέσεις. Εθνικό Στάδιο Yoyogi του Kenzo Tange (1964) |Tokyo Olympics official ©Tokyo International Forum Το Nippon Budokan του MamoruYamada είναι ένας άλλος χώρος που χτίστηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964, ένα οκταγωνικό κτίριο που σχεδιάστηκε για να φιλοξενήσει τις εκδηλώσεις τζούντο στους Αγώνες και χρησιμοποιείται για εκδηλώσεις πολεμικών τεχνών και ως χώρος μουσικής. Το Κέντρο Γυμναστικής Ariake σχεδιάστηκε από την αρχιτεκτονική εταιρεία Nikken Sekkei + Shimizu Corporation και μοιάζει με ένα πλωτό σκάφος. Έχει ξύλινη και ατσάλινη κατασκευή με τοίχους επενδυμένους με ξύλο. Τα καθίσματα είναι επίσης κατασκευασμένα από ξύλο. Κατά τη διάρκεια των Αγώνων, η αρένα είχε χωρητικότητα 12.000, η οποία θα μειωθεί με την αφαίρεση των προσωρινών κερκίδων μετά τους Αγώνες. Χτισμένο για τη Μητροπολιτική Κυβέρνηση του Τόκιο, το Διεθνές Φόρουμ του Τόκιο κατασκευασμένο από το 1997 φιλοξένησε τις εκδηλώσεις άρσης βαρών και άρσης βαρών κατά τη διάρκεια των Αγώνων και έχει σχεδιαστεί από την αρχιτεκτονική εταιρεία Rafael Viñoly Architects. Το κύριο λόμπι του συνεδριακού κέντρου βρίσκεται σε μια δομή χτισμένη από δύο διασταυρούμενους γυάλινους τοίχους ύψους 60 μέτρων, η οποία χαρακτηρίστηκε από το αρχιτεκτονικό στούντιο ως "μια από τις πιο τολμηρές κατασκευές που έχουν κατασκευαστεί ποτέ στην Ιαπωνία". Στάδιο του Τόκιο του Κένγκο Κούμα | Tokyo Olympics official ©Tokyo International Forum Tokyo Metropolitan Gymnasium ονομάζεται ο χώρος που σχεδίασε ο Ιάπωνας Φουμιχίκο Μάκι τιμημένος με το βραβείο Pritzker Architecture το 1991 και φιλοξένησε τους Αγώνες πινγκ-πονγκ. Βρίσκεται δίπλα στο γήπεδο του Κούμα και η δομή αρχικά κατασκευάστηκε για να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Πάλης το 1954 πριν φιλοξενήσει αγώνες γυμναστικής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1964. Ανακατασκευάστηκε εκτενώς από τον Μάκι και άνοιξε ξανά το 1991. Ariake Arena από τον Κούμε Σεκέι είναι η δομή που βρίσκεται παράλληλα με το Γυμναστικό Κέντρο Ariake στον κόλπο του Τόκιο. Το Ariake Arena χωρητικότητας 15,000 χτίστηκε για να φιλοξενήσει εκδηλώσεις βόλεϊ και μπάσκετ με αναπηρικό αμαξίδιο κατά τη διάρκεια των Αγώνων. Η δομή είναι με κυρτή οροφή που θυμίζει το σχήμα ενός κύματος. Το κτίριο Kokugikan Arena από την αρχιτεκτονική εταιρεία Kajima Corporation είναι το σπίτι της πάλης σούμο στο Τόκιο, που σχεδιάστηκε το 1985 προκειμένου να αντικαταστήσει έναν προηγούμενο χώρο. Το δεύτερο από τα κτίρια του Φουμιχίκο Μάκι που χρησιμοποιήθηκαν στους Αγώνες, το Makuhari Messe Hall είναι ένα συνεδριακό κέντρο κοντά στην ακτή, στα περίχωρα του Τόκιο, χτισμένο εξ ολοκλήρου από προκατασκευασμένο σκυρόδεμα και ένα δομικό χαλύβδινο πλαίσιο, το κτήριο καλύπτεται από μια δυναμική καμπύλη στέγη. Makuhari Messe Hall του Fumihiko Maki (1989) | Tokyo Olympics official ©Tokyo International Forum Σχεδιασμένο από το αμερικανικό στούντιο Gensler Architects, το Izu Velodrome χτίστηκε πριν από 30 χρόνια και τότε ήταν το πρώτο ποδηλατοδρόμιο 250 μέτρων στην Ιαπωνία. Η ασημένια θολωτή εγκατάσταση βρίσκεται περίπου 100 χιλιόμετρα νότια του Τόκιο. Χτισμένη για τους φετινούς Αγώνες, η κύρια αρένα στο Musashino Forest Sport Plaza στο δυτικό Τόκιο έχει χωρητικότητα άνω των 10.000 ατόμων και κατασκευάστηκε από τον Νιχόν Σεκέι το 2017 για να φιλοξενεί εκδηλώσεις μπάσκετ μπάντμιντον, πεντάθλου και αναπηρικών αμαξιδίων κατά τη διάρκεια των Αγώνων. Τέλος, το διακριτικό επενδυμένο με σκυρόδεμα Miyagi Stadium που σχεδιάστηκε από τους Σιότσι Χαριού και Χιτόσι Άμπε το 2000 είναι ένα από τα επτά στάδια που φιλοξένησαν τα παιχνίδια ποδοσφαίρου κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Miyagi Stadium από τους Shoichi Haryu και Hitoshi Abe (2000) | Tokyo Olympics official ©Tokyo International Forum Izu Velodrome από τους Gensler Architects (2011) |Tokyo Olympics official ©Tokyo International Forum Tokyo Aquatics Center από τους Yamashita Sekkei και Tange Associates (2020) | Tokyo Olympics official ©Tokyo International Forum Tokyo Metropolitan Gymnasium του Fumihiko Maki (1991) | Tokyo Olympics official ©Tokyo International Forum Διεθνές φόρουμ του Τόκιο από τους Rafael Viñoly Architects (1997) | Tokyo Olympics official ©Tokyo International Forum Nippon Budokan του Mamoru Yamada (1964) | Tokyo Olympics official ©Tokyo International Forum Kokugikan Arena από την Kajima Corporation (1985) | Tokyo Olympics official ©Tokyo International Forum Musashino Forest Sport Plaza από τον Nihon Sekkei (2017)| Tokyo Olympics official ©Tokyo International Forum View full είδηση

Το Τόκιο ανακηρύχθηκε η ασφαλέστερη πόλη του κόσμου από την Economist Intelligence Unit, με βάση μια κατάταξη που εξετάζει τη δυνατότητα των μεγαλουπόλεων να διαχειρίζονται πολλούς τομείς, από τις κλιματικές καταστροφές μέχρι τις κυβερνοεπιθέσεις. Η Σιγκαπούρη κατέλαβε την δεύτερη θέση ενώ άλλη μια ιαπωνική μητρόπολη, η Οσάκα, βρίσκεται στην τρίτη. Οι ίδιες πόλεις είχαν καταλάβει τις τρεις πρώτες θέσεις και στις δύο προηγούμενες έρευνες (Safe Cities Index) του 2015 και του 2017. Φέτος, η μελέτη των συνολικά 60 πόλεων που συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο είχε ως στόχο να διαπιστώσει την "αστική ανθεκτικότητά" τους, κατά πόσο δηλαδή έχουν τη δυνατότητα να ανακάμπτουν μετά από κάποιο σοκ. Εξετάστηκαν τέσσερα είδη ασφάλειας: η ψηφιακή, των υποδομών, της υγείας και η προσωπική. Οι πόλεις της Ασίας και του Ειρηνικού επικρατούν στην πρώτη δεκάδα, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, αφού το Σίδνεϊ βρίσκεται στην πέμπτη θέση, η Σεούλ στην όγδοη και η Μελβούρνη στην 10η. Δύο ευρωπαϊκές και δύο βορειοαμερικανικές πόλεις συμπληρώνουν την δεκάδα, με το Άμστερνταμ στην τέταρτη θέση (πρώτη ευρωπαϊκή πόλη) και την Κοπεγχάγη στην όγδοη. Το Τορόντο του Καναδά βρίσκεται έκτο και ακολουθεί η Ουάσινγκτον, στην έβδομη θέση. Οι ασφαλέστερες πόλεις έλαβαν υψηλή βαθμολογία σε τομείς σχετικούς με την παροχή υπηρεσιών υγείας υψηλής ποιότητας, την ύπαρξη ομάδων αφοσιωμένων στην καταπολέμηση του κυβερνοεγκλήματος, τις αστυνομικές περιπολίες και τον καλό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση καταστροφών. Οι ευρωπαϊκές πόλεις, μολονότι τα πήγαν καλά στον τομέα της υγείας, δυσκολεύονται να ανταποκριθούν σε ό,τι αφορά την κυβερνοασφάλεια, δηλαδή τη δυνατότητα των πολιτών να χρησιμοποιούν το διαδίκτυο και άλλους ψηφιακούς διαύλους χωρίς να φοβούνται ότι θα παραβιαστούν ή θα κλαπούν τα προσωπικά δεδομένα τους. "Το Λονδίνο είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πόλη που μπαίνει μέσα στην πρώτη δεκάδα σε αυτήν την κατηγορία", εξήγησε η Ιρένε Μία του Economist Intelligence Unit. Το Λάγκος της Νιγηρίας, το Καράκας της Βενεζουέλας, η Γιανγκόν της Μιανμάρ, το Καράτσι του Πακιστάν και η Ντάκα του Μπαγκλαντές είναι οι πέντε λιγότερο ασφαλείς πόλεις, σύμφωνα με αυτήν την κατάταξη. Η πρώτη δεκάδα για το 2019 σύμφωνα με τον δείκτη Safe Cities Index (SCI) έχει ως εξής: 1. Tokyo, Japan 2. Singapore 3. Osaka, Japan 4. Amsterdam, the Netherlands 5. Sydney, Australia 6. Toronto, Canada 7. Washington DC, US = 8. Copenhagen, Denmark = 8. Seoul, South Korea 10. Melbourne, Australia View full είδηση

Το Τόκιο είχε βγει πρώτο στην πρώτη ψηφοφορία κατά την οποία αποκλείσθηκε η Μαδρίτη- Αποκλείσθηκε και η Κωνσταντινούπολη κατά την τελική ψηφοφορία Στην ιαπωνική πρωτεύουσα θα διεξαχθούν τελικά οι Ολυμπιακοί αγώνες του 2020 όπως αποφάσισαν στο Μπουένος Άιρες οι «Αθάνατοι» της ΔΟΕ. Το Τόκιο επιβεβαίωσε τα διεθνή πρακτορεία στοιχημάτων πως το χαρακτήριζαν ως απόλυτο φαβορί αν και ο αποκλεισμός της Μαδρίτης κατά την πρώτη ψηφοφορία σκόρπισε αισιοδοξία στην τουρκική πλευρά που ήλπιζε να λάβει τις «ισπανικές» ψήφους. Χαρακτηριστικό της σημασίας που έδιναν και οι τρεις χώρες στην ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2020 ήταν το γεγονός πως και οι τρεις πρωθυπουργοί, της Τουρκίας, της Ιαπωνίας και της Ισπανίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Σίνζο Άμπε και ο Μαριάνο Ραχόι αμέσως μετά τη συνεδρίαση της G20 στην Αγία Πετρούπολη ταξίδεψαν στο Μπουένος Άιρες. Πηγή: http://www.protothema.gr/sports/article/308559/tokio-madriti-i-konstadinoupoli-/