Αναζήτηση στην κοινότητα

Η Green Belt αποτελεί κατά κύριο λόγο την συνοριακή γραμμή αυτού που ήταν παλιά το «Σιδηρούν Παραπέτασμα». Κατά μήκος του πρώην «Σιδηρού Παραπετάσματος» που χώριζε την Ευρώπη σε Ανατολή και Δύση για σχεδόν 40 χρόνια, αναπτύχθηκε μια ξεχωριστή «πράσινη» ζώνη: ένας οικολογικός διάδρομος που διασχίζει 24 χώρες και ως αυστηρά επιτηρούμενη στρατιωτική περιοχή υπήρξε καταφύγιο για πολλά απειλούμενα είδη. Έτσι, οι περιοχές που περιλαμβάνονται στη νοητή γραμμή μεταξύ της Θάλασσας Μπάρεντς στη Ρώσο – Νορβηγική μεθόριο μέχρι και τη Μαύρη Θάλασσα και τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας στα Βαλκάνια μετονομάστηκαν σε Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη. Το νοτιότερο σκέλος της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης είναι η Βαλκανική Πράσινη Ζώνη που περιλαμβάνει πολλούς σημαντικούς οικοτόπους από την Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα η Πράσινη Ζώνη περιλαμβάνει στο Ελληνικό της τμήμα ποτάμια όπως ο Καλαμάς και ο Έβρος, λίμνες όπως οι Πρέσπες, η Κερκίνη και η Δοϊράνη και όλες τις οροσειρές κατά μήκος των βόρειων συνόρων της χώρας, όπως η Ροδόπη και η Βόρεια Πίνδος. Απαράμιλλης ομορφιάς τοπία, μερικά από τα πιο σημαντικά πάρκα της χώρας, βουνά και δάση που αποτελούν καταφύγια απειλούμενων ειδών, όπως η καφέ αρκούδα, συνθέτουν έναν ενδιαφέροντα προορισμό και τόπο εξερεύνησης για τους κατοίκους και τους επισκέπτες του. Την περιβαλλοντική σημασία της Green Belt ανέδειξε σήμερα στο συνεδριακό κέντρο της ΕΣΗΕΜΘ, στη Θεσσαλονίκη, η περιβαλλοντική οργάνωση Καλλιστώ, ενώ το απόγευμα θα ακολουθήσει εκδήλωση ανοιχτή στο ευρύ κοινό, στο σινέ Αλέξανδρος, με αφορμή την Πανευρωπαϊκή Ημέρα Πράσινης Ζώνης. Εκεί θα προβληθούν ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, φωτογραφίες από τον πρόσφατο διαγωνισμό με θέμα το Ελληνικό τμήμα του Green Belt, φωτογραφίες από άλλες χώρες της Πράσινης Ζώνης και βίντεο από τα Εθνικά Πάρκα των Πρεσπών, της Ροδόπης και της Β.Πίνδου. Γέφυρα για τους οικότοπους και χρηματοδότηση «Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Ζώνη δεν είναι μια ενιαία, συνεχής ζώνη, αλλά θα μπορούσε να αποτελέσει μια ευκαιρία για τη γεφύρωση σημαντικών οικοτόπων. Σε αυτή τη ζώνη θα μπορούσαν να στηθούν γέφυρες συνεργασίας μεταξύ οργανώσεων, κρατικών υπηρεσιών και κυβερνήσεων για τη διαφύλαξη των οικοσυστημάτων και την προστασία της άγριας ζωής», επισήμανε ο γενικός διευθυντής της περιβαλλοντικής οργάνωσης Καλλιστώ Σπύρος Ψαρούδας. Όπως είπε ο ίδιος, χρειάζεται να ληφθούν αναγκαία μέτρα για την καλύτερη διαχείριση των οικοσυστημάτων, να μην υπάρχουν φραγμοί και κατακερματισμός των οικοτόπων. «Οι ανάγκες διαχείρισης, όπως των Πρεσπών, δεν μπορεί να γίνει από μια πλευρά», υπογράμμισε. Πρόσφατα, ένα κονσόρσιουμ περιβαλλοντικών οργανώσεων από την Ελλάδα, άλλες χώρες των Βαλκανίων και τη Γερμανία, κατέθεσε πρόταση για τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Πράσινης Ζώνης μέσω ευρωπαϊκού προγράμματος. Διαγωνισμοί φωτογραφίας Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι για την ανάδειξη του φυσικού κάλους αλλά και της περιβαλλοντικής σημασίας του Ελληνικού τμήματος της Πράσινης Ζώνης έχουν διοργανωθεί διαγωνισμοί φωτογραφίας από δύο Περιβαλλοντικές Οργανώσεις: το 2016 από την Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών και το 2017 από την Καλλιστώ. Στον πιο πρόσφατο, τα μέλη της επιτροπής ξεχώρισαν τις εξής φωτογραφίες: 1ο βραβείο: Μιχαήλ Κωτσάκης. Χρυσοτσίχλονο (Emberiza citrinella) στην Περιοχή της Πρέσπας (Τρικλάριο) 2ο βραβείο: Παναγιώτης Ντούμας . Ροδόπη, περιοχή NATURA: Όρος Χαϊντού – Κούλα και γύρω κορυφές – GR1120003, εποχιακό υγρολίβαδο σε υψόμετρο 1500 μέτρων λίγο κάτω από το Γυφτόκαστρο, Η φωτογραφία είναι αντεστραμμένη και δείχνει το καθρέφτισμα του ουρανού και της βλάστησης της απέναντι όχθης καθώς και τις άκρες του χόρτου που προεξέχει από την επιφάνεια. 3ο βραβείο: Αριστείδης Τσαντόπουλος. Ευρύτερη περιοχή λίμνης Κερκίνης Πηγή: http://greenagenda.gr/green-belt-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CE%B9%CE%B4%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B1/

Ενα τείχος διαφορετικό από τα άλλα χτίζεται εδώ και μία δεκαετία κάτω από τον καυτό αφρικανικό ήλιο.Εκτείνεται σε μήκος 8.000 χλμ., από τις δυτικές ακτές της Σενεγάλης έως τις ανατολικές ερημικές παραλίες του Τζιμπουτί, και στην οικοδόμησή του συμμετέχουν πάνω από 20 κυβερνήσεις της Αφρικής. Ο λόγος για το Μεγάλο Πράσινο Τείχος, μια λωρίδα πρασίνου και δενδρυλλίων ανθεκτικών στην ξηρασία, που θα διασχίζει το νότιο κομμάτι της ερήμου Σαχάρα και αποτελεί ένα από τα πιο φιλόδοξα περιβαλλοντικά προγράμματα παγκοσμίως. Με την ολοκλήρωσή του, το πράσινο τείχος θεωρείται ότι θα συμβάλει δραστικά στον περιορισμό των επιπτώσεων που επιφέρουν οι κλιματικές αλλαγές στην υποσαχάρια Αφρική και θα αποτελεί το μεγαλύτερο οικοσύστημα χλωρίδας στον πλανήτη – τρεις φορές μεγαλύτερο από τον γιγάντιο κοραλλιογενή ύφαλο της Αυστραλίας. Την εξαιρετικά φιλόδοξη πρωτοβουλία περιβαλλοντικής αποκατάστασης εισήγαγε το 2008 η Αφρικανική Ενωση, έπειτα από αίτημα του πρώην προέδρου της Μπουρκίνα Φάσο, Τόμας Σανκάρα. Η ξηρή περιοχή στην οποία σχεδιάζεται το τείχος των δενδρυλλίων δεν ήταν πάντοτε έρημη – για δεκαετίες αποτελούσε πλούσια όαση πρασίνου, εξαιρετικά σημαντική για τη γεωργία και τις καλλιέργειες της αφρικανικής ηπείρου. Ωστόσο, η καταστροφική εξίσωση της αύξησης του πληθυσμού, της κακής διαχείρισης του εδάφους και της κλιματικής αλλαγής σταδιακά μεταμόρφωσε την περιοχή σε μια άγονη και υποβαθμισμένη λωρίδα γης. Τα προβλήματα που δημιούργησε η ερημοποίηση του εδάφους είναι αμέτρητα, από την έλλειψη τροφίμων και καθαρού νερού μέχρι και τη βία και τις διαμάχες λόγω της συρρίκνωσης των φυσικών πόρων. Στη δεκαετία που πέρασε από τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία του Μεγάλου Πράσινου Τοίχους, η πρωτοβουλία έχει αντιμετωπίσει ουκ ολίγες προκλήσεις, και ως αποτέλεσμα σήμερα μόλις το 15% της έκτασης έχει αποκατασταθεί. Ωστόσο, τα οφέλη έχουν αρχίσει ήδη να είναι ορατά για τις χώρες της αφρικανικής ηπείρου. Στη Νιγηρία, όπου 5 εκατομμύρια εκτάρια γης έχουν αποκατασταθεί και βρίθουν από πλούσια βλάστηση, τα κάποτε ξηρά πηγάδια είναι πλέον γεμάτα με πόσιμο νερό, ενώ στη Σενεγάλη, μία από τις φτωχότερες χώρες της Αφρικής, τα 120 εκατομμύρια στρέμματα δενδρυλλίων που φυτεύθηκαν προσφέρουν πλέον γόνιμο έδαφος για την άνθηση της γεωργίας. Ισως το πιο ενδιαφέρον αποτέλεσμα του τείχους είναι ορατό στην Αιθιοπία, όπου η δενδροφύτευση και η συντήρηση δένδρων έχουν οδηγήσει σε χιλιάδες νέες πηγές εργασίας και εισοδήματος για τους φτωχούς κατοίκους της έρημης περιοχής. Αποτελεί ίσως την καλύτερη απάντηση στο επιχείρημα πως η περιβαλλοντική προστασία δεν συνάδει με την οικονομική ανάπτυξη, που για δεκαετίες εμπόδιζε αντίστοιχες πράσινες πρωτοβουλίες. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», το Μεγάλο Πράσινο Τείχος αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το 2030 – ωστόσο, εν μέρει έχει ήδη επιτύχει τον στόχο του: να ευαισθητοποιήσει δεκάδες κυβερνήσεις και να αποδείξει πως, παρά τα λάθη του παρελθόντος, ο άνθρωπος μπορεί να αντιστρέψει την καταστροφή που έχει προκαλέσει στο περιβάλλον.