Αναζήτηση στην κοινότητα

Πλήθος μεταναστευτικών ροών ενδέχεται να προκαλέσει το φαινόμενο - Καταστροφική μία αύξηση της θερμοκρασίας της τάξης των τριών βαθμών Κελσίου. Το λιώσιμο των πάγων της Ανταρκτικής μπορεί να προκαλέσει "δραματική" άνοδο της στάθμης της θάλασσας εάν οι χώρες δεν καταφέρουν να διατηρήσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου (3,6 Φαρενάιτ), θέτοντας σοβαρή απειλή για τις περιοχές που βρίσκονται σε χαμηλό υψόμετρο και κοντά στις ακτές, ανέφεραν σήμερα ερευνητές. Εάν ξεπεραστεί ο στόχος της ανώτερης θερμοκρασίας που ορίζεται στη Συμφωνία του Παρισιού, το λιώσιμο του πολικού πάγου της Ανταρκτικής θα μπορούσε να προκαλέσει ετήσια μέση άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά 0,07 ίντσες (0,18 εκατοστά) παγκοσμίως το 2060 και μετέπειτα, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature. Βάσει της Συμφωνίας του Παρισιού του 2015, περισσότερες από 190 χώρες συμφώνησαν να διατηρήσουν την παγκόσμια μέση αύξηση της θερμοκρασίας "πολύ κάτω" των 2 βαθμών Κελσίου σε σύγκριση με την προ-βιομηχανική εποχή και να προσπαθήσουν να την περιορίσουν στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Η υπερθέρμανση των 3 βαθμών Κελσίου - ένα σενάριο που είναι πιο συνεπές με τις τρέχουσες πολιτικές - μπορεί να αυξάνει το επίπεδο της θάλασσας κατά 0,2 "καταστροφικές" ίντσες σε ετήσια βάση παγκοσμίως μετά το 2060, προστίθεται στη μελέτη. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα μοντέλο βασισμένο σε δορυφορικές παρατηρήσεις, κλιματικά δεδομένα και μηχανική εκμάθηση για να προβλέψουν την απώλεια πάγου της περιοχής υπό διαφορετικές παγκόσμιες πολιτικές για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινομένου θερμοκηπίου. "Η κατάρρευση των στρωμάτων πάγου είναι μη αναστρέψιμη για χιλιάδες χρόνια και αν το παγοκάλυμμα της Ανταρκτικής γίνει ασταθές, θα μπορούσε να συνεχίσει να υποχωρεί για αιώνες", δήλωσε ο Ντάνιελ Μ. Γκίλφορντ, ένας από τους συντάκτες της μελέτης, του Rutgers Earth System Science & Policy Lab. "Αυτό ανεξάρτητα από το εάν χρησιμοποιούνται στρατηγικές μείωσης των εκπομπών, όπως η απομάκρυνση του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα", πρόσθεσε σε δήλωση. Οι χώρες που βρίσκονται σε χαμηλό υψόμετρο όπως το Μπανγκλαντές, που ήδη υποφέρουν από ακραίες καταιγίδες και πλημμύρες, είναι πιο ευάλωτες στις επιπτώσεις της αύξησης των θερμοκρασιών και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, δήλωσε ο Ατίκ Ραχμάν, επικεφαλής του μη κερδοσκοπικού κέντρου προηγμένων μελετών του Μπανγκλαντές. Στην επίπεδη νότια περιοχή του Μπανγκλαντές, "μια μικρή αύξηση της στάθμης της θάλασσας μεταφέρεται σε μια πολύ μεγαλύτερη γραμμική ή οριζόντια αύξηση της κάλυψης της γης από αλμυρό νερό", εξήγησε ο Ραχμάν, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη. "Σταδιακά, όσοι βρίσκονται τώρα σε (περιοχές) υφάλμυρου νερού, που είναι αλμυρό και γλυκό νερό, (το έδαφός τους) θα γίνει αλατούχο και η γεωργική παραγωγικότητά τους θα μειωθεί". Το αποτέλεσμα θα είναι μεγαλύτερος εκτοπισμός, με ανθρώπους που εξαναγκάζονται να μετακινηθούν σε αστικές περιοχές, οι οποίες ήδη προσπαθούν να φιλοξενήσουν αυξανόμενους πληθυσμούς, όπου πολλοί θα έχουν μια κακή ποιότητα ζωής μακριά από τις οικογένειές τους, δήλωσε ο Ραχμάν. Οι παράκτιες κοινότητες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν με απλά μέτρα όπως η καλλιέργεια λαχανικών σε γλάστρες μακριά από το αλμυρό νερό. "Οι άνθρωποι προσπαθούν να προσαρμοστούν, αλλά η προσαρμογή έχει όρια", πρόσθεσε. Μελέτη που δημοσιεύθηκε από την Αμερικανική Γεωφυσική Ένωση, μια διεθνή επιστημονική ομάδα, προέβλεψε τον περασμένο μήνα ότι η αυξανόμενη στάθμη της θάλασσας θα μπορούσε να προκαλέσει κύματα μετανάστευσης σε ολόκληρο το Μπανγκλαντές, επηρεάζοντας περισσότερους από 1,3 εκατομμύριο ανθρώπους έως το 2050. Τόσο ο Γκίλφορντ όσο και ο Ραχμάν τόνισαν την ανάγκη για μεγαλύτερες διεθνείς προσπάθειες για την αντιμετώπιση των αυξανόμενων παγκόσμιων θερμοκρασιών, ενόψει των συνομιλιών της διάσκεψης COP26 του ΟΗΕ για το κλίμα τον Νοέμβριο. "Η μόνη σοβαρή απάντηση από την παγκόσμια κοινότητα είναι η ταχεία μείωση των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου", δήλωσε ο Ραχμάν στο Thomson Reuters Foundation, το φιλανθρωπικό σκέλος του Thomson Reuters, που καλύπτει τη ζωή ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που αγωνίζονται για να ζήσουν ελεύθερα ή δίκαια. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δημοσιεύτηκαν σε ΦΕΚ (Β 4680, Β 4679, Β 4672, Β 4673, Β 4675, Β 4682, Β 4664, Β 4674, Β 4665, Β 4678, Β 4681, Β 4676, Β 4666, Β 4677) τα Αναθεωρημένα Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΣΔΛΑΠ) για τα 14 Υδατικά Διαμερίσματα της χώρας, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Οδηγίας Πλαίσιο για τα Ύδατα (2000/60/ΕΚ) και της εθνικής νομοθεσίας. Τα Αναθεωρημένα ΣΔΛΑΠ αφορούν στον 2ο Κύκλο Διαχείρισης (2015-2021) της Οδηγίας Πλαίσιο και αποτελούν μέρος της διαδικασίας αναθεώρησης, η οποία προβλέπεται κάθε έξι έτη. Σύμφωνα με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με την κύρωση των αναθεωρημένων Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών η χώρα μας αποκτά ένα σημαντικό στρατηγικό εργαλείο για την αειφόρο διαχείριση των υδατικών πόρων. «Ταυτόχρονα, με επιστημονικά και περιβαλλοντικά ορθό τρόπο, πλήρη και τεκμηριωμένο, καλύπτεται η αιρεσιμότητα που είχε επιβληθεί στην Ελλάδα για την κύρωσή τους, εντός του 2017», εξηγεί το ΥΠΕΝ. Από το υπουργείο σημειώνεται, ακόμη, ότι η ποινή της αιρεσιμότητας που είχε επιβληθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή «ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης καθυστέρησης για την ολοκλήρωση των πρώτων Σχεδίων, τα οποία ενώ θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί το 2009, ολοκληρώθηκαν τελικά στο σύνολό τους το 2015 (με καθυστέρηση 6 χρόνων !)». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέβαλε την ποινή της αιρεσιμότητας, ζητώντας την ολοκλήρωση της αναθεώρησης. «Η Ελληνική Κυβέρνηση με πολιτική διαπραγμάτευση, αλλά και με μεθοδική και αποτελεσματική εργασία έκλεισε όλες τις εκκρεμότητες, που καθυστερούσαν τα προηγούμενα χρόνια, και εξασφάλισε αυστηρή παράταση ολοκλήρωσης της αναθεώρησης των Σχεδίων, έως το τέλος του 2017», σχολιάζει το υπουργείο και προσθέτει: «Η αποτυχία ολοκλήρωσης των Σχεδίων θα προκαλούσε εφαρμογή της ποινής της αιρεσιμότητας, με αποτέλεσμα την απώλεια πόρων του ΕΣΠΑ, ύψους περίπου 2,5 δισ. ευρώ στους τομείς της ύδρευσης, της άρδευσης και της αποχέτευσης. Με την ανάρτηση των Σχεδίων εκπληρώνεται η δέσμευση της Ελληνικής Πολιτείας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ταυτόχρονα επικαιροποιείται το θεσμικό στρατηγικό εργαλείο για την αειφόρο διαχείριση των υδάτων». Η Οδηγία για τα ύδατα 2000/60/ΕΚ αποτελεί το βασικό εργαλείο διαχείρισης των υδατικών πόρων, συνδυάζει ποιοτικούς, οικολογικούς και ποσοτικούς στόχους για την προστασία και την καλή κατάσταση όλων των υδάτινων πόρων, θέτοντας ως βάση την ολοκληρωμένη και αειφόρο διαχείριση τους σε επίπεδο Λεκανών Απορροής Ποταμών. Επίσης, αναγνωρίζει τις ανθρώπινες ανάγκες καθώς και τη αξία του νερού για τη λειτουργία των οικοσυστημάτων. Πρόκειται για μια Οδηγία που η εφαρμογή της διασφαλίζει το δικαίωμα των μελλοντικών γενεών στην πρόσβαση στο νερό, με όρους βιώσιμης ανάπτυξης. Τα αναθεωρημένα σχέδια διαχείρισης (ΣΔΛΑΠ) περιλαμβάνουν : α) Επικαιροποίηση του προσδιορισμού και του χαρακτηρισμού των επιφανειακών (ποτάμιων, λιμναίων, μεταβατικών και παράκτιων) και υπόγειων υδατικών συστημάτων. β) Επανεξέταση και ενημέρωση των συνθηκών αναφοράς και της αξιολόγησης και ταξινόμησης των επιφανειακών, συμπεριλαμβανομένων των ιδιαιτέρως τροποποιημένων και τεχνητών, και των υπόγειων υδατικών συστημάτων, με βάση τα νέα δεδομένα που είναι διαθέσιμα από τη λειτουργία του Εθνικού Δικτύου Παρακολούθησης της κατάστασης των υδάτων. γ) Αξιολόγηση εκ νέου των επιφανειακών συστημάτων που εμφανίζουν σημαντικές υδρομορφολογικές τροποποιήσεις (ιδιαιτέρως τροποποιημένα (ΙΤΥΣ) και τεχνητά (ΤΥΣ) υδατικά συστήματα). δ) Επικαιροποίηση του καταλόγου των σημαντικών πιέσεων στους υδάτινους πόρους, καθώς και των επιπτώσεών τους. ε) Επικαιροποίηση του Μητρώου Προστατευόμενων Περιοχών. στ) Επανεξέταση των περιβαλλοντικών στόχων για όλα τα υδατικά συστήματα. ζ) Εκτίμηση της προόδου εφαρμογής των αρχικών Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών της χώρας. η) Αναθεώρηση των Προγραμμάτων Βασικών και Συμπληρωματικών Μέτρων. θ) Επικαιροποίηση της οικονομικής ανάλυσης των χρήσεων νερού. ι) Καταγραφή των μέχρι σήμερα διακρατικών συμφωνιών στις διακρατικές λεκάνες απορροής. Το πρόγραμμα μέτρων των ΣΔΛΑΠ περιλαμβάνει διοικητικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες, καθώς και υλοποίηση υδραυλικών έργων. Η υλοποίηση και η επιτυχής εφαρμογή του αφορά το ΥΠΕΝ, τα συναρμόδια Υπουργεία (Εσωτερικών, Αγροτικής Ανάπτυξης, Υποδομών) αλλά και άλλων φορέων, όπως οι Περιφέρειες, οι Δήμοι, οι ΔΕΥΑ, οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, Ερευνητικά Ινστιτούτα, κ.α. Τα διαχειριστικά Σχέδια προέκυψαν μετά από ευρεία διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους φορείς και υπηρεσίες, την επιστημονική κοινότητα και τους πολίτες, ενώ η αδειοδότησή τους περιείχε και την εκπόνηση και έγκριση Στρατηγικών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για κάθε υδατικό διαμέρισμα. Πηγή: http://greenagenda.gr/%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%81%CF%8E%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CE%B5%CE%AF/