Αναζήτηση στην κοινότητα

Το φράγμα της Μεσοχώρας είναι ένα από τα έργα που ακόμα και σήμερα το όλο εγχείρημα είναι μπλεγμένο στο ΣτΕ, με το τοπίο να αναμένεται να ξεκαθαρίσει έως την Άνοιξη. Από πλευράς ΥΠΕΝ πάντως, η Γενική Διεύθυνση Ενέργειας εξέδωσε την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου την απόφαση χορήγησης στη ΔΕΗ «τμηματικής άδειας εγκατάστασης Υδροηλεκτρικού Σταθμού Μεσοχώρας ισχύος 160 MW, στη θέση «Γλύστρα» της Δημοτικής Ενότητας Μυροφύλλου, Δήμου Πύλης, Περιφερειακής Ενότητας Τρικάλων, Περιφέρειας Θεσσαλίας». Το σχετικό τελικό αίτημα είχε υποβληθεί στις 20 Δεκεμβρίου 2022, ενώ όπως τονίζεται στην απόφαση, το έργο είναι ήδη σχεδόν κατασκευασμένο στο σύνολό του. Αυτό που δεν αναφέρεται είναι ότι λόγω της πολυετούς αχρησίας είναι απαραίτητες επισκευές και αναβαθμίσεις ώστε να καταστεί λειτουργικό. Αυτές άλλωστε αφορά και η τμηματική άδεια εγκατάστασης. Υπενθυμίζεται ότι ο Υδροηλεκτρικός Σταθμός Μεσοχώρας θα συνδεθεί στον Υποσταθμό 150/20kV Μεσοχώρας του ΑΔΜΗΕ ο οποίος έχει ήδη κατασκευαστεί και λειτουργεί. Στον Υ/Σ περιλαμβάνονται δύο μετασχηματιστές (Μ/Σ) ανύψωσης Μέσης Τάσης 150kV. Η σύνδεση του σταθμού στο Σύστημα θα υλοποιηθεί μέσω εναέριων διασυνδετικών κυκλωμάτων 150kV. Τι περιλαμβάνει η άδεια Η χορηγηθείσα άδεια περιλαμβάνει τις εργασίες επισκευής, αποκατάστασης και συντήρησης των υφιστάμενων εγκαταστάσεων του Υδροηλεκτρικού Σταθμού (ΥΗΣ) «Μεσοχώρας» οι οποίες λαμβάνουν χώρα σε τέσσερις περιοχές συνολικού εμβαδού 1.260.270,65m2 και περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: Περιοχή Α (17.950,83m2) Αποκατάσταση του σταθεροποιητικού επιχώματος Αρματολικού, στο νοτιοανατολικό τμήμα του οικισμού με κατασκευή διώρυγας παροχέτευσης ομβρίων. Περιοχή Β (731.746,04m2) Επισκευή του επιχώματος Χοχλαστήρα στο ανάντη σημείο που έρχεται σε επαφή με τη διαμορφωμένη κοίτη του ρέματος Χοχλαστήρα . Επιδιόρθωση του κατάντη πρανούς στο αριστερό αντέρισμα του φράγματος και αποκατάσταση της πρόσβασης προς τις σήραγγες της κουρτίνας τσιμεντενέσεων στο αριστερό πρανές. Αντικατάσταση της στεγανωτικής μεμβράνης, αποκατάσταση βλαβών της πλάκας ανάντη από οπλισμένο σκυρόδεμα και συντήρηση των αρμών της πλάκας ανάντη. Εγκατάσταση οργάνων παρακολούθησης της συμπεριφοράς της ανάντη πλάκας από οπλισμένο σκυρόδεμα. Αποκατάσταση επιχώματος της ανάντη πλάκας σκυροδέματος. Επισκευή μόνιμης επένδυσης σήραγγας εκτροπής/εκκενωτή πυθμένα όπως εργασίες καθαρισμού καταπτώσεων, διευθέτηση ροής για εκτέλεση εργασιών και αποκατάσταση ζημιών και εγκατάσταση χαλύβδινου αγωγού μήκους 30m περίπου για τον αερισμό του εκκενωτή πυθμένα. Έλεγχος και αποκατάσταση Η/Μ εξοπλισμού θυροφραγμάτων. Ολοκλήρωση εργασιών στους εκχειλιστές: καθαρισμός, αποκατάσταση δομικών στοιχείων των έργων εκτόξευσης και καθαρισμού λεκάνης αποτόνωσης, ελέγχου και αποκατάστασης Η/Μ εξοπλισμού θυροφραγμάτων Εγκατάσταση οργάνων παρακολούθησης της συμπεριφοράς της ανάντη πλάκας από οπλισμένο σκυρόδεμα του φράγματος καθώς και τοποθέτηση νέων οργάνων παρακολούθησης του σώματος του φράγματος. Κατασκευή τεχνικού μέτρησης διαρροών φράγματος στον κατάντη πόδα αυτού. Εγκατάσταση πληροφοριακού συστήματος συλλογής δεδομένων-πρωτογενούς επεξεργασίας και αποστολής μετρήσεων από τα όργανα και τις διατάξεις παρακολούθησης του φράγματος. Συμπληρωματικές εργασίες τσιμεντενέσεων-αποστραγγίσεων-ευστάθειας πρανών. Εργασίες αποκατάστασης στοιχείων εκκενωτή πυθμένα. Αποκατάσταση οικίσκων περιοχής φράγματος. Αντικατάσταση των καναλιών διέλευσης ασθενών/ισχυρών ρευμάτων. Αποκατάσταση ηλεκτροφωτισμού και τοποθέτηση νέου. Άρση κατάντη προφράγματος. Αποκατάσταση/συντήρηση οδών προσπέλασης. Περιοχή Γ (372.322,76m2) Αποκατάσταση του μετασχηματιστή 90MVA, 15,75kV/150kV της μονάδας 2. Δοκιμές και πιστοποίηση των γερανογεφυρών του ΥΗΕ. Εργασίες επιθεώρησης αποκατάστασης κύριου Η/Μ εξοπλισμού. Εργασίες αποκατάστασης της πρόσβασης από το σταθμό παραγωγής στο φρέαρ ανάπαλσης. Έργα φυγής. Γεωτεχνικά έργα υποστήριξης στον σταθμό παραγωγής, θεμελίωσης του πυλώνα και αποκατάστασης του αριστερού βάθρου του τεχνικού διέλευσης του Αχελώου. Κατασκευή οικίσκου φύλαξης του σταθμού. Διεξαγωγή δοκιμών πριν την έμφραξη για τη θέση σε δοκιμαστική λειτουργία του ΥΗΣ. Περιοχή Δ (138.251,02m2) Αποκατάσταση κύριων οδών προσπέλασης προς τον σταθμό, καθαρισμός από καταπτώσεις και ασφαλτόστρωση. Όπως σημειώνεται στην απόφαση, για τις υπολειπόμενες εργασίες ολοκλήρωσης του έργου, δηλαδή αποκατάσταση φθορών και τελειώματα σε ορισμένα σημεία, καθώς και την κατάκλυση της λεκάνης του φράγματος για την πλήρωση του ταμιευτήρα, θα απαιτηθούν εργοταξιακές εγκαταστάσεις, οι οποίες και θα χωροθετηθούν στους υφιστάμενους χώρους επέμβασης της περιοχής του φράγματος και της περιοχής του σταθμού. Σχετικά με τη σύνδεση με το δίκτυο μεταφοράς, για τον σταθμό έχουν ήδη κατασκευαστεί τα έργα σύνδεσης με το ΕΣΜΗΕ, αλλά θα γίνει επανέλεγχος του υφιστάμενου εξοπλισμού προκειμένου να εκτιμηθεί η κατάσταση τους και αν καταστεί απαραίτητο θα προβλεφθούν συμπληρωματικά έργα μικρής κλίμακας ειδικά όσον αφορά τα συστήματα μέτρησης, ελέγχου και επικοινωνίας με Κέντρο Ελέγχου Ενέργειας (ΚΕΕ) του ΑΔΜΗΕ. Η πλούσια ιστορία του έργου Η αφετηρία για το συγκεκριμένο φιλόδοξο project θεωρείται το 1986, όταν και ξεκίνησε η κατασκευή των επιμέρους έργων με προϋπολογισμό περί το 1,5 δισ. ευρώ (τότε σε δραχμές). Το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στα ορεινά της Πίνδου ολοκληρώθηκε το 2001 και έκτοτε παραμένει αδρανές και παραδομένο στη φθορά του χρόνου, μετά από έξι αρνητικές αποφάσεις του ΣτΕ, που σε διάφορα στάδια μπλόκαραν την εξέλιξή του. Σε συνδυασμό με δεκάδες άλλες αποφάσεις συναρμόδιων φορέων, καθώς και ατυχείς χειρισμούς του παρελθόντος, όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να μείνει το έργο ανολοκλήρωτο, με τη ΔΕΗ να έχει δαπανήσει περί τα 600 εκατ. ευρώ (σε σημερινές τιμές) για να το χτίσει και να έχει στερηθεί εκτιμώμενα έσοδα της τάξης των 400 εκατ.-600 εκατ. από τη λειτουργία του σε αυτή τη «χαμένη» 20ετία. Με άλλα λόγια, η ΔΕΗ μετράει άμεση και έμμεση ζημιά πάνω από 1 δισ. ευρώ μόνο από αυτό το ημιτελές έργο. Στην παρούσα φάση εκφράζεται η ελπίδα ότι επιτέλους θα ανοίξει ο δρόμος της ολοκλήρωσης και λειτουργίας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις οι πρόσθετες επενδύσεις θα φτάσουν τα 100 εκατ. ευρώ. Τα οφέλη από τη λειτουργία του Το ΥΗΕ Μεσοχώρας αποτελείται από τρεις μονάδες συνολικής ισχύος 161,6 MW και όταν ολοκληρωθεί θα έχει τα ακόλουθα σημαντικά οφέλη για τη χώρα: Παραγωγή καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας ισχύος 362 GWh ετησίως, με αποτέλεσμα τον περιορισμό της εκπομπής ρύπων οξειδίων αζώτου, θείου και άνθρακα στην ατμόσφαιρα, της κατανάλωσης των αποθεμάτων στερεών καυσίμων της χώρας και τη μείωση των εισαγόμενων καυσίμων. Αποθήκευση νερού, εμπλουτισμός υδροφόρου ορίζοντα και καθοριστική συμβολή στην αντιπλημμυρική προστασία των γύρω περιοχών, λόγω της σημαντικής αποθηκευτικής ικανότητας 250 εκατ. m3 νερού ετησίως. Αποφυγή εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) της τάξεως των 400.000 τόνων ετησίως. Συνεισφορά στην ικανοποίηση των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών σε ηλεκτρική ενέργεια, κυρίως κατά τους θερινούς μήνες και κατ’ επέκταση στην ενίσχυση της ευστάθειας και την αύξηση της εφεδρείας στο Ηπειρωτικό Διασυνδεδεμένο Σύστημα. View full είδηση

Η παρατηρούμενη έντονη κινητικότητα προώθησης πολλών νέων μονάδων ενέργειας στην περιοχή μας από άλλες πηγές (αέριο, αιολικά, φωτοβολταϊκά κλπ.), αλλά και η γενικότερη κατάσταση που διαμορφώνεται με τις σχετικές επιπτώσεις, τοπικά και γενικότερα, σχολιάζεται εκτενώς στα εθνικά ΜΜΕ, ενώ ταυτόχρονα ο ρόλος της υδροηλεκτρικής ενέργειας στην κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της χώρας αποσιωπάται συστηματικά. Η συστηματική και ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ υποστήριξη των τελευταίων κυβερνήσεων του φυσικού αερίου (ΦΑ) και των «ευνοούμενων» ΑΠΕ (αιολικά και φωτοβολταϊκά), είχε ως αποτέλεσμα να θυσιάζονται, βασικά για τη χώρα, ζητήματα (ενεργειακή και οικονομική εξάρτηση, ανάγκη εισαγωγών τεχνολογικού εξοπλισμού και κατ’ επέκταση πολύ χαμηλή εγχώρια προστιθέμενη αξία, περί το 20% μόνο, αυξημένες τιμές καταναλωτή, περιβάλλον, βιοποικιλότητα κοκ). Ας μην μας εκπλήσσει επίσης γιατί η Υδροηλεκτρική Ενέργεια (ΥΗΕ), η οποία ιστορικά και αντικειμενικά «ανήκει» στην ΔΕΗ, έχει σχεδόν τεθεί υπό διωγμό από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, δεν εντάσσονται νέα (ΥΗ) έργα και την «παραμερίζουν», παρά τα αναμφισβήτητα πλεονεκτήματα της (χαμηλό κόστος παραγωγής, απόλυτα οικολογική, μεγάλη εγχώρια προστιθέμενη αξία από τα έργα αυτά –πάνω από 80%, κάλυψη αναγκών αιχμής που σταθεροποιεί το σύστημα, «αντίδοτο» στην φυσική μεταβλητότητα των άλλων ΑΠΕ, μοναδική δυνατότητα αποθήκευσης ενέργειας με το σύστημα άντλησης – ταμίευσης, πολλαπλή συμπληρωματική αξιοποίηση των υδάτων των (ΥΗ) ταμιευτήρων για αντιπλημμυρικούς σκοπούς – υδρεύσεις – αρδεύσεις – αποθέματα για την ξηρασία κλπ.). Και, όπως εύκολα αποδεικνύεται από την παράθεση αυτών των πλεονεκτημάτων, η συνδυαστική αξιοποίηση των υδάτων κατά την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας προσφέρει ένα απόλυτα θετικό «κοινωνικό» αποτύπωμα. Το γεγονός αυτό από μόνο του δίνει απάντηση σε ορισμένους που αντιμετωπίζουν τις διεκδικήσεις μας για ΥΗ έργα σαν κάποιο …..φετίχ η κάποια τεχνοκρατική εμμονή ! Επιπλέον, το τελευταίο διάστημα, με την έξαρση ενεργειακών έργων και ιδιαίτερα των πολυδιαφημισμένων ΑΠΕ (ΦΒ και αιολικών), τα οποία, με την αμέριστη πολιτική συνδρομή των κομμάτων εξουσίας, εγκαθίστανται σταδιακά σε όλες τις περιοχές της χώρας, αλλά και την βελτιωμένη πλέον πληροφόρηση που υπάρχει, οι πολίτες συνειδητοποιούν πως, παρά την γνωστή προπαγάνδα της «πράσινης» ενέργειας, τελικά όλες οι μορφές που περιέχονται στο ενεργειακό μείγμα (και όχι μόνο ο λιγνίτης ….) έχουν, στον ένα η τον άλλο βαθμό, περιβαλλοντικές επιπτώσεις (που φυσικά ποικίλλουν) και είναι φυσιολογικό να καταγράφονται αντιδράσεις όταν διαπιστώνονται κίνδυνοι για το περιβάλλον, την οικονομία αλλά και την φυσιογνωμία σε μια περιοχή. Έτσι πέφτει στο κενό και η φτηνή προπαγάνδα για τις «μεγάλες» οικολογικές επιπτώσεις (και μάλιστα συλλήβδην) από τα …. «φαραωνικά» ΥΗ έργα και ξεφτίζει η ψεύτικη εικόνα που καλλιεργήθηκε συστηματικά και επίμονα πως δήθεν ΦΒ και αιολικά θα έδιναν λύση στην συγκράτηση των τιμών στους καταναλωτές. [Σημείωση : Τελευταία, εμφανίζεται «δειλά» ένα ενδιαφέρον από κάποιες ιδιωτικές ενεργειακές εταιρείες για παραγωγή ΥΗΕ και κατασκευή αντίστοιχων έργων. Πρόκειται όμως για επιλεγμένα έργα που ανταποκρίνονται σε δυο τουλάχιστον συγκεκριμένες προϋποθέσεις : α) Σε αυτά δεν τίθεται θέμα συν διαχείρισης με άλλους χρήστες, πχ αρδεύσεις, υδρεύσεις, όπως συμβαίνει με το έργο Ν. Πλαστήρα, που συνδυάζει ενέργεια με «κοινωνικούς» σκοπούς. Αντίθετα, για τους ιδιώτες είναι «επιλέξιμα» έργα αποκλειστικής εκμετάλλευσης, όπως πχ αυτά της ΤΕΡΝΑ στην Δαφνοζωνάρα (λειτουργεί εδώ και μερικά χρόνια) επί του Αχελώου και το υπό αδειοδότηση έργο στο Αυλάκι (επίσης επί του Αχελώου) β) Να διασφαλίζεται πρόσθετη (όχι μόνο από δικά τους κεφάλαια) προνομιακή χρηματοδότηση από ευρωπαϊκούς η δημόσιους πόρους, όπως πχ. συνέβη και πάλι με την ΤΕΡΝΑ στο έργο άντλησης – ταμίευσης της Αμφιλοχίας, που εξασφάλισε επιχορήγηση 250 εκατ. ευρώ από ευρωπαϊκούς πόρους ]. Μια άλλη βασική παράμετρος σε ένα βιώσιμο σύστημα παραγωγής ενέργειας είναι η «αποκέντρωση» της παραγωγής. Δυστυχώς, στην Θεσσαλία, παρά τις μεγάλες δυνατότητες αποκεντρωμένης παραγωγής ενέργειας, η παράμετρος αυτή αγνοείται συστηματικά [σημ. : δεν υπολογίζεται η μονάδα «γίγαντας» του ΦΑ (δες Α μέρος), η οποία, λόγω των γεωπολιτικών εξελίξεων και της αναγκαίας στροφής στις χώρες της ΕΕ, ίσως δεν πραγματοποιηθεί]. Και ας σημειωθεί ότι οι ειδικοί στον ενεργειακό και περιβαλλοντικό τομέα θεωρούν ως «κλειδί» στο ενεργειακό ζήτημα την «ενίσχυση της αποκέντρωσης» και την «διασπορά της παραγόμενης ενέργειας στις περιφέρειες της χώρας μέσω ισχυρών αντισταθμισμάτων στις τοπικές κοινωνίες» (δες ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,10/4/22, καθηγητής Νικ. Φαραντούρης, σύμβουλος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρα). Παρόλα αυτά, όταν οι αρχές αυτές πρόκειται να εφαρμοστούν στη Θεσσαλία μέσω της ΥΗΕ και της ολοκλήρωσης των ημιτελών έργων Άνω Αχελώου, τότε η επιστήμη, οι απόψεις των ειδικών, ακόμη και των συμβούλων της πολιτικής ηγεσίας (!), παρακάμπτονται και οι ηγεσίες αυτές, μικροπολιτικά σκεπτόμενες, υποτάσσονται στις οικοδογματικές εμμονές των κ.κ. Τσίπρα και Μητσοτάκη, στην ανάγκη δημιουργίας του «φιλοπεριβαλλοντικού» τους προφίλ, στην «υποχώρηση» (λόγω πιθανού πολιτικού κόστους) απέναντι στους κραυγάζοντες τοπικιστές της γείτονος Αιτωλοακαρνανίας κοκ. Και προφανώς η συνεχιζόμενη πολιτική στασιμότητας των έργων Αχελώου και της τεράστιας οικονομικής επένδυσης που έχει γίνει σε αυτά, δεν έχει άλλη διέξοδο παρά μόνο την κατεδάφιση των έργων που πλέον, όπως βρίσκονται εγκαταλειμμένα για πάνω από δέκα χρόνια, μόνο καταστροφή στο περιβάλλον προκαλούν και μόνο κινδύνους από μεγάλες πλημμύρες αναμένεται να επιφέρουν. Κανείς όμως από τους πολιτικούς μας ηγέτες, για ευνόητους λόγους, δεν θα ήθελε να εμπλακεί σε μια τέτοια επώδυνη (και προφανώς χωρίς διέξοδο) συζήτηση. Γι’ αυτό και οι κατά τα άλλα δημοκράτες ηγέτες (και τα ….λαλίστατα στελέχη) των δυο αυτών κομμάτων, στα σχεδόν οκτώ χρόνια άσκησης διακυβέρνησης απέφυγαν συστηματικά (σαν ο διάολος το λιβάνι…) να πραγματοποιήσουν μια ολοκληρωμένη συζήτηση στη Βουλή, ώστε να επικυρώσουν η (εάν έτσι κρίνουν…) να ακυρώσουν τις παλαιότερες δημοκρατικά ειλημμένες αποφάσεις για την υλοποίηση των έργων Άνω Αχελώου, την ΥΗ παραγωγή, την μεταφορά μέρους των υδάτων από την δυτική (ορεινή) στην κεντροανατολική Θεσσαλία και επιτέλους να θέσουν τα έργα αυτά (εάν κρίνουν ότι παρέλκει η κατασκευή και λειτουργία τους) εκτός του κρατικού προϋπολογισμού. [Σημ. : και για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι, ούτε τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης ανέλαβαν κάποια σοβαρή πρωτοβουλία στην κατεύθυνση αυτή, ανεξάρτητα από τις θέσεις που το καθένα διακηρύσσει]. Αντί λοιπόν για τέτοιου είδους σοβαρές και επιβεβλημένες συζητήσεις, βλέπουμε τους «μονομάχους» να είναι ικανοί για ασήμαντα θέματα, για ψύλλου πήδημα όπως λέμε, να προκαλέσουν στη Βουλή οξύτατες προσωπικές αντιπαραθέσεις, που συνήθως δεν οδηγούν ούτε σε ουσιαστικές αποφάσεις, ούτε φυσικά προάγουν την βιώσιμη ανάπτυξη για το καλό των ανθρώπων της δουλειάς και του τόπου. Και σε ένα τέτοιο πολιτικό περιβάλλον, οι «φίλοι» τους στην περιοχή μας (αυτοδιοικητικοί, κομματικά στελέχη κλπ.), συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι, ανέχονται την κατάστασή αυτή, συγκαλύπτουν ουσιαστικά τους «ηγέτες», ενώ ο κόσμος παρακολουθεί απογοητευμένος (έτσι τον προτιμούν οι «σωτήρες» του….), αμήχανος, βυθισμένος στην σύγχυση και την απορία για την στασιμότητα και οι κυβερνητικές τετραετίες «φεύγουν» σαν το νερό στο ποτάμι…. *Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΔΣ ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ, Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. Δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ View full είδηση

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενέκρινε, ελληνικό μέτρο για την στήριξη της κατασκευής και λειτουργίας εγκατάστασης αποθήκευσης υδροηλεκτρικής ενέργειας στην Αμφιλοχία, σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις. Το μέτρο, θα χρηματοδοτηθεί εν μέρει από τον Μηχανισμό Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (RRF), μετά τη θετική αξιολόγηση της Επιτροπής για το ελληνικό σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας και την έγκρισή του από το Συμβούλιο. Η ενίσχυση θα λάβει τη μορφή επενδυτικής επιχορήγησης 250 εκ. ευρώ και ετήσιας στήριξης –που χρηματοδοτείται από εισφορά στους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας– για τη συμπλήρωση των εσόδων της αγοράς, προκειμένου να επιτευχθεί ένα αποδεκτό ποσοστό απόδοσης της επένδυσης. Η υποστηριζόμενη εγκατάσταση αποθήκευσης θα έχει χωρητικότητα 680 MW και θα συνδέεται απευθείας με γραμμές μεταφοράς υψηλής τάσης. Υποστηρίζοντας τη λειτουργία υφιστάμενων μονάδων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας καθώς και επιτρέποντας την εισαγωγή νέων, το έργο θα συμβάλει στην ομαλή και αποτελεσματική μετάβαση στην καθαρή ανανεώσιμη ενέργεια του ελληνικού συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας. Η Επιτροπή αξιολόγησε το μέτρο βάσει των κανόνων της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις, ιδίως του άρθρου 107 παράγραφος 3 στ. γ της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο επιτρέπει στα κράτη μέλη να υποστηρίζουν την ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων υπό ορισμένες προϋποθέσεις, και τις κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και της ενέργειας. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η ενίσχυση είναι απαραίτητη και δικαιολογημένη, καθώς το έργο δεν θα πραγματοποιούνταν χωρίς τη δημόσια στήριξη. Επιπλέον, το μέτρο είναι αναλογικό, αφού το επίπεδο της ενίσχυσης αντιστοιχεί στις πραγματικές ανάγκες χρηματοδότησης και θα ισχύσουν οι απαραίτητες διασφαλίσεις που περιορίζουν τη βοήθεια στο ελάχιστο. View full είδηση