Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'nasa'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Κατηγορίες

  • Εξοπλισμός
  • Λογισμικό
  • Βιβλία
  • Εργασία
  • Ακίνητα
  • Διάφορα

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Η ποσότητα γλυκού νερού που χάθηκε σε μια δεκαετία ξεπερνά κατά 35.000 φορές τη λίμνη του Μαραθώνα. Η προειδοποίηση του ΟΗΕ και ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής. Η συνολική ποσότητα γλυκού νερού στη Γη άρχισε να πέφτει απότομα από τον Μάιο του 2014 και έκτοτε παραμένει σε ανησυχητικά χαμηλά επίπεδα, προειδοποιεί μελέτη της NASA, με τους ερευνητές να ανησυχούν ότι οι ήπειροι περνούν σε μια μακρά ξηρή περίοδο. Το διάστημα 2015-23, η μέση ποσότητα γλυκού νερού σε λίμνες, ποτάμια και υπόγειους υδροφορείς ήταν 1.200 κυβικά χιλιόμετρα μικρότερη από το μέσο επίπεδο των προηγούμενων δέκα χρόνων, αναφέρουν ερευνητές της NASA και άλλων ιδρυμάτων στη επιθεώρηση Surveys in Geophysics. Η απώλεια αυτή ξεπερνά κατά περισσότερο από 35.000 φορές την τεχνητή λίμνη του Μαραθώνα στην Αττική, η οποία περιέχει 0,034 κυβικά χιλιόμετρα νερού. Η μελέτη δεν συνδέει απευθείας τη μείωση με την κλιματική αλλαγή, υποδεικνύει όμως ότι αυτά τα δύο σχετίζονται. «Δεν πιστεύουμε ότι πρόκειται για σύμπτωση. Μπορεί να είναι οιωνός όσων έρχονται» σχολίασε σε δελτίο Τύπου της NASA ο Μάθιου Ρόντελ, υδρολόγος του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης «Γκόνταρντ» της NASA και μέλος της ερευνητικής ομάδας. Όπως επισήμανε, η απότομη πτώση των αποθεμάτων γλυκού νερού συνέπεσε με τα εννέα θερμότερα έτη που έχουν καταγραφεί ποτέ. Η κατανάλωση νερού αυξάνεται με την επέκταση των πόλεων και των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Σε περιόδους ξηρασίας, αγρότες και πόλεις βασίζονται περισσότερα στα υπόγεια ύδατα, τα οποία δεν ανανεώνονται αρκετά γρήγορα. Και η μείωση του διαθέσιμου μπορεί να οδηγήσει σε λιμούς, συγκρούσεις και φτώχεια, καθώς και σε επιδημίες σε περιοχές όπου ο κόσμος αναγκάζεται να στραφεί σε μολυσμένες πηγές νερού, σύμφωνα με φετινή έκθεση του ΟΗΕ. Τα έτη κατά τα οποία τα αποθέματα νερού σε κάθε χώρα έπεσαν σε χαμηλό 22 ετών (NASA Earth Observatory/Wanmei Liang με δεδομένα της Mary Michael O’Neill) Βαρυτικές μετρήσεις Οι ερευνητές παρακολούθησαν τη μεταβολή των αποθεμάτων χρησιμοποιώντας τους αμερικανο-γερμανικούς δορυφόρους GRACE, οι οποίοι μετρούν μικρές, τοπικές διακυμάνσεις στο βαρυτικό πεδίο της Γης, μέσω των οποίων μπορεί να υπολογιστεί η συνολική ποσότητα νερού στην ξηρά. Η απότομη πτώση ξεκίνησε με μια παρατεταμένη ξηρασία στη βόρεια και κεντρική Βραζιλία, την οποία ακολούθησαν μείζονες ξηρασίες στην Αυστραλασία, τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική, την Ευρώπη και την Αφρική. Από το 2014 έως το 2016, η αύξηση της επιφανειακής θερμοκρασίας στην τροπική ζώνη του Ειρηνικού οδήγησε σε ένα έντονο φαινόμενο Ελ Νίνιο που επηρέασε τους αεροχειμάρρους και άλλαξε έτσι τα μοτίβα των βροχών σε όλο τον κόσμο. Όμως, ακόμα και μετά τη λήξη του Ελ Νίνιο, τα αποθέματα γλυκού νερού δεν επανήλθαν στα προηγούμενα επίπεδα. Οι δίδυμοι δορυφόροι GRACE πετούν σε σχηματισμό και χαρτογραφούν το γήινο βαρυτικό πεδίο (Καλλιτεχνική απεικόνιση: NASA/JPL-Caltech) Οι ερευνητές επισημαίνουν μάλιστα ότι τα 13 από τα 30 χειρότερα κύματα ξηρασίας που έχουν καταγράψει οι δορυφόροι GRACE ήρθαν από τον Ιανουάριο του 2015 και μετά. Η μελέτη δεν επαρκεί για να αποδειχθεί σύνδεση με την κλιματική αλλαγή, αυτό όμως είναι μια εύλογη υπόθεση, λένε οι ερευνητές. Λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας, ο ατμοσφαιρικός αέρας μπορεί να συγκρατεί μεγαλύτερες ποσότητες υδρατμών, κάτι που αυξάνει την πιθανότητα καταρρακτώδους βροχής. Όταν όμως αυτές οι βροχές έρθουν έπειτα από μια παρατεταμένη ξηρασία, το ξερό, συμπιεσμένο έδαφος αδυνατεί να απορροφήσει το νερό αρκετά γρήγορα. «Το πρόβλημα με τις ακραίες βροχοπτώσεις είναι ότι το νερό κυλά και χάνεται», αντί να απορροφάται και να αναπληρώνει τους υδροφορείς του υπεδάφους, εξήγησε ο Μάικ Μπισίλοβιτς, μετεωρολόγος του Κέντρου «Γκόνταρντ» της NASA και μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Οι υψηλότερες θερμοκρασίες αυξάνουν τόσο την εξάτμιση του νερού όσο και την ικανότητα της ατμόσφαιρας να συγκρατεί νερό, κάτι που αυξάνει τη συχνότητα και την ένταση των συνθηκών ξηρασίας. View full είδηση
  2. Η ποσότητα γλυκού νερού που χάθηκε σε μια δεκαετία ξεπερνά κατά 35.000 φορές τη λίμνη του Μαραθώνα. Η προειδοποίηση του ΟΗΕ και ο ρόλος της κλιματικής αλλαγής. Η συνολική ποσότητα γλυκού νερού στη Γη άρχισε να πέφτει απότομα από τον Μάιο του 2014 και έκτοτε παραμένει σε ανησυχητικά χαμηλά επίπεδα, προειδοποιεί μελέτη της NASA, με τους ερευνητές να ανησυχούν ότι οι ήπειροι περνούν σε μια μακρά ξηρή περίοδο. Το διάστημα 2015-23, η μέση ποσότητα γλυκού νερού σε λίμνες, ποτάμια και υπόγειους υδροφορείς ήταν 1.200 κυβικά χιλιόμετρα μικρότερη από το μέσο επίπεδο των προηγούμενων δέκα χρόνων, αναφέρουν ερευνητές της NASA και άλλων ιδρυμάτων στη επιθεώρηση Surveys in Geophysics. Η απώλεια αυτή ξεπερνά κατά περισσότερο από 35.000 φορές την τεχνητή λίμνη του Μαραθώνα στην Αττική, η οποία περιέχει 0,034 κυβικά χιλιόμετρα νερού. Η μελέτη δεν συνδέει απευθείας τη μείωση με την κλιματική αλλαγή, υποδεικνύει όμως ότι αυτά τα δύο σχετίζονται. «Δεν πιστεύουμε ότι πρόκειται για σύμπτωση. Μπορεί να είναι οιωνός όσων έρχονται» σχολίασε σε δελτίο Τύπου της NASA ο Μάθιου Ρόντελ, υδρολόγος του Κέντρου Διαστημικής Πτήσης «Γκόνταρντ» της NASA και μέλος της ερευνητικής ομάδας. Όπως επισήμανε, η απότομη πτώση των αποθεμάτων γλυκού νερού συνέπεσε με τα εννέα θερμότερα έτη που έχουν καταγραφεί ποτέ. Η κατανάλωση νερού αυξάνεται με την επέκταση των πόλεων και των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Σε περιόδους ξηρασίας, αγρότες και πόλεις βασίζονται περισσότερα στα υπόγεια ύδατα, τα οποία δεν ανανεώνονται αρκετά γρήγορα. Και η μείωση του διαθέσιμου μπορεί να οδηγήσει σε λιμούς, συγκρούσεις και φτώχεια, καθώς και σε επιδημίες σε περιοχές όπου ο κόσμος αναγκάζεται να στραφεί σε μολυσμένες πηγές νερού, σύμφωνα με φετινή έκθεση του ΟΗΕ. Τα έτη κατά τα οποία τα αποθέματα νερού σε κάθε χώρα έπεσαν σε χαμηλό 22 ετών (NASA Earth Observatory/Wanmei Liang με δεδομένα της Mary Michael O’Neill) Βαρυτικές μετρήσεις Οι ερευνητές παρακολούθησαν τη μεταβολή των αποθεμάτων χρησιμοποιώντας τους αμερικανο-γερμανικούς δορυφόρους GRACE, οι οποίοι μετρούν μικρές, τοπικές διακυμάνσεις στο βαρυτικό πεδίο της Γης, μέσω των οποίων μπορεί να υπολογιστεί η συνολική ποσότητα νερού στην ξηρά. Η απότομη πτώση ξεκίνησε με μια παρατεταμένη ξηρασία στη βόρεια και κεντρική Βραζιλία, την οποία ακολούθησαν μείζονες ξηρασίες στην Αυστραλασία, τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική, την Ευρώπη και την Αφρική. Από το 2014 έως το 2016, η αύξηση της επιφανειακής θερμοκρασίας στην τροπική ζώνη του Ειρηνικού οδήγησε σε ένα έντονο φαινόμενο Ελ Νίνιο που επηρέασε τους αεροχειμάρρους και άλλαξε έτσι τα μοτίβα των βροχών σε όλο τον κόσμο. Όμως, ακόμα και μετά τη λήξη του Ελ Νίνιο, τα αποθέματα γλυκού νερού δεν επανήλθαν στα προηγούμενα επίπεδα. Οι δίδυμοι δορυφόροι GRACE πετούν σε σχηματισμό και χαρτογραφούν το γήινο βαρυτικό πεδίο (Καλλιτεχνική απεικόνιση: NASA/JPL-Caltech) Οι ερευνητές επισημαίνουν μάλιστα ότι τα 13 από τα 30 χειρότερα κύματα ξηρασίας που έχουν καταγράψει οι δορυφόροι GRACE ήρθαν από τον Ιανουάριο του 2015 και μετά. Η μελέτη δεν επαρκεί για να αποδειχθεί σύνδεση με την κλιματική αλλαγή, αυτό όμως είναι μια εύλογη υπόθεση, λένε οι ερευνητές. Λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας, ο ατμοσφαιρικός αέρας μπορεί να συγκρατεί μεγαλύτερες ποσότητες υδρατμών, κάτι που αυξάνει την πιθανότητα καταρρακτώδους βροχής. Όταν όμως αυτές οι βροχές έρθουν έπειτα από μια παρατεταμένη ξηρασία, το ξερό, συμπιεσμένο έδαφος αδυνατεί να απορροφήσει το νερό αρκετά γρήγορα. «Το πρόβλημα με τις ακραίες βροχοπτώσεις είναι ότι το νερό κυλά και χάνεται», αντί να απορροφάται και να αναπληρώνει τους υδροφορείς του υπεδάφους, εξήγησε ο Μάικ Μπισίλοβιτς, μετεωρολόγος του Κέντρου «Γκόνταρντ» της NASA και μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Οι υψηλότερες θερμοκρασίες αυξάνουν τόσο την εξάτμιση του νερού όσο και την ικανότητα της ατμόσφαιρας να συγκρατεί νερό, κάτι που αυξάνει τη συχνότητα και την ένταση των συνθηκών ξηρασίας.
  3. Αφού παρέκαμψε μέσα από ένα πεδίο αμμόλοφων για να αποφύγει τους ογκόλιθους που καταστρέφουν τους τροχούς του, το Mars rover Perseverance της NASA έφτασε στην τελευταία και πιο πρόσφατη περιοχή επιστημονικού ενδιαφέροντος στις 9 Ιουνίου. Η αλλαγή της διαδρομής όχι μόνο μείωσε τον εκτιμώμενο χρόνο που απαιτούνταν για να φτάσει σε αυτή την περιοχή που ονομάζεται Bright Angel κατά αρκετές εβδομάδες, αλλά έδωσε επίσης στην επιστημονική ομάδα την ευκαιρία να βρει σημαντικά γεωλογικά χαρακτηριστικά σε ένα αρχαίο κανάλι ποταμού. Το Preservance αυτή τη στιγμή αναζητά στοιχεία για ανθρακικά κοιτάσματα στην Margin Unit, μια περιοχή εντός του Κρατήρα Jazero. Διαθέτει βραχώδεις περιοχές, που μπορεί να έχουν είτε αρχαία πετρώματα που αποκαλύφθηκαν από τη διάβρωση του ποταμού είτε ιζήματα που γέμισαν το κανάλι. Για να φτάσει στο Bright Angel, το rover οδήγησε σε μια κορυφογραμμή κατά μήκος του καναλιού του ποταμού Neretva Vallis, το οποίο πριν από δισεκατομμύρια χρόνια μετέφερε μεγάλη ποσότητα νερού που κατέληγε στον κρατήρα Jezero. Αυτός ο χάρτης, δείχνει την πορεία του Perseverance μεταξύ 21 Ιανουαρίου και 11 Ιουνίου. Οι λευκές κουκκίδες υποδεικνύουν τα σημεία όπου το όχημα σταμάτησε αφού ολοκλήρωσε μια πορεία δίπλα στο κανάλι του ποταμού Neretva Vallis. Η γαλάζια γραμμή υποδεικνύει τη διαδρομή του οχήματος μέσα στο κανάλι. Η πορεία μέσα στα κανάλι Σε ένα άκρως απαιτητικό έδαφος, η ομάδα χρησιμοποιεί τις εικόνες του rover για να σχεδιάσει τις επόμενες διαδρομές του, περίπου 30 μέτρα κάθε φορά. Για να προχωρήσουν βασίζονται στο σύστημα αυτόματης πλοήγησης του Perseverance., γνωστό και ως AutoNav. Η εικόνα αυτή, που αποτελείται από 18 εικόνες που ελήφθησαν από το Perseverance της NASA, δείχνει ένα πεδίο ογκόλιθων στο “Mount Washburn” στις 27 Μαΐου. Άκρως εντυπωσιασμένη από την ποικιλία των υφών και της χημικής σύνθεσης του ανοιχτόχρωμου ογκόλιθου στο κέντρο, η επιστημονική ομάδα έδωσε στο βράχο το παρατσούκλι “Atoko Point”. Καθώς όμως οι βράχοι γίνονται ολοένα και περισσότεροι, το rover διαπίστωνε ότι δεν μπορούσε να προχωρήσει μειώνοντας τις προοπτικές για μια έγκαιρη άφιξη στο Bright Angel. Ωστόσο, η ομάδα διατηρούσε ελπίδες, γνωρίζοντας ότι θα μπορούσαν να προχωρήσουν, διασχίζοντας ένα πεδίο αμμόλοφων 400 μέτρων στο κανάλι του ποταμού. Με τη βοήθεια του AutoNav, το rover κατάφερε να φθάσει στον πυθμένα του καναλιού, καλύπτοντας 200 μέτρα μέχρι την πρώτη του στάση. Ο στόχος: το Mount Washburn, ένας λόφος καλυμμένος με ενδιαφέροντες ογκόλιθους, μερικοί από τους οποίους δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ στον Άρη. Το Perseverance της NASA ταξίδευε στο αρχαίο κανάλι του ποταμού Neretva Vallis όταν κατέγραψε αυτή τη φωτογραφία μιας περιοχής επιστημονικού ενδιαφέροντος με την ονομασία “Bright Angel” με μία από τις κάμερες πλοήγησης στις 6 Ιουνίου. Η ποικιλομορφία του εδάφους στο όρος Washburn είναι μια σπουδαία ανακάλυψη, καθώς αυτά τα πετρώματα αντιπροσωπεύουν μια συλλογή γεωλογικών δώρων για την επιστήμη που κατέβηκαν από το χείλος του κρατήρα και πιθανώς και πέρα από αυτό, δήλωσε ο Brad Garczynski του Πανεπιστημίου Western Washington στο Bellingham. Αλλά ανάμεσα σε αυτά τα πετρώματα, υπήρχε και ένα μοναδικό στο είδος του που του έδωσαν το παρατσούκλι Atoko Point Με πλάτος περίπου 45 εκατοστά και ύψος 35 εκατοστά ο εν λόγω βράχος ξεχωρίζει. Η ανάλυση από τα όργανα SuperCam και Mastcam-Z του Perseverance δείχνει ότι ο βράχος αποτελείται από πλήθος ορυκτών. Όσον αφορά το μέγεθος, το σχήμα και τη διάταξη των ορυκτών κόκκων και των κρυστάλλων του, ο Atoko Point είναι μια κατηγορία από μόνος του δηλώνουν οι επιστήμονες. Ορισμένοι επιστήμονες του Perseverance εικάζουν ότι τα ορυκτά που συνθέτουν το Atoko Point παρήχθησαν σε ένα υπόγειο σώμα μάγματος που πιθανώς αποκαλύπτεται τώρα στο χείλος του κρατήρα. Άλλοι στην ομάδα αναρωτιούνται αν ο ογκόλιθος δημιουργήθηκε πολύ πέρα από τα τοιχώματα του Jezero και μεταφέρθηκε εκεί από τα γρήγορα αρειανά νερά πριν από αιώνες. Όπως και να έχει, η ομάδα πιστεύει ότι δεν θα είναι ο μόνος.
  4. Αφού παρέκαμψε μέσα από ένα πεδίο αμμόλοφων για να αποφύγει τους ογκόλιθους που καταστρέφουν τους τροχούς του, το Mars rover Perseverance της NASA έφτασε στην τελευταία και πιο πρόσφατη περιοχή επιστημονικού ενδιαφέροντος στις 9 Ιουνίου. Η αλλαγή της διαδρομής όχι μόνο μείωσε τον εκτιμώμενο χρόνο που απαιτούνταν για να φτάσει σε αυτή την περιοχή που ονομάζεται Bright Angel κατά αρκετές εβδομάδες, αλλά έδωσε επίσης στην επιστημονική ομάδα την ευκαιρία να βρει σημαντικά γεωλογικά χαρακτηριστικά σε ένα αρχαίο κανάλι ποταμού. Το Preservance αυτή τη στιγμή αναζητά στοιχεία για ανθρακικά κοιτάσματα στην Margin Unit, μια περιοχή εντός του Κρατήρα Jazero. Διαθέτει βραχώδεις περιοχές, που μπορεί να έχουν είτε αρχαία πετρώματα που αποκαλύφθηκαν από τη διάβρωση του ποταμού είτε ιζήματα που γέμισαν το κανάλι. Για να φτάσει στο Bright Angel, το rover οδήγησε σε μια κορυφογραμμή κατά μήκος του καναλιού του ποταμού Neretva Vallis, το οποίο πριν από δισεκατομμύρια χρόνια μετέφερε μεγάλη ποσότητα νερού που κατέληγε στον κρατήρα Jezero. Αυτός ο χάρτης, δείχνει την πορεία του Perseverance μεταξύ 21 Ιανουαρίου και 11 Ιουνίου. Οι λευκές κουκκίδες υποδεικνύουν τα σημεία όπου το όχημα σταμάτησε αφού ολοκλήρωσε μια πορεία δίπλα στο κανάλι του ποταμού Neretva Vallis. Η γαλάζια γραμμή υποδεικνύει τη διαδρομή του οχήματος μέσα στο κανάλι. Η πορεία μέσα στα κανάλι Σε ένα άκρως απαιτητικό έδαφος, η ομάδα χρησιμοποιεί τις εικόνες του rover για να σχεδιάσει τις επόμενες διαδρομές του, περίπου 30 μέτρα κάθε φορά. Για να προχωρήσουν βασίζονται στο σύστημα αυτόματης πλοήγησης του Perseverance., γνωστό και ως AutoNav. Η εικόνα αυτή, που αποτελείται από 18 εικόνες που ελήφθησαν από το Perseverance της NASA, δείχνει ένα πεδίο ογκόλιθων στο “Mount Washburn” στις 27 Μαΐου. Άκρως εντυπωσιασμένη από την ποικιλία των υφών και της χημικής σύνθεσης του ανοιχτόχρωμου ογκόλιθου στο κέντρο, η επιστημονική ομάδα έδωσε στο βράχο το παρατσούκλι “Atoko Point”. Καθώς όμως οι βράχοι γίνονται ολοένα και περισσότεροι, το rover διαπίστωνε ότι δεν μπορούσε να προχωρήσει μειώνοντας τις προοπτικές για μια έγκαιρη άφιξη στο Bright Angel. Ωστόσο, η ομάδα διατηρούσε ελπίδες, γνωρίζοντας ότι θα μπορούσαν να προχωρήσουν, διασχίζοντας ένα πεδίο αμμόλοφων 400 μέτρων στο κανάλι του ποταμού. Με τη βοήθεια του AutoNav, το rover κατάφερε να φθάσει στον πυθμένα του καναλιού, καλύπτοντας 200 μέτρα μέχρι την πρώτη του στάση. Ο στόχος: το Mount Washburn, ένας λόφος καλυμμένος με ενδιαφέροντες ογκόλιθους, μερικοί από τους οποίους δεν έχουν παρατηρηθεί ποτέ στον Άρη. Το Perseverance της NASA ταξίδευε στο αρχαίο κανάλι του ποταμού Neretva Vallis όταν κατέγραψε αυτή τη φωτογραφία μιας περιοχής επιστημονικού ενδιαφέροντος με την ονομασία “Bright Angel” με μία από τις κάμερες πλοήγησης στις 6 Ιουνίου. Η ποικιλομορφία του εδάφους στο όρος Washburn είναι μια σπουδαία ανακάλυψη, καθώς αυτά τα πετρώματα αντιπροσωπεύουν μια συλλογή γεωλογικών δώρων για την επιστήμη που κατέβηκαν από το χείλος του κρατήρα και πιθανώς και πέρα από αυτό, δήλωσε ο Brad Garczynski του Πανεπιστημίου Western Washington στο Bellingham. Αλλά ανάμεσα σε αυτά τα πετρώματα, υπήρχε και ένα μοναδικό στο είδος του που του έδωσαν το παρατσούκλι Atoko Point Με πλάτος περίπου 45 εκατοστά και ύψος 35 εκατοστά ο εν λόγω βράχος ξεχωρίζει. Η ανάλυση από τα όργανα SuperCam και Mastcam-Z του Perseverance δείχνει ότι ο βράχος αποτελείται από πλήθος ορυκτών. Όσον αφορά το μέγεθος, το σχήμα και τη διάταξη των ορυκτών κόκκων και των κρυστάλλων του, ο Atoko Point είναι μια κατηγορία από μόνος του δηλώνουν οι επιστήμονες. Ορισμένοι επιστήμονες του Perseverance εικάζουν ότι τα ορυκτά που συνθέτουν το Atoko Point παρήχθησαν σε ένα υπόγειο σώμα μάγματος που πιθανώς αποκαλύπτεται τώρα στο χείλος του κρατήρα. Άλλοι στην ομάδα αναρωτιούνται αν ο ογκόλιθος δημιουργήθηκε πολύ πέρα από τα τοιχώματα του Jezero και μεταφέρθηκε εκεί από τα γρήγορα αρειανά νερά πριν από αιώνες. Όπως και να έχει, η ομάδα πιστεύει ότι δεν θα είναι ο μόνος. View full είδηση
  5. Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκε η πρώτη δοκιμαστική πτήση του ελικοπτέρου Ingenuity στον Άρη, όπως επιβεβαίωσαν οι μηχανικοί της NASA που επόπτευαν την όλη διαδικασία. Το μικρό σκάφος αιωρήθηκε σε ύψος τριών μέτρων πάνω από την επιφάνεια του Άρη για περίπου 40 δευτερόλεπτα, καταγράφοντας έτσι την πρώτη πτήση με ενέργεια προερχόμενη από το ίδιο το σκάφος σε πλανήτη εκτός της Γης. Η ιστορικής σημασίας δοκιμαστική αυτή πτήση ανοίγει μια σειρά από συναρπαστικές προοπτικές για μια νέα μορφή μετακινήσεων σε άλλους πλανήτες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη χρήση ελικοφόρων σκαφών, ικανών να κινηθούν σε περιοχές απρόσιτες στα συμβατικά οχήματα επιφάνειας. Το βάρους δύο περίπου κιλών ελικόπτερο ανυψώθηκε από την επιφάνεια του Άρη περίπου το μεσημέρι, τοπική ώρα (10 ώρα Ελλάδος), με τους δίδυμους έλικές του να ολοκληρώνουν περισσότερες από 2.500 περιστροφές το λεπτό, προκειμένου να κατορθώσει το σκάφος να καταγράψει την πρώτη του πτήση στην εξαιρετικά αραιή ατμόσφαιρα του Άρη: οι αντίστοιχες απαιτούμενες περιστροφές προκειμένου να πετάξει στη Γη ήταν περίπου 500 το λεπτό. Το Ingenuity έφτασε στον Κόκκινο Πλανήτη στις 18 Φεβρουαρίου, αγκιστρωμένο στην κάτω πλευρά του Perseverance, του οχήματος εδάφους που έστειλε στο γειτονικό μας πλανήτη η NASA. Περισσότερο από ένα μήνα μετά, στις 4 Απριλίου, το ελικόπτερο απαγκιστρώθηκε από το Perseverance, οπότε άρχισε να μετρά αντίστροφα το περιθώριο των 31 ημερών που έχει προκειμένου να ολοκληρώσει συνολικά πέντε δοκιμαστικές πτήσεις. Οι μηχανικοί στο Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς μόλις έλαβαν την επιβεβαίωση ότι η πρώτη απόπειρα του Ingenuity να πετάξει είχε στεφθεί με επιτυχία. "Επιβεβαιώθηκε πως το Ingenuity πραγματοποίησε την πρώτη μηχανικά προωθούμενη πτήση σκάφους σε άλλο πλανήτη", ανακοίνωσε ο μηχανικός Μάικλ Σταρτς, υπεύθυνος για τη λήψη των δεδομένων που απέστειλε το ελικόπτερο. "Πλέον μπορούμε να λέμε πως ο άνθρωπος κατόρθωσε να πετάξει ένα ελικόπτερο σε άλλο πλανήτη", δήλωσε η Mίμι Άουν, προϊσταμένη του προγράμματος Ingenuity, στους μηχανικούς της NASA στο κέντρο ελέγχου, μετά την επιβεβαίωση της επιτυχημένης δοκιμαστικής πτήσης του ελικοπτέρου. "[Η επιτυχία αυτή] μας προσφέρει εκπληκτική ελπίδα για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Δεν θα μπορούσα να αισθάνομαι περισσότερο υπερήφανος", δήλωσε με ανάρτησή του στο Twiter ο Τόμας Tσούρμπουχεν, αναπληρωτής διοικητής της NASA. Με την επιβεβαίωση της επιτυχούς πραγματοποίησης της πτήσης, ο Τσούρμπουχεν ανακοίνωσε πως η NASA ονόμαζε την περιοχή όπου το Ingenuity πραγματοποίησε την πτήση του Πεδίο Αδελφών Ράιτ, προς τιμήν της επαναστατικής πρώτης πτήσης των αδελφών Ράιτ το 1903 και παράλληλα ως "αναγνώριση της επινοητικότητας [ingenuity] και της καινοτομίας που εξακολουθούν να αποτελούν κινητήριες δυνάμεις της εξερεύνησης". Το ελικόπτερο μεταφέρει ένα κομμάτι μεγέθους γραμματοσήμου από το ύφασμα που κάλυπτε μία από τις πτέρυγες του θρυλικού αεροσκάφους των αδελφών Ράιτ. Η πρώτη οπτική επιβεβαίωση της πτήσης προήλθε από την κάμερα πλοήγησης του Ingenuity που βλέπει προς το έδαφος, καθώς αποτύπωσε τη σκιά του πειραματικού αεροσκάφους τη στιγμή που αιωρούταν περίπου τρία μέτρα πάνω από την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Λίγα λεπτά μετά την επιβεβαίωση, μια σειρά από εικόνες που κατέγραψε το Perseverance, το οποίο παρατηρούσε τη διαδικασία από απόσταση 100 μέτρων περίπου, έφτασαν στο κέντρο ελέγχου, αποτελώντας την πρώτη κινούμενη αποτύπωση της πτήσης του Ingenuity. Η πτήση είχε αναβληθεί ήδη μερικές φορές από τις 11 Απριλίου, όπως προέβλεπε ο αρχικός προγραμματισμός, με μία από τις καθυστερήσεις αυτές την περασμένη εβδομάδα να υποχρεώνει τους μηχανικούς να μεταφορτώσουν από την αρχή ολόκληρο το λογισμικό πτήσης του Ingenuity, καθώς στη διάρκεια των δοκιμών πριν την πτήση είχαν εντοπίσει ένα μικρό σφάλμα. Το ελικόπτερο πρόκειται στη συνέχεια να πετάξει πάνω από τον κρατήρα Τζέζερο, σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Ο κρατήρας ήταν κάποτε η λεκάνη μιας λίμνης, η οποία τροφοδοτούταν από ποταμούς και είναι η περιοχή την οποία θα ερευνήσει εξονυχιστικά το Perseverance, αναζητώντας ίχνη μικροβιακής ζωής κατά το παρελθόν. Βασική αποστολή του Ingenuity είναι να αποδείξει πως η πτήση στην ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη αποτελεί εφικτό στόχο. Δεν έχει στόχο να εξερευνήσει τον Άρη, ούτε να πραγματοποιήσει επιστημονικά πειράματα. Το έργο αυτό θα το αναλάβει το Perseverance, το οποίο, στο πλαίσιο της αποστολής του, θα αποθηκεύσει δείγματα από το έδαφος του Άρη, τα οποία πρόκειται να φέρει στη Γη επόμενο σκάφος, ενδεχομένως ακόμη και το 2031. Το Perseverance σήμερα περιορίστηκε σε ρόλο παρατηρητή, με τις δύο κάμερές του στραμμένες προς το Ingenuity. Οι εικόνες αυτές, όπως ενημέρωσε η επιστημονική ομάδα, πρόκειται να φτάσουν στη Γη μέσα στις αμέσως επόμενες ημέρες. View full είδηση
  6. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα ηχητικό κλιπ 50 δευτερολέπτων, από το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Juno. Το Juno κινείται στην περιοχή του δορυφόρου του Δία, Γανυμήδη. Το ηχητικό καταγράφει απόκοσμους ήχους από τον Δία και προκαλεί μια κάποια ανατριχίλα. Πρόκειται ίσως για το εντυπωσιακότερο από όσα μας έχει στείλει το Juno όλα αυτά τα χρόνια που εξερευνά το Δία και τους δορυφόρους του. Το ηχητικό προήλθε από το όργανο μέτρησης συχνοτήτων, το οποίο καταγράφει ραδιοκύματα και συχνότητες πλάσματος, τα οποία ανιχνεύτηκαν στην μαγνητική σφαίρα του Δία, τη «φούσκα» η οποία δημιουργεί τα σωματίδια που περιβάλουν τον πλανήτη. Ο Γανυμήδης είναι ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Δία και ο μόνος δορυφόρος στο ηλιακό σύστημα που έχει δική του μαγνητόσφαιρα. «Το ηχητικό είναι ικανό να σε κάνει να νοιώσεις ότι είσαι πάνω στο Juno και περνάς δίπλα από τον Γανυμήδη», είπε ο υπεύθυνος για τις έρευνες στο Δία, Scott Bolden. Λίγες μέρες πριν δώσει στη δημοσιότητα το ηχητικό, η NASA είχε ανακοινώσει ότι θα βρεθεί μόλις 645 μίλια από την επιφάνεια του Γανυμήδη, την πιο κοντινή σε αυτόν απόσταση που έχει επιτευχθεί και μια μοναδική ευκαιρία να τον μελετήσουμε, μετά τη διέλευση του «Γαλιλαίου» το 2000. Οι επιστήμονες μελετούν το ηχητικό και προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν την πραγματική σημασία της μεταβολής των συχνοτήτων. Ακούστε τον απόκοσμο ήχο του Δία: View full είδηση
  7. Εντυπωσιακές εικόνες από τον Άρη κατέγραψε το ρομποτικό όχημα Curiosity rover της NASA, με τα σύννεφα στον ουρανό του «κόκκινου πλανήτη». Η κάμερα του οχήματος συνέλαβε τα σύννεφα, τα οποία είναι γεμάτα με κρύσταλλα πάγου που φαίνεται να λαμπυρίζουν επειδή διασκορπίζουν το φως του ήλιου. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες, αυτά τα σύννεφα σχηματίζονται σε υψηλότερο και πιο κρύο υψόμετρο, οπότε είναι ουσιαστικά κατασκευασμένα από ξηρό πάγο (δηλαδή κατεψυγμένο διοξείδιο του άνθρακα). Οι έγχρωμες εικόνες που τραβήχτηκαν από την κάμερα του rover της NASA, είναι ακόμα πιο εντυπωσιακές μετά το ηλιοβασίλεμα, αποκαλύπτοντας τα λαμπερά σύννεφα. «Εάν δείτε ένα σύννεφο με ένα λαμπερό παστέλ σύνολο χρωμάτων σε αυτό, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα σωματίδια σύννεφων είναι σχεδόν πανομοιότυπα σε μέγεθος», δήλωσε ο Mαρκ Λέμον, ένας ατμοσφαιρικός επιστήμονας στο Ινστιτούτο Διαστημικής Επιστήμης στο Μπόουλντερ του Κολοράντο. Αυτό συμβαίνει συνήθως αμέσως μετά τη δημιουργία των σύννεφων και όλα έχουν αυξηθεί με τον ίδιο ρυθμό. «Πάντα θαυμάζω τα χρώματα που εμφανίζονται: κόκκινα και πράσινα και μπλε και μοβ», είπε ο Λέμον. «Είναι πολύ ωραίο να βλέπεις κάτι να λάμπει με πολύ χρώμα στον Άρη». View full είδηση
  8. Ενα εντυπωσιακό βίντεο με εικόνες από τον πλανήτη Δία και τον δορυφόρο του, τον παγωμένο Γανυμήδη, έδωσε στη δημοσιότητα η NASA, και το έντυσε με την επιβλητική μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Το βίντεο κυκλοφόρησε στον επίσημο λογαριασμό της NASA την Τετάρτη και σε μόλις δύο ημέρες συγκέντρωσε περισσότερες από 250.000 θεάσεις. Σημειώνεται ότι δεν είναι η πρώτη φορά που βίντεο της NASA από την αποστολή στον πλανήτη Δία ντύνεται μελωδικά με μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Η αποστολή της NASA στον Δία Στις 7 Ιουνίου 2021, το διαστημόπλοιο της NASA, Juno, πέταξε πιο κοντά στο παγωμένο φεγγάρι του πλανήτη Δία, τον Γανυμήδη, από οποιοδήποτε άλλο διαστημόπλοιο εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες. Λιγότερο από μια μέρα μετά, το Juno έκανε την 34η πτήση στον Δία, κινούμενο πάνω από την ατμόσφαιρα του πλανήτη από τον έναν πόλο στον άλλον σε λιγότερο από 3 ώρες. Οι επιστήμονες στη NASA χρησιμοποίησαν την κάμερα του αεροσκάφους προκειμένου να δημιουργήσουν ένα βίντεο κινουμένων εικόνων, με το οποίο και αποτυπώνουν την κίνηση του Juno στον Δία. Εικόνες από το μέλλον «Το βίντεο αποτυπώνει πόσο όμορφη μπορεί να γίνει η εις βάθος εξερεύνηση του Διαστήματος» είπε ο Σκοτ Μπόλτον, βασικός ερευνητής του Juno από το Ινστιτούτο Σάουθγουεστ στο Σαν Αντόνιο των ΗΠΑ. «Το βίντεο είναι ένας τρόπος ώστε να φανταστούν οι άνθρωποι πώς είναι να εξερευνά κανείς το ηλιακό μας σύστημα από πρώτο χέρι, παρακολουθώντας πώς θα ήταν να κινείσαι σε τροχιά γύρω από τον Δία και να περνάς κοντά από το παγωμένο του φεγγάρι. Σήμερα, καθώς πλησιάζουμε στην προοπτική της επίσκεψης των ανθρώπων στο Διάστημα και σε τροχιά γύρω από τη Γη, τέτοιες πρωτοβουλίες εξάπτουν τη φαντασία δεκαετίες στο μέλλον, όταν οι άνθρωποι θα μπορούν να επισκέπτονται εξωγήινους κόσμους στο ηλιακό μας σύστημα», πρόσθεσε. Τι βλέπουμε στο εντυπωσιακό βίντεο της NASA Το βίντεο, διαρκείας 3,5 λεπτών, ξεκινά με την προσέγγιση του Juno στον Γανυμήδη, παρουσιάζοντας αρκετές από τις σκοτεινές και φωτεινές περιοχές του δορυφόρου αυτού του Δία, καθώς και τον κρατήρα Τρος, έναν από τους μεγαλύτερους και τους πιο λαμπερούς του δορυφόρου. Χρειάζονται σχεδόν 15 ώρες προκειμένου το Juno να διανύσει 1,18 εκατομμύρια χιλιόμετρα μεταξύ του Γανυμήδη και του Δία. Καθώς πλησιάζει στον πλανήτη, το διαστημόπλοιο επιταχύνει, προωθούμενο από την ισχυρή βαρύτητα του Δία (20.000 φορές πιο ισχυρή από της Γης), αναπτύσσοντας ταχύτητα 210.000 χιλιομέτρων την ώρα. View full είδηση
  9. Η τρύπα του όζοντος της Ανταρκτικής έφτασε σε μια μέση έκταση 23,2 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων μεταξύ 7 Σεπτεμβρίου και 13 Οκτωβρίου 2022. Αυτή η περιοχή με λεπτό στρώμα του όζοντος πάνω από τον Νότιο Πόλο ήταν ελαφρώς μικρότερη από πέρυσι και γενικά συνεχίστηκε η συνολική τάση συρρίκνωσης των τελευταίων ετών. «Με την πάροδο του χρόνου, σημειώνεται σταθερή πρόοδος και η τρύπα μικραίνει», δήλωσε ο Paul Newman, επικεφαλής επιστήμονας για τις επιστήμες της γης στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA. «Βλέπουμε κάποιες διακυμάνσεις λόγω των αλλαγών του καιρού και άλλων παραγόντων μέρα με τη μέρα, και από εβδομάδα σε εβδομάδα. Ωστόσο συνολικά, παρατηρούμε την τρύπα να μειώνεται τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Η εξάλειψη των ουσιών που καταστρέφουν το όζον μέσω του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ συρρικνώνει την τρύπα». Ο χάρτης δείχνει το μέγεθος και το σχήμα της τρύπας του όζοντος πάνω από τον Νότιο Πόλο στις 5 Οκτωβρίου 2022, όταν έφτασε στη μέγιστη έκτασή ημέρας για το έτος. Πηγή: NASA Earth Observatory Το στρώμα του όζοντος – το τμήμα της στρατόσφαιρας που προστατεύει τον πλανήτη μας από την υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου – λεπταίνει, σχηματίζοντας τη λεγόμενη «τρύπα του όζοντος» πάνω από τον Νότιο Πόλο κάθε Σεπτέμβριο. Χημικά ενεργές μορφές χλωρίου και βρωμίου στην ατμόσφαιρα, που προέρχονται από ενώσεις που παράγονται από τον άνθρωπο, προσκολλώνται σε πολικά νέφη μεγάλων υψομέτρων κάθε χειμώνα Νοτίου Ημισφαιρίου. Το δραστικό χλώριο και βρώμιο στη συνέχεια ξεκινούν αντιδράσεις καταστροφής του όζοντος καθώς ο Ήλιος ανατέλλει στο τέλος του χειμώνα της Ανταρκτικής. Οι ερευνητές της NASA και της NOAA ανιχνεύουν και μετρούν την ανάπτυξη και τη διάσπαση της τρύπας του όζοντος με όργανα στους δορυφόρους Aura, Suomi NPP, και NOAA-20. Στις 5 Οκτωβρίου 2022, αυτοί οι δορυφόροι παρατήρησαν μέγιστη έκταση στην τρύπα όζοντος μίας ημέρας περίπου 26,4 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, ελαφρώς μεγαλύτερη από πέρυσι. Όταν ο πολικός ήλιος ανατέλλει, οι επιστήμονες της NOAA διεργούν επίσης μετρήσεις με ένα φασματοφωτόμετρο Dobson, ένα όργανο οπτικής που καταγράφει τη συνολική ποσότητα όζοντος μεταξύ της επιφάνειας και της ανώτερης ατμόσφαιρας – γνωστή ως η συνολική τιμή του όζοντος στη στήλη. Σε παγκόσμιο επίπεδο, ο συνολικός μέσος όρος στήλης όζοντος είναι περίπου 300 μονάδες Dobson. Στις 3 Οκτωβρίου 2022, οι επιστήμονες κατέγραψαν τη χαμηλότερη συνολική τιμή όζοντος στη στήλη 101 μονάδων Dobson πάνω από το Νότιο Πόλο. Εκείνη την εποχή, το όζον απουσίαζε σχεδόν εντελώς σε υψόμετρα μεταξύ 14 και 21 χιλιομέτρων – ένα μοτίβο πολύ παρόμοιο με πέρυσι. Επεξηγητικό βίντεο από NASA’s Goddard Space Flight Center, που περιγράφει τις βασικές αρχές του τι προκαλεί την Τρύπα του Όζοντος, τις επιπτώσεις της στον πλανήτη και τι προβλέπουν οι επιστήμονες ότι θα συμβεί τις επόμενες δεκαετίες. (Για ελληνικά: ρυθμίσεις > υπότιτλοι > αυτόματη μετάφραση> ελληνικά) Ορισμένοι επιστήμονες ανησυχούσαν για πιθανές στρατοσφαιρικές επιπτώσεις από την έκρηξη του ηφαιστείου Hunga Tonga-Hunga Ha’apai τον Ιανουάριο του 2022. Η έκρηξη του όρους Pinatubo το 1991 απελευθέρωσε σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του θείου που ενίσχυσε τη μείωση του στρώματος του όζοντος. Ωστόσο, δεν έχουν εντοπιστεί άμεσες επιπτώσεις από το Hunga Tonga-Hunga Ha’apai στα δεδομένα της στρατόσφαιρας της Ανταρκτικής. Πηγή: NASA
  10. Διαστημική ιστορία έγραψε πριν από μερικές ώρες η NASA, καθώς έφερε εις πέρας μια άκρως φιλόδοξη και απαιτητική άσκηση πλανητικής άμυνας, εμβολίζοντας εσκεμμένα έναν αστεροειδή με διαστημόπλοιο, προκειμένου να μεταβληθεί η πορεία του με τη δύναμη της κινητικής ενέργειας. Η αποστολή που βαπτίστηκε DART («βέλος», στα αγγλικά, ακρώνυμο του όρου Double Asteroid Redirection Test) σηματοδοτεί την πρώτη δοκιμή της τεχνικής αυτής. Επιτρέπει στη NASA να κάνει πρόβα για την περίπτωση που παρουσιαστεί μια μέρα ο κίνδυνος να συγκρουστεί ένας αστεροειδής με τη Γη, γεγονός που θα συνιστούσε υπαρξιακή απειλή για τον πλανήτη και την ανθρωπότητα. Αν και ο στόχος της άσκησης DART είναι πολύ λιγότερο θεαματικός σε σύγκριση με τα σενάρια ταινιών επιστημονικής φαντασίας όπως το φιλμ Αρμαγεδδών, πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου αποστολή που ανοίγει νέους δρόμους στην πλανητική άμυνα. Ωστόσο, θα χρειαστεί αναμονή ημερών ως εβδομάδων προτού οι επιστήμονες να μπορέσουν να επιβεβαιώσουν πως η τροχιά του αστεροειδή πράγματι μεταβλήθηκε. Θα το κάνουν χάρη σε τηλεσκόπια στη Γη, που θα παρατηρήσουν την διακύμανση της τροχιάς του μικρότερου αστεροειδή γύρω από τον μεγαλύτερο μετά την πρόσκρουση. Τι περιλάμβανε η αποστολή DART Το σκάφος-καμικάζι, λίγο μικρότερο από αυτοκίνητο, έπεσε με ταχύτητα η οποία ξεπερνούσε τα 20.000 χιλιόμετρα την ώρα πάνω στον αστεροειδή, την ώρα που προβλεπόταν (στις 02:14 ώρα Ελλάδας). Ομάδες της NASA, που βρίσκονταν στο κέντρο ελέγχου αποστολής στο Μέριλαντ, ξέσπασαν σε ζητωκραυγές τη στιγμή της πρόσκρουσης. Λίγα λεπτά νωρίτερα, ο αστεροειδής Δίμορφος, σε απόσταση περίπου 11 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, άρχιζε να μεγαλώνει σιγά-σιγά στις εντυπωσιακές εικόνες που μεταδίδονταν απευθείας από κάμερα το σκάφος. Ήταν ευδιάκριτη η γκρίζα ακανόνιστη επιφάνεια του βράχου. «Εισερχόμαστε σε νέα εποχή, στην οποία δυνητικά έχουμε τη δυνατότητα να προστατευτούμε από την σύγκρουση με επικίνδυνους αστεροειδείς», συνόψισε η Λόρι Γκλέιζ, διευθύντρια πλανητικών επιστημών στη NASA. Ο Δίμορφος έχει διάμετρο 160 μέτρων και δεν εγείρει κανέναν κίνδυνο για τον πλανήτη Γη. Είναι δορυφόρος μεγαλύτερου αστεροειδή, του Διδύμου, και μέχρι τώρα έκανε πλήρη περιστροφή γύρω του σε 11 ώρες και 55 λεπτά. Η NASA θέλει να μειώσει την τροχιά κατά 10 λεπτά, με άλλα λόγια να τον κάνει να πλησιάσει τον Δίδυμο. Το σκάφος ταξίδεψε για περίπου δέκα μήνες, μετά την εκτόξευσή του από την Καλιφόρνια. Για να χτυπήσει στόχο τόσο μικρό όσο ο Δίμορφος, η τελευταία φάση της πτήσης του ήταν εντελώς αυτοματοποιημένη, σαν να επρόκειτο για αυτοκατευθυνόμενο πύραυλο.
  11. Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκε η πρώτη δοκιμαστική πτήση του ελικοπτέρου Ingenuity στον Άρη, όπως επιβεβαίωσαν οι μηχανικοί της NASA που επόπτευαν την όλη διαδικασία. Το μικρό σκάφος αιωρήθηκε σε ύψος τριών μέτρων πάνω από την επιφάνεια του Άρη για περίπου 40 δευτερόλεπτα, καταγράφοντας έτσι την πρώτη πτήση με ενέργεια προερχόμενη από το ίδιο το σκάφος σε πλανήτη εκτός της Γης. Η ιστορικής σημασίας δοκιμαστική αυτή πτήση ανοίγει μια σειρά από συναρπαστικές προοπτικές για μια νέα μορφή μετακινήσεων σε άλλους πλανήτες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη χρήση ελικοφόρων σκαφών, ικανών να κινηθούν σε περιοχές απρόσιτες στα συμβατικά οχήματα επιφάνειας. Το βάρους δύο περίπου κιλών ελικόπτερο ανυψώθηκε από την επιφάνεια του Άρη περίπου το μεσημέρι, τοπική ώρα (10 ώρα Ελλάδος), με τους δίδυμους έλικές του να ολοκληρώνουν περισσότερες από 2.500 περιστροφές το λεπτό, προκειμένου να κατορθώσει το σκάφος να καταγράψει την πρώτη του πτήση στην εξαιρετικά αραιή ατμόσφαιρα του Άρη: οι αντίστοιχες απαιτούμενες περιστροφές προκειμένου να πετάξει στη Γη ήταν περίπου 500 το λεπτό. Το Ingenuity έφτασε στον Κόκκινο Πλανήτη στις 18 Φεβρουαρίου, αγκιστρωμένο στην κάτω πλευρά του Perseverance, του οχήματος εδάφους που έστειλε στο γειτονικό μας πλανήτη η NASA. Περισσότερο από ένα μήνα μετά, στις 4 Απριλίου, το ελικόπτερο απαγκιστρώθηκε από το Perseverance, οπότε άρχισε να μετρά αντίστροφα το περιθώριο των 31 ημερών που έχει προκειμένου να ολοκληρώσει συνολικά πέντε δοκιμαστικές πτήσεις. Οι μηχανικοί στο Εργαστήριο Αεριοπροώθησης της NASA ξέσπασαν σε πανηγυρισμούς μόλις έλαβαν την επιβεβαίωση ότι η πρώτη απόπειρα του Ingenuity να πετάξει είχε στεφθεί με επιτυχία. "Επιβεβαιώθηκε πως το Ingenuity πραγματοποίησε την πρώτη μηχανικά προωθούμενη πτήση σκάφους σε άλλο πλανήτη", ανακοίνωσε ο μηχανικός Μάικλ Σταρτς, υπεύθυνος για τη λήψη των δεδομένων που απέστειλε το ελικόπτερο. "Πλέον μπορούμε να λέμε πως ο άνθρωπος κατόρθωσε να πετάξει ένα ελικόπτερο σε άλλο πλανήτη", δήλωσε η Mίμι Άουν, προϊσταμένη του προγράμματος Ingenuity, στους μηχανικούς της NASA στο κέντρο ελέγχου, μετά την επιβεβαίωση της επιτυχημένης δοκιμαστικής πτήσης του ελικοπτέρου. "[Η επιτυχία αυτή] μας προσφέρει εκπληκτική ελπίδα για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Δεν θα μπορούσα να αισθάνομαι περισσότερο υπερήφανος", δήλωσε με ανάρτησή του στο Twiter ο Τόμας Tσούρμπουχεν, αναπληρωτής διοικητής της NASA. Με την επιβεβαίωση της επιτυχούς πραγματοποίησης της πτήσης, ο Τσούρμπουχεν ανακοίνωσε πως η NASA ονόμαζε την περιοχή όπου το Ingenuity πραγματοποίησε την πτήση του Πεδίο Αδελφών Ράιτ, προς τιμήν της επαναστατικής πρώτης πτήσης των αδελφών Ράιτ το 1903 και παράλληλα ως "αναγνώριση της επινοητικότητας [ingenuity] και της καινοτομίας που εξακολουθούν να αποτελούν κινητήριες δυνάμεις της εξερεύνησης". Το ελικόπτερο μεταφέρει ένα κομμάτι μεγέθους γραμματοσήμου από το ύφασμα που κάλυπτε μία από τις πτέρυγες του θρυλικού αεροσκάφους των αδελφών Ράιτ. Η πρώτη οπτική επιβεβαίωση της πτήσης προήλθε από την κάμερα πλοήγησης του Ingenuity που βλέπει προς το έδαφος, καθώς αποτύπωσε τη σκιά του πειραματικού αεροσκάφους τη στιγμή που αιωρούταν περίπου τρία μέτρα πάνω από την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Λίγα λεπτά μετά την επιβεβαίωση, μια σειρά από εικόνες που κατέγραψε το Perseverance, το οποίο παρατηρούσε τη διαδικασία από απόσταση 100 μέτρων περίπου, έφτασαν στο κέντρο ελέγχου, αποτελώντας την πρώτη κινούμενη αποτύπωση της πτήσης του Ingenuity. Η πτήση είχε αναβληθεί ήδη μερικές φορές από τις 11 Απριλίου, όπως προέβλεπε ο αρχικός προγραμματισμός, με μία από τις καθυστερήσεις αυτές την περασμένη εβδομάδα να υποχρεώνει τους μηχανικούς να μεταφορτώσουν από την αρχή ολόκληρο το λογισμικό πτήσης του Ingenuity, καθώς στη διάρκεια των δοκιμών πριν την πτήση είχαν εντοπίσει ένα μικρό σφάλμα. Το ελικόπτερο πρόκειται στη συνέχεια να πετάξει πάνω από τον κρατήρα Τζέζερο, σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Ο κρατήρας ήταν κάποτε η λεκάνη μιας λίμνης, η οποία τροφοδοτούταν από ποταμούς και είναι η περιοχή την οποία θα ερευνήσει εξονυχιστικά το Perseverance, αναζητώντας ίχνη μικροβιακής ζωής κατά το παρελθόν. Βασική αποστολή του Ingenuity είναι να αποδείξει πως η πτήση στην ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη αποτελεί εφικτό στόχο. Δεν έχει στόχο να εξερευνήσει τον Άρη, ούτε να πραγματοποιήσει επιστημονικά πειράματα. Το έργο αυτό θα το αναλάβει το Perseverance, το οποίο, στο πλαίσιο της αποστολής του, θα αποθηκεύσει δείγματα από το έδαφος του Άρη, τα οποία πρόκειται να φέρει στη Γη επόμενο σκάφος, ενδεχομένως ακόμη και το 2031. Το Perseverance σήμερα περιορίστηκε σε ρόλο παρατηρητή, με τις δύο κάμερές του στραμμένες προς το Ingenuity. Οι εικόνες αυτές, όπως ενημέρωσε η επιστημονική ομάδα, πρόκειται να φτάσουν στη Γη μέσα στις αμέσως επόμενες ημέρες.
  12. Σε ανακοίνωσή της πριν λίγα λεπτά, η NASA αποκάλυψε πως το νερό στη Σελήνη είναι πολύ πιο άφθονο και προσβάσιμο από αυτό που πιστεύαμε έως τώρα. Πέρα από τους βαθιούς, μεγάλους και επικίνδυνους κρατήρες στις πολικές περιοχές της Σελήνης, μικρότεροι και πιο ρηχοί κρατήρες διαθέτουν επίσης νερό σε μορφή πάγου εδώ και εκατομμύρια, ίσως και δισεκατομμύρια χρόνια. Οι μικρότερες αυτές αποθέσεις νερού μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα, αφού θα είναι πολύ πιο προσβάσιμες στους μελλοντικούς αστροναύτες. Την παρουσία νερού σε μορφή πάγου (H20) αντί για υδροξύλιο (OH) επιβεβαίωσε και το ιπτάμενο τηλεσκόπιο SOFIA, κάτι που δεν είχαν καταφέρει να διαχωρίσουν προηγούμενες έρευνες. Οι μετρήσεις συνάδουν με την παρουσία ξεχωριστών μορίων νερού ενσωματωμένα σε πετρώματα μέσα στη σεληνιακή επιφάνεια. Οι υπέρυθρες μετρήσεις σε ένα μήκος κύματος έξι microns είναι ένα μοναδικό αποτύπωμα που δεν μπορεί να το μπερδέψει κανείς με το υδροξύλιο. – Casey Honniball, Goddard Space Flight Center, NASA Για πρώτη φορά, επιβεβαιώσαμε πως υπάρχει νερό στην επιφάνεια της Σελήνης που τη "βλέπει" ο Ήλιος. - Paul Hertz, Διευθυντής Αστροφυσικής της NASA Πέρα από πόσιμο νερό, ο πάγος μπορεί να σπάσει μοριακά σε υδρογόνο και οξυγόνο. Το οξυγόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναπνέουν οι αστροναύτες, ενώ τόσο το υδρογόνο όσο και το οξυγόνο μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως καύσιμα πυραύλων. Λιγότερες προμήθειες σε νερό και καύσιμα από τη Γη προς τη Σελήνη, σημαίνει μείωση του κόστους των διαστημικών πτήσεων και αύξηση του αριθμού τους. Η έρευνα αποκαλύπτει επίσης πως το νερό δεν υπάρχει μόνο στις μόνιμα σκιασμένες περιοχές της Σελήνης, αλλά είναι παγιδευμένο και σε κομμάτια γυαλιού τα οποία σχηματίστηκαν από συγκρούσεις μικρομετεωριτών ή βρίσκεται ανάμεσα από στρώματα του εδάφους. Αυτή η μορφή του νερού αναμένεται να είναι εξαιρετικά διαδεδομένη στην επιφάνεια. Το νερό είναι κεντρικής σημασίας για την ανθρώπινη ζωή, αλλά είναι πολύ ακριβό να το εκτοξεύσεις στο διάστημα. Το να βρούμε νερό στη Σελήνη μπορεί να σημαίνει πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το νερό που βρίσκεται εκεί, αντί να φέρουμε το δικό μας.
  13. Tα πρώτα απευθείας, δορυφορικά στοιχεία πως, καθώς αυξάνεται η πληθυσμιακή πυκνότητα μιας πόλης, το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπεται ανά άτομο μειώνεται, με κάποιες αξιοσημείωτες εξαιρέσεις, παρέχει νέα μελέτη της NASA και πανεπιστημίων πάνω στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 20 μεγάλες πόλεις ανά τον κόσμο. Παράλληλα η έρευνα δείχνει πώς οι δορυφορικές μετρήσεις του συγκεκριμένου αερίου θερμοκηπίου μπορούν να παρέχουν στις ταχέως αναπτυσσόμενες πόλεις νέα εργαλεία για την παρακολούθηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την αξιολόγηση των επιπτώσεων των επιλογών πολιτικής και υποδομών για βελτιωμένη αποδοτικότητα από πλευράς ενέργειας. Οι πόλεις αντιπροσωπεύουν πάνω από το 70% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας και η ταχεία αστικοποίηση αυξάνει τον αριθμό και το μέγεθός τους. Ωστόσο κάποιες πυκνοκατοικημένες πόλεις εκπέμπουν περισσότερο κατά κεφαλήν διοξείδιο του άνθρακα από άλλες. Οι ατμοσφαιρικοί επιστήμονες Ντιέν Γου και Τζον Λιν του University of Utah, σε συνεργασία με συναδέλφους τους στο Goddard Space Flight Center της NASA και στο University of Michigan υπολόγισαν τις κατά κεφαλήν εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 20 αστικές περιοχές σε διάφορες ηπείρους χρησιμοποιώντας πρόσφατες εκτιμήσεις πάνω στο διοξείδιο του άνθρακα από τον δορυφόρο OCO-2 της NASA, τον οποίο διαχειρίζεται το JPL της NASA. Όπως έδειξε η έρευνα, πόλεις με μεγαλύτερες πληθυσμιακές πυκνότητες είχαν γενικά κατά κεφαλήν μικρότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα- ενώ προέκυψαν και επιπλέον χρήσιμα στοιχεία. «Δεν είναι πλήρης η εικόνα, εφόσον βλέπουμε μόνο τις τοπικές, απευθείας εκπομπές, αλλά η μελέτη μας παρέχει μια εναλλακτική απευθείας παρατηρησιακή εκτίμηση που έλειπε εντελώς στο παρελθόν» είπε ο Έρικ Κορτ, του University of Michigan. Επιστήμονες υπέθεταν πως οι πιο πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές γενικά εκπέμπουν λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα κατά άτομο επειδή είναι πιο αποδοτικές ενεργειακά- δηλαδή χρειάζεται λιγότερη ενέργεια ανά άτομο, δεδομένης της χρήσης μέσων μαζικής μεταφοράς, αποδοτικότερων συστημάτων θέρμανσης κ.α. Τα δορυφορικά δεδομένα μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση αυτού του συσχετισμού.
  14. Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα ηχητικό κλιπ 50 δευτερολέπτων, από το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Juno. Το Juno κινείται στην περιοχή του δορυφόρου του Δία, Γανυμήδη. Το ηχητικό καταγράφει απόκοσμους ήχους από τον Δία και προκαλεί μια κάποια ανατριχίλα. Πρόκειται ίσως για το εντυπωσιακότερο από όσα μας έχει στείλει το Juno όλα αυτά τα χρόνια που εξερευνά το Δία και τους δορυφόρους του. Το ηχητικό προήλθε από το όργανο μέτρησης συχνοτήτων, το οποίο καταγράφει ραδιοκύματα και συχνότητες πλάσματος, τα οποία ανιχνεύτηκαν στην μαγνητική σφαίρα του Δία, τη «φούσκα» η οποία δημιουργεί τα σωματίδια που περιβάλουν τον πλανήτη. Ο Γανυμήδης είναι ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Δία και ο μόνος δορυφόρος στο ηλιακό σύστημα που έχει δική του μαγνητόσφαιρα. «Το ηχητικό είναι ικανό να σε κάνει να νοιώσεις ότι είσαι πάνω στο Juno και περνάς δίπλα από τον Γανυμήδη», είπε ο υπεύθυνος για τις έρευνες στο Δία, Scott Bolden. Λίγες μέρες πριν δώσει στη δημοσιότητα το ηχητικό, η NASA είχε ανακοινώσει ότι θα βρεθεί μόλις 645 μίλια από την επιφάνεια του Γανυμήδη, την πιο κοντινή σε αυτόν απόσταση που έχει επιτευχθεί και μια μοναδική ευκαιρία να τον μελετήσουμε, μετά τη διέλευση του «Γαλιλαίου» το 2000. Οι επιστήμονες μελετούν το ηχητικό και προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν την πραγματική σημασία της μεταβολής των συχνοτήτων. Ακούστε τον απόκοσμο ήχο του Δία:
  15. Το ρόβερPerseverance της NASA στον Άρη έξυσε μια συγκέντρωση βράχων στον Άρη που ενδεχομένως να σχηματίστηκαν εντός νερού που βρισκόταν σε υγρή μορφή. «Κοιτώντας μέσα για να δω κάτι που δεν έχει δει ποτέ κανείς» έγραψαν στο Twitter οι επικεφαλής αποστολής του Perseverance, εκ μέρους του οχήματος. «Έξυσα ένα μικρό μέρος αυτού του βράχου για να απομακρύνω το στρώμα της επιφάνειας και να ρίξω μια ματιά από κάτω. Πλησιάζω στον επόμενο στόχο μου για λήψη δειγμάτων από τον Άρη». Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του space.com, τo όχημα έχει ήδη συλλέξει δύο δείγματα στο πλαίσιο της αναζήτησής του για ίχνη εξωγήινων μικροβίων στον Άρη. Στόχος είναι αυτά τα δείγματα να συγκεντρωθούν σε ένα φορτίο και να αφεθούν πίσω για να τα συλλέξει μια μελλοντική αποστολή. Το Perseverance, που παρέμενε στη θέση του λόγω προβλημάτων στις τηλεπικοινωνίες που οφείλονταν στον Ήλιο τον προηγούμενο μήνα, προορίζεται να πραγματοποιήσει, μεταξύ άλλων, έρευνες στον Κρατήρα Τζέζερο και να μελετήσει τη γεωλογία της περιοχής. Παρόλα αυτά, το drone Ingenuity που το συνοδεύει έχει πραγματοποιήσει πτήσεις, παρέχοντας εικόνες από ψηλά, εν όψει της προσέγγισης του οχήματος σε σημεία ενδιαφέροντος. Ειδικότερα, το Ingenuity έκανε την 15η πτήση του στον Άρη στις 6 Νοεμβρίου, στο ευρύτερο πλαίσιο δοκιμών για πτήσεις στον «Κόκκινο Πλανήτη». Τα προβλήματα επικοινωνίας άρχισαν στις 2 Οκτωβρίου, καθώς ο Ήλιος βρισκόταν ανάμεσα στη Γη και τον Άρη (κάτι που χαρακτηρίζεται ως «solar conjunction», ηλιακή ευθυγράμμιση ή σύζευξη). Αυτό έλαβε τέλος στις 19 Οκτωβρίου, και το όχημα άρχισε ξανά τη δουλειά του. Με πληροφορίες από Space.com, CNN
  16. Αν και δεν έχουμε βρει ακόμα αποδείξεις εξωγήινης ζωής, η NASA πιστεύει πως πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτό το ενδεχόμενο. Σε ένα νέο paper από τον επικεφαλής επιστήμονα της διαστημικής υπηρεσίας, James Green, αναφέρεται η ανάγκη δημιουργίας ενός πλαισίου αναφοράς των αποδείξεων εξωγήινης ζωής. Η γενιά μας μπορεί ρεαλιστικά να είναι αυτή που θα ανακαλύψει αποδείξεις ζωής πέρα από τη Γη. Με αυτό το προνόμιο έρχονται και οι ευθύνες. Το εύρος της ερώτησης αν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν και το συμφέρον του κοινού, ανοίγει την πιθανότητα πως τα αποτελέσματα χρειάζονται υποστήριξη πέρα από τον παρατηρητή ή την πρόθεσή του. Καθώς οι στόχοι εντοπισμού ζωής γίνονται κυρίαρχοι στις επιστήμες του διαστήματος, είναι απαραίτητο να ανοίξουμε ένα διάλογο με την κοινωνία για το πώς να μεταφέρουμε την πληροφορία ενός θέματος περίπλοκου, το οποίο έχει μεγάλες πιθανότητες να προβληθεί με υπερβολή. Οι ερευνητές τονίζουν πως η ανακάλυψη εξωγήινης ζωής μπορεί να μην είναι μία απλή και ξεκάθαρη υπόθεση - ένα ναι ή όχι - και πως θα προέλθει από μία διαρκώς εξελισσόμενη διαδικασία επιστημονικής έρευνας την οποία πρέπει να καταλάβει ο απλός κόσμος. Η ιστορία περιλαμβάνει πολλούς ισχυρισμούς εύρεσης ζωής οι οποίοι αργότερα αποδείχτηκαν αναληθής ή ψευδείς υπό το πρίσμα δυαδικών όρων, ναι ή όχι. Αντιθέτως πρέπει να χαρακτηρίσουμε την αναζήτηση ζωής ως μία διαρκώς εξελισσόμενη προσπάθεια, να μεταφέρουμε την αξία των παρατηρήσεων οι οποίες μπορεί να υπονοούν την ύπαρξη αλλά δεν την ορίζουν και να δώσουμε έμφαση πως τα ψευδή στοιχεία και τα αδιέξοδα είναι αναμενόμενο μέρος αυτής της υγιούς επιστημονικής διαδικασίας. Για αυτό το σκοπό η NASA θέλει να χρησιμοποιήσουμε μία νέα κλίμακα CoLD (Confidence of Life Detection) η οποία θα ορίζει τη βεβαιότητα της εύρεσης ζωής. Στα κατώτερα κλιμάκια θα είναι η αρχική αναγνώριση και πιθανές βιοϋπογραφές, ενώ στα υψηλότερα κλιμάκια θα υπάρχουν πιο εξειδικευμένες μετρήσεις. Έτσι, μία πιθανή εξωγήινη ζωή θα περνάει από αναλυτική επιστημονική έρευνα μέχρι την τελική επιβεβαίωσή της, βοηθώντας την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα να αξιολογήσει τις επιστημονικές έρευνες. Το να ορίσουμε τις καλύτερες πρακτικές για να επικοινωνήσουμε την ανίχνευση ζωής θα μας βοηθήσει να ορίσουμε λογικές προσδοκίες στα πρώτα στάδια μίας εξαιρετικά απαιτητικής προσπάθειας, θα δώσει αξία στα ξεχωριστά βήματα προς το στόχο και θα δημιουργήσει εμπιστοσύνη στο κοινό κάνοντας ξεκάθαρη τη διαδικασία. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του διαλόγου, το σημαντικό είναι να συμβεί. Έτσι, θα γίνουμε πιο αποδοτικοί στην επικοινωνία των αποτελεσμάτων της δουλειάς μας και του θαύματος που αυτή σχετίζεται. Το paper δημοσιεύτηκε στο Nature.
  17. Ο Ιούνιος ήταν ένας δύσκολος μήνας με άσχημα κλιματικά στατιστικά. Το σύστημα Κοπέρνικος ανέλυσε τα δεδομένα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Ιούνιος ήταν ο θερμότερος μήνας όλων των εποχών για Καναδά και ΗΠΑ ενώ ο παγκόσμιος οργανισμός μετεωρολογίας χαρακτήρισε τον καύσωνα της βόρειας Αμερικής ως καύσωνα της χιλιετίας. Σύμφωνα με την ΕΡΤ, η ΝΑSΑ κάνει λόγο για εκρηκτική αύξηση των πλημμυρών ενώ μετά το 2030 οι πλημμύρες θα έρχονται κατά κύματα και θα διαρκούν μέχρι έναν μήνα. Ο παρατεταμένος καύσωνας στον Καναδά με θερμοκρασίες που ακούμπησαν τους 50 βαθμούς και οι καταστροφικές πυρκαγιές που ακολούθησαν ήταν πρωτοφανή φαινόμενα για αυτή την κλιματική ζώνη του βορείου ημιασφαιρίου. Το σύστημα COPERNICUS απλώς επιβεβαίωσε πως ήταν ο θερμότερος Ιούνιος όλων των εποχών για τον Καναδά και τις ΗΠΑ αλλά και ο δεύτερος θερμότερος Ιούνιος για την Ευρώπη. Επίσης 27 κλιματικοί επιστήμονες συνεργάστηκαν για να αξιολογήσουν τα θερμοκρασιακά δεδομένα και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο καύσωνας στη βόρεια Αμερική και στον Καναδά χαρακτηρίζεται καύσωνας χιλιετίας και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα. Την ίδια ώρα διακρατική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet κάνει λόγο για εκθετική αύξηση των θανάτων εξαιτίας της ζέστης. Με το υψηλότερο ποσοστό να εμφανίζεται στην Ανατολική Ευρώπη. Συνολικά, πέντε εκατομμύρια θάνατοι αποδίδονται στη ζέστη και στο κρύο, κάθε χρόνο. Η NASA, εξετάζει μια άλλη πτυχή, τις πλημμύρες. εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής σε συνδυασμό με τον κύκλο της σελήνης, εκτιμά πώς θα σημειωθεί εκρηκτική αύξηση αιφνίδιων πλημμυρών στις πόλεις μετά το 2030 όταν η Σελήνη και η Γη ευθυγραμμίζονται με συγκεκριμένους τρόπους μεταξύ τους και τον Ήλιο, η βαρυτική έλξη που προκύπτει και η αντίστοιχη απόκριση του ωκεανού που θερμαίνεται θα προκαλούν πλημμύρες σε πόλεις με χαμηλό υψόμετρο ακόμη και κάθε 1 ή 2 ημέρες. Όπως αναφέρει ο Κάλβιν Γουίλιαμς της ΝΑSA, «η άνοδος της στάθμης της θάλασσας αποτελεί πηγή ανησυχίας για εμάς. Θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε αυτά τα κέντρα, υποδομές εκτόξευσης, ερευνητικά κέντρα, θα συνεχίσουν την αποστολή τους στη NASA». Για να μελετηθεί σε βάθος η κλιματική αλλαγή ομάδα επιστημόνων ερευνά με τη βοήθεια υποθαλάσσιου ρομπότ τις μετακινήσεις των θαλάσσιων ειδών που ζουν σε μεγάλα βάθη. Μέσω των τροφικών συνηθειών και των απεκκρίσεών τους μελετούν τις ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που απορροφώνται από τη θάλασσα. Τι λέει η NASA Ένα πρωτοφανές κύμα καύσωνα άρχισε στις 26 Ιουνίου και έσπασε αναρίθμητα θερμοκρασιακά ρεκόρ στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό και τον δυτικό Καναδά, σύμφωνα με τη διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ, NASA. Το σύστημα AIRS της NASA αιχμαλώτισε την εξέλιξη της αργής κίνησης του θερμικού θόλου από όλη την περιοχή από τις 21 Ιουνίου έως τις 30 του ίδιου μήνα. Ένα animation από τα στοιχεία του AIRS δείχνει τις ανωμαλίες των τιμών επιφανειακής θερμοκρασίας, πάνω ή κάτω από τους ιστορικούς μέσους όρους. Η θερμοκρασία επιφανειακού αέρα είναι κάτι που οι άνθρωποι αισθάνονται απευθείας όταν βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο. Σε πολλές περιπτώσεις, οι μέγιστες θερμοκρασίες ξεπέρασαν τα προηγούμενα ρεκόρ κατά πολλούς βαθμούς. Στις 28 Ιουνίου, στο Quillayute της Ουάσιγκτον σημειώθηκε ρεκόρ όλων των εποχών καθώς η θερμοκρασία έφτασε στους 43 βαθμούς Κελσίου, συντρίβοντας το παλαιότερο (37 βαθμοί). Πάρα πολλοί μετεωρολογικοί σταθμοί έσπασαν ρεκόρ συνεχόμενων ημερών, δείχνοντας την άνευ προηγουμένου φύση αυτού του ακραίου καύσωνα, ο οποίος, παράλληλα, θεωρείται υπαίτιος πολλών θανάτων. Στη Βρετανική Κολούμπια το χωριό του Λίτον κατέγραψε ένα ρεκόρ όλων των εποχών για τον Καναδά με 48 βαθμούς Κελσίου στις 29 Ιουνίου, μόνο για να καταρριφθεί την αμέσως επόμενη ημέρα, με 49 βαθμούς. Το εργαλείο AIRS κατέγραψε αντίστοιχες θερμοκρασιακές ανωμαλίες σε υψόμετρο 3.000 μέτρων, αποδεικνύοντας ότι το ακραίο κύμα καύσωνα επηρέασε επίσης ορεινές περιοχές. Και οι θερμοκρασιακές ανωμαλίες στα περίπου 5.500 μέτρα έδειξαν ότι ο θερμικός θόλος έφτανε ψηλά μέσα στην τροπόσφαιρα, δημιουργώντας συνθήκες για έντονη ζέστη στην επιφάνεια του πλανήτη που συνήθως εντοπίζονται πολύ νοτιότερα.
  18. Ενα εντυπωσιακό βίντεο με εικόνες από τον πλανήτη Δία και τον δορυφόρο του, τον παγωμένο Γανυμήδη, έδωσε στη δημοσιότητα η NASA, και το έντυσε με την επιβλητική μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Το βίντεο κυκλοφόρησε στον επίσημο λογαριασμό της NASA την Τετάρτη και σε μόλις δύο ημέρες συγκέντρωσε περισσότερες από 250.000 θεάσεις. Σημειώνεται ότι δεν είναι η πρώτη φορά που βίντεο της NASA από την αποστολή στον πλανήτη Δία ντύνεται μελωδικά με μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Η αποστολή της NASA στον Δία Στις 7 Ιουνίου 2021, το διαστημόπλοιο της NASA, Juno, πέταξε πιο κοντά στο παγωμένο φεγγάρι του πλανήτη Δία, τον Γανυμήδη, από οποιοδήποτε άλλο διαστημόπλοιο εδώ και περισσότερες από δύο δεκαετίες. Λιγότερο από μια μέρα μετά, το Juno έκανε την 34η πτήση στον Δία, κινούμενο πάνω από την ατμόσφαιρα του πλανήτη από τον έναν πόλο στον άλλον σε λιγότερο από 3 ώρες. Οι επιστήμονες στη NASA χρησιμοποίησαν την κάμερα του αεροσκάφους προκειμένου να δημιουργήσουν ένα βίντεο κινουμένων εικόνων, με το οποίο και αποτυπώνουν την κίνηση του Juno στον Δία. Εικόνες από το μέλλον «Το βίντεο αποτυπώνει πόσο όμορφη μπορεί να γίνει η εις βάθος εξερεύνηση του Διαστήματος» είπε ο Σκοτ Μπόλτον, βασικός ερευνητής του Juno από το Ινστιτούτο Σάουθγουεστ στο Σαν Αντόνιο των ΗΠΑ. «Το βίντεο είναι ένας τρόπος ώστε να φανταστούν οι άνθρωποι πώς είναι να εξερευνά κανείς το ηλιακό μας σύστημα από πρώτο χέρι, παρακολουθώντας πώς θα ήταν να κινείσαι σε τροχιά γύρω από τον Δία και να περνάς κοντά από το παγωμένο του φεγγάρι. Σήμερα, καθώς πλησιάζουμε στην προοπτική της επίσκεψης των ανθρώπων στο Διάστημα και σε τροχιά γύρω από τη Γη, τέτοιες πρωτοβουλίες εξάπτουν τη φαντασία δεκαετίες στο μέλλον, όταν οι άνθρωποι θα μπορούν να επισκέπτονται εξωγήινους κόσμους στο ηλιακό μας σύστημα», πρόσθεσε. Τι βλέπουμε στο εντυπωσιακό βίντεο της NASA Το βίντεο, διαρκείας 3,5 λεπτών, ξεκινά με την προσέγγιση του Juno στον Γανυμήδη, παρουσιάζοντας αρκετές από τις σκοτεινές και φωτεινές περιοχές του δορυφόρου αυτού του Δία, καθώς και τον κρατήρα Τρος, έναν από τους μεγαλύτερους και τους πιο λαμπερούς του δορυφόρου. Χρειάζονται σχεδόν 15 ώρες προκειμένου το Juno να διανύσει 1,18 εκατομμύρια χιλιόμετρα μεταξύ του Γανυμήδη και του Δία. Καθώς πλησιάζει στον πλανήτη, το διαστημόπλοιο επιταχύνει, προωθούμενο από την ισχυρή βαρύτητα του Δία (20.000 φορές πιο ισχυρή από της Γης), αναπτύσσοντας ταχύτητα 210.000 χιλιομέτρων την ώρα.
  19. Η Διαστημική Υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ανακοίνωσε τα όργανα που θα χρησιμοποιήσει στην αποστολή για την Ευρώπη, τον τέταρτο μεγαλύτερο φυσικό δορυφόρο του πλανήτη Δία. Η NASA ανακοίνωσε ότι επέλεξε εννέα όργανα, από την ώρα που ζήτησε την βοήθεια της επιστημονικής κοινότητας για προτάσεις κατά την διάρκεια μίας προετοιμασίας $30 εκατομμυρίων δολαρίων που αν όλα πάνε καλά θα οδηγήσει στην κατασκευή ενός διαστημικού σκάφους που θα αντλεί ενέργεια από τον Ήλιο και που θα τοποθετηθεί σε τροχιά γύρω από τον παγωμένο δορυφόρο του Δία. Ανάμεσα στα όργανα που επιλέχθηκαν, υπάρχουν μερικά που θα βοηθήσουν να εξακριβωθεί αν όντως υπάρχουν τεράστιοι υπόγειοι ωκεανοί. Η ομάδα της NASA αξιολόγησε 33 διαφορετικά όργανα. “Είμαστε αισιόδοξοι ότι αυτό το ευέλικτο σετ επιστημονικών οργάνων θα οδηγήσει σε εκπληκτικές ανακαλύψεις κατά την πολύ-αναμενόμενη αποστολή” είπε ο Curt Niebur, Επιστήμονας του Προγράμματος Ευρώπη στα Κεντρικά της ΝASA της Ουάσινγκτον. Το PIMS (Plasma Instrument for Magnetic Sounding) θα χρησιμοποιηθεί για να εξακριβωθεί το πάχος της παγωμένης επιφάνειας του δορυφόρου, το βάθος του ωκεανού και το επίπεδο αλατότητας και θα εργάζεται παράλληλα με ένα μαγνητόμετρο, που αφορά στα ρεύματα πλάσματος γύρω από το φεγγάρι. Περισσότερες μετρήσεις που αφορούν στο μαγνητικό πεδίο θα πραγματοποιηθούν από το όργανο ICEMAG (Interior Characterization of Europa, multi-frequency electromagnetic sounding) για να υπολογιστεί η θέση, το πάχος και η αλατότητα του υπόγειου ωκεανού. Το όργανο REASON (Radar for Europa Assessment and Sounding: Ocean to Near-surface) θα χρησιμοποιηθεί για μετρήσεις του τμήματος από τον ωκεανό έως κοντά στην επιφάνεια του φεγγαριού, ενώ το MISE (Mapping Imaging Spectrometer for Europa) θα χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό οργανικών ενώσεων, αλάτων, υδριτών και άλλων υλικών για να διαπιστωθεί πόσο φιλικός προς την ζωή μπορεί να είναι ο υπόγειος ωκεανός. Άλλα όργανα θα χρησιμοποιηθούν για την γεωθερμική δραστηριότητα της Ευρώπης, όπως το E-THEMIS (Europa Thermal Emission Imaging System) και το UVS (Ultraviolet Spectrograph/ Europa). Φυσικά, το διαστημικό σκάφος της αποστολής στην Ευρώπη θα είναι εξοπλισμένο με όργανα περισυλλογής δειγμάτων, αν και δεν πρόκειται να προσγειωθεί στο φεγγάρι. Το SUDA (Surface Dust Mass Analyzer) θα συλλέγει μικρά σωματίδια που θα εκτοξεύονται από την επιφάνεια του δορυφόρου κατά την διάρκεια προγραμματισμένων πτήσεων σε πολύ χαμηλό ύψος. Έχει παρόμοια προσέγγιση με του MASPEX (Mass Spectrometer for Planetary Exploration/ Europa) που είναι υπεύθυνο για την συλλογή δειγμάτων από την ατμόσφαιρα. Επίσης το σύστημα EIS (Europa Imaging System) θα τραβήξει υψηλής ανάλυσης φωτογραφίες της Ευρώπης, καθώς το διαστημικό σκάφος αναμένεται να πραγματοποιήσει 45 προγραμματισμένες κοντινές πτήσεις από ύψος 1700 μιλίων έως 16 μιλίων. Αν όλα πάνε καλά, η αποστολή θα πραγματοποιηθεί το 2020. Πηγή: http://www.insomnia.gr/_/articles/%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B1/nasa-esa/%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%AC-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%8C%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%80%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%B5-%CE%B7-r9361
  20. Μια συλλογή από εντυπωσιακές νυχτερινές λήψεις της γης από τους δορυφόρους της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας της NASA κάνει τον γύρο του διαδικτύου. Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/140272/deite-entyposiakes-nyhterines-lipseis-tis-gis-apo-ti-nasa-photos
  21. Ένας νέος δορυφόρος της ΝΑSA έχει ως στόχο τη χαρτογράφηση των υδάτινων πόρων και τον υπολογισμό της υγρασίας στο έδαφος. Ένα εγχείρημα με σημαντικές εφαρμογές στη γεωργία και τη μετεωρολογία. «Soil Moisture Active Passive» (SMAP) είναι το όνομα του νέου υπερσύγχρονου «αγροτικού» δορυφόρου της ΝΑSA. Μετά από κάποιες αρχικές επιπλοκές τέθηκε μέσα στο Σαββατοκύριακο σε τροχιά γύρω από τη γη από τη βάση Βάντερμπεργκ της Καλιφόρνιας. Στόχος του νέου μεγαλεπήβολου προγράμματος της NASA είναι η χαρτογράφηση των υδάτινων πόρων στην επιφάνεια της γης και ειδικότερα ο υπολογισμός του ποσοστού υγρασίας σε έδαφος και υπέδαφος. Σύμφωνα με τους ειδικούς πρόκειται για ένα σημαντικό επιστημονικό επίτευγμα της NASA, το οποίο αναμένεται να βοηθήσει πολύ στις μετεωρολογικές προβλέψεις που αφορούν τη γεωργία, την κλιματολογία, ενώ παράλληλα θα δώσει επικαιροποιημένα στοιχεία για την κατάσταση των υδάτινων πόρων στην επιφάνεια της γης. Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε αντίστοιχο δορυφορικό σύστημα, που να μελετά με ακρίβεια τα ποσοστά της υγρασίας μέχρι και στα ανώτερα στρώματα του υπεδάφους. Δεδομένα για τη γεωργία, τη μετεωρολογία και την έρευνα Ο δορυφόρος SMAP είναι εξοπλισμένος με δύο μέσα προηγμένης τεχνολογίας: ένα ραντάρ και ένα ραδιόμετρο. Αυτά είναι σε θέση να καταγράψουν δεδομένα που αφορούν όχι μόνο την επιφάνεια της γης, αλλά δίνουν επίσης μια αξιόπιστη εικόνα και για τα ποσοστά υγρασίας σε βάθος έως και πέντε εκατοστά κάτω από την επιφάνεια της γης. Οι δορυφορικές μετρήσεις είναι ακριβείας, ενώ δεν επηρεάζονται από τα δυσμενή καιρικά φαινόμενα αλλά ούτε και από τη βλάστηση του εδάφους. Τα όργανα του SMAP λειτουργούν με ένα σύστημα καταγραφής μικροκυμάτων, δηλαδή με την επεξεργασία σημάτων ακτινοβολίας που εκπέπονται από τη γη. Οι πληροφορίες που αναμένεται να συλλέξει το SMAP κρίνονται ιδιαίτερα σημαντικές για τους τομείς της αγροτικής παραγωγής, της μελέτης του κλίματος αλλά ακόμη και για την καθημερινή εργασία των πυροσβεστών, οι οποίοι μπορούν να έχουν έτσι μία πληρέστερη εικόνα για τις περιοχές που αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο πυρκαγιών λόγω χαμηλών ποσοστών υγρασίας. Οι αγρότες, από την πλευρά τους, μπορούν να αξιοποίησουν τα δεδομένα αυτά για να οργανώσουν καλύτερα τον χρόνο της σποράς και της συγκομιδής. Παράλληλα η ακριβής καταγραφή των ποσοστών υγρασίας σε καλλιεργήσιμες περιοχές μπορεί να δώσει χρήσιμες πληροφορίες για τη συγκέντρωση χημικών ενώσεων που είναι απαραίτητες για συγκεκριμένες καλλιέργειες. Πηγή: http://www.dw.de/%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B3%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/a-18231457 «Πρόκειται με για στοιχεία που αφορούν τον 'μεταβολισμό' των φυσικών συστημάτων», επισημαίνει ο Ντάρα Εντεχάμπι, επικεφαλής του προγράμματος SMAP στη ΝASA. Με άλλα λόγια πρόκειται για ένα ακόμη σημαντικό βήμα των επιστημών του διαστήματος που αναμένεται να βελτιώσει σημαντικά πολλούς τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας αλλά και της έρευνας.
  22. Διαστημική ιστορία έγραψε πριν από μερικές ώρες η NASA, καθώς έφερε εις πέρας μια άκρως φιλόδοξη και απαιτητική άσκηση πλανητικής άμυνας, εμβολίζοντας εσκεμμένα έναν αστεροειδή με διαστημόπλοιο, προκειμένου να μεταβληθεί η πορεία του με τη δύναμη της κινητικής ενέργειας. Η αποστολή που βαπτίστηκε DART («βέλος», στα αγγλικά, ακρώνυμο του όρου Double Asteroid Redirection Test) σηματοδοτεί την πρώτη δοκιμή της τεχνικής αυτής. Επιτρέπει στη NASA να κάνει πρόβα για την περίπτωση που παρουσιαστεί μια μέρα ο κίνδυνος να συγκρουστεί ένας αστεροειδής με τη Γη, γεγονός που θα συνιστούσε υπαρξιακή απειλή για τον πλανήτη και την ανθρωπότητα. Αν και ο στόχος της άσκησης DART είναι πολύ λιγότερο θεαματικός σε σύγκριση με τα σενάρια ταινιών επιστημονικής φαντασίας όπως το φιλμ Αρμαγεδδών, πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου αποστολή που ανοίγει νέους δρόμους στην πλανητική άμυνα. Ωστόσο, θα χρειαστεί αναμονή ημερών ως εβδομάδων προτού οι επιστήμονες να μπορέσουν να επιβεβαιώσουν πως η τροχιά του αστεροειδή πράγματι μεταβλήθηκε. Θα το κάνουν χάρη σε τηλεσκόπια στη Γη, που θα παρατηρήσουν την διακύμανση της τροχιάς του μικρότερου αστεροειδή γύρω από τον μεγαλύτερο μετά την πρόσκρουση. Τι περιλάμβανε η αποστολή DART Το σκάφος-καμικάζι, λίγο μικρότερο από αυτοκίνητο, έπεσε με ταχύτητα η οποία ξεπερνούσε τα 20.000 χιλιόμετρα την ώρα πάνω στον αστεροειδή, την ώρα που προβλεπόταν (στις 02:14 ώρα Ελλάδας). Ομάδες της NASA, που βρίσκονταν στο κέντρο ελέγχου αποστολής στο Μέριλαντ, ξέσπασαν σε ζητωκραυγές τη στιγμή της πρόσκρουσης. Λίγα λεπτά νωρίτερα, ο αστεροειδής Δίμορφος, σε απόσταση περίπου 11 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, άρχιζε να μεγαλώνει σιγά-σιγά στις εντυπωσιακές εικόνες που μεταδίδονταν απευθείας από κάμερα το σκάφος. Ήταν ευδιάκριτη η γκρίζα ακανόνιστη επιφάνεια του βράχου. «Εισερχόμαστε σε νέα εποχή, στην οποία δυνητικά έχουμε τη δυνατότητα να προστατευτούμε από την σύγκρουση με επικίνδυνους αστεροειδείς», συνόψισε η Λόρι Γκλέιζ, διευθύντρια πλανητικών επιστημών στη NASA. Ο Δίμορφος έχει διάμετρο 160 μέτρων και δεν εγείρει κανέναν κίνδυνο για τον πλανήτη Γη. Είναι δορυφόρος μεγαλύτερου αστεροειδή, του Διδύμου, και μέχρι τώρα έκανε πλήρη περιστροφή γύρω του σε 11 ώρες και 55 λεπτά. Η NASA θέλει να μειώσει την τροχιά κατά 10 λεπτά, με άλλα λόγια να τον κάνει να πλησιάσει τον Δίδυμο. Το σκάφος ταξίδεψε για περίπου δέκα μήνες, μετά την εκτόξευσή του από την Καλιφόρνια. Για να χτυπήσει στόχο τόσο μικρό όσο ο Δίμορφος, η τελευταία φάση της πτήσης του ήταν εντελώς αυτοματοποιημένη, σαν να επρόκειτο για αυτοκατευθυνόμενο πύραυλο. View full είδηση
  23. Η NASA εγκαινίασε ένα νέο διαδραστικό εργαλείο που δείχνει τον Άρη με εξαιρετική λεπτομέρεια και σας επιτρέπει να ταξιδέψετε μεταξύ των σημείων ενδιαφέροντος με το πάτημα ενός ποντικιού. Το εξαιρετικό Global CTX Mosaic του Άρη περιλαμβάνει 110.000 εικόνες που έχουν ληφθεί από την Context Camera (CTX) του Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) της NASA. Σε ανάρτηση στον ιστότοπό της, η NASA περιγράφει το ψηφιδωτό ως "την υψηλότερης ανάλυσης παγκόσμια εικόνα του κόκκινου πλανήτη που έχει δημιουργηθεί ποτέ". Για να δώσει έμφαση στην ανακοίνωση, προσθέτει: "Αν εκτυπώνονταν, αυτό το μωσαϊκό των 5,7 τρισεκατομμυρίων pixel (ή 5,7 terapixel) θα ήταν αρκετά μεγάλο για να καλύψει το στάδιο Rose Bowl στη California". Χρειάστηκαν έξι χρόνια και δεκάδες χιλιάδες ώρες για την ανάπτυξή του από το Εργαστήριο Bruce Murray του Caltech για την Οπτικοποίηση Πλανητών. Με μια πρώτη επίσκεψη στο ψηφιδωτό, θα σας παρουσιαστεί μια οπτική γωνία που βρίσκεται αρκετά πάνω από την επιφάνεια του Άρη. Στο κάτω μέρος της οθόνης, θα βρείτε μια σειρά από προτάσεις για μέρη που μπορείτε να επισκεφθείτε. Μπορείτε να ξεκινήσετε επιλέγοντας τον κρατήρα Jezero, την αρχαία αποξηραμένη κοίτη λίμνης όπου το Perseverance rover της NASA αναζητά στοιχεία μικροβιακής ζωής τα τελευταία δύο χρόνια, και το σημείο όπου το ελικόπτερο Ingenuity έχει πραγματοποιήσει πολλές πτήσεις. Αφού ρίξετε μια καλή ματιά τριγύρω, χρησιμοποιώντας τα κουμπιά ή το ποντίκι για μεγέθυνση και σμίκρυνση, μπορείτε να πάρετε μια εξαιρετική ιδέα της τεράστιας απόστασης μεταξύ του Perseverance και του άλλου λειτουργικού rover της NASA, του Curiosity, επιλέγοντας το κουμπί για το παλαιότερο όχημα. Καθώς το κάνετε αυτό, η προβολή θα ανυψώνεται ήπια και θα σαρώνει ομαλά το έδαφος με παρόμοιο τρόπο όπως το Google Earth μετακινείται μεταξύ των τοποθεσιών. Αν ανακαλύψετε κάτι ενδιαφέρον από μόνοι σας και θέλετε να επιστρέψετε σε αυτό αργότερα, μπορείτε να βάλετε έναν σελιδοδείκτη στην τοποθεσία χρησιμοποιώντας ένα από τα κουμπιά στην αριστερή πλευρά της οθόνης. Ο Jay Dickson, ο επιστήμονας επεξεργασίας εικόνας που ηγήθηκε του έργου και διευθύνει το εργαστήριο Murray, δήλωσε για το ψηφιδωτό: «Ήθελα κάτι που θα ήταν προσβάσιμο σε όλους. Οι μαθητές των σχολείων μπορούν να το χρησιμοποιήσουν τώρα. Η μητέρα μου, που μόλις έκλεισε τα 78 της χρόνια, μπορεί να το χρησιμοποιήσει τώρα. Ο στόχος είναι να μειωθούν τα εμπόδια για τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται να εξερευνήσουν τον Άρη». View full είδηση
  24. Σε σημαντικές ανακοινώσεις σχετικά με την ανακάλυψη εξωπλανήτη με μεγάλες ομοιότητες με τη Γη προέβη η NASA. Ανακάλυψε ολόκληρο ηλιακό σύστημα με ισάριθμους πλανήτες με το δικό μας όπως ανακοίνωσε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, την Πέμπτη, στην οποία υπεύθυνοι της διαστημικής υπηρεσίας αποκάλυψαν ότι εντοπίστηκε από το τηλεσκόπιο Κέπλερ. Η ανακάλυψη δύο νέων πλανητών γύρω από το σύστημα του Κέπλερ - 90, το οποίο μοιάζει με τον δικό μας ήλιο, σημαίνει ότι το μακρινό ηλιακό σύστημα έχει όσους πλανήτες έχει και το δικό μας ηλιακό σύστημα. Το άστρο και το σύστημα γύρω του ήταν ήδη γνωστά. Η NASA, όμως, με τη βοήθεια του προγράμματος τεχνητής νοημοσύνης με της Google, κατάφερε να εντοπίσει δύο ακόμη εξωπλανήτες. Ο εξωπλανήτης Kέπλερ-90i είναι πολύ ζεστός, βραχώδης και κάνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από το κεντρικό άστρο κάθε 14,4 ημέρες. «Οπως αναμενόταν, υπάρχουν συγκλονιστικές ανακαλύψεις στα αρχειοθετημένα δεδομένα του Κέπλερ που περιμένουν το σωστό εργαλείο ή τεχνολογία για να ξεθαφτούν», δήλωσε ο Πολ Χερτζ, διευθυντής του τμήματος Αστροφυσικής της NASA στην Ουάσινγκτον. Ο ερευνητής Άντριου Βάντερμπουργκ είπε ότι δεν θα του προκαλούσε έκπληξη εάν «κρύβονται» και άλλοι εξωπλανήτες γύρω από τα γνωστά συστήματα. Τόνισε ότι σχεδόν σίγουρα δεν θα είναι το τελευταίο σύστημα που έχει οκτώ πλανήτες, γεγονός που υποδηλώνει ότι το δικό μας ηλιακό σύστημα δεν είναι πραγματικά αυτό το εξαιρετικό. Σύμφωνα με τον βρετανικό Independent δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες να βρεθεί ζωή στο σύστημα Κέπλερ-90. Ωστόσο, η ανακάλυψη του μεγάλου αριθμού πλανητών σε κάθε ηλιακό σύστημα αυξάνει τις πιθανότητες να βρεθεί. Πηγή: http://news.in.gr/sc...?aid=1500182908 Click here to view the είδηση
  25. Εφεδρικούς προωθητήρες του μετά από 37 ολόκληρα χρόνια ενεργοποίησε επιτυχώς το Voyager 1 της NASA την περασμένη Τετάρτη, το πιο ταχύ και πιο απομακρυσμένο διαστημόπλοιο της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, το οποίο όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωσή της είναι το μόνο φτιαγμένο από ανθρώπινα χέρια αντικείμενο το οποίο βρίσκεται στο διαστρικό διάστημα, δηλαδή το διαστημικό περιβάλλον ανάμεσα στα άστρα. To Voyager 1, που πετά εδώ και 40 χρόνια, βασίζεται σε μια σειρά από μικρές συσκευές, τους προωθητήρες του (thrusters) για να αλλάζει προσανατολισμό έτσι ώστε να είναι σε θέση να επικοινωνεί με τη Γη. Αυτοί οι προωθητήρες πυροδοτούνται σε μικρές «ριπές» που διαρκούν μιλισεκόντ, για να περιστρέφεται απαλά το σκάφος, έτσι ώστε η κεραία του να «κοιτά» προς τον πλανήτη. Πλέον η ομάδα του Voyager είναι σε θέση να χρησιμοποιεί ένα σετ από τέσσερις εφεδρικούς προωθητήρες, που ήταν ανενεργοί από το 1980. «Με αυτούς τους προωθητήρες που είναι ακόμα λειτουργικοί μετά από 37 χρόνια άνευ χρήσης, θα είμαστε σε θέση να επεκτείνουμε τη διάρκεια ζωής του διαστημοπλοίου Voyager 1 κατά δύο με τρία χρόνια» σημειώνει η Σουζάν Ντοντ, project manager του Voyager στο Jet Propulsion Laboratory της NASA στην Καλιφόρνια. Από το 2014, μηχανικοί είχαν αντιληφθεί πως οι προωθητήρες που το Voyager 1 χρησιμοποιούσε για να αλλάζει τον προσανατολισμό του (attitude control thrusters) υποβαθμίζονταν. Με το πέρασμα του χρόνου, οι προωθητήρες χρειάζονται περισσότερες ριπές για να παράγουν την ίδια ποσότητα ενέργειας- και, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, σε απόσταση 20 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη, δεν είναι ακριβώς η συντήρηση/ επισκευή τους. Η ομάδα του Voyager συγκέντρωσε ειδικούς σε θέματα κινητήρων/ προώθησης στο Jet Propulsion Laboratory για να ασχοληθούν με το θέμα. Οι Κρις Τζόουνς, Ρόμπερτ Σότγουελ, Καρλ Γκέρνσεϊ και Τοντ Μπάρμπερ ανέλυσαν επιλογές και προέβησαν σε προβλέψεις σχετικά με το πώς θα αντιδρούσε το σκάφος σε διαφορετικά σενάρια. Εν τέλει συμφώνησαν σε μια ασυνήθιστη λύση: Να αναθέσουν τη δουλειά του προσανατολισμού του σκάφους σε μια σειρά προωθητήρων που ήταν ανενεργοί εδώ και 37 χρόνια. Η ομάδα πτήσης του Voyager έψαξε και βρήκε δεδομένα ηλικίας δεκαετιών και εξέτασε το λογισμικό, που ήταν γραμμένο σε «αρχαία» γλώσσα προγραμματισμού για να διασφαλίσει πως ήταν δυνατόν να δοκιμαστούν με ασφάλεια οι προωθητήρες. Τον πρώτο καιρό της αποστολής του, το Voyager 1 πέρασε από τον Δία, τον Κρόνο και φεγγάρια τους. Για να γίνουν με ακρίβεια αυτά τα περάσματα και να στοχευθούν τα όργανά τους στους στόχους τους, οι μηχανικοί χρησιμοποίησαν προωθητήρες TCM (trajectory correction maneuver- ελιγμών διόρθωσης τροχιάς) οι οποίοι είναι ίδιου μεγέθους και λειτουργίας με τους προωθητήρες ελέγχου στάσης (attitude control), και βρίσκονται στο πίσω μέρος του διαστημοπλοίου. Ωστόσο, επειδή η τελευταία συνάντηση του Voyager με πλανήτη ήταν με τον Κρόνο, η ομάδα του Voyager δεν τους είχε χρησιμοποιήσει από τις 8 Νοεμβρίου 1980. Τότε, οι προωθητήρες αυτοί είχαν χρησιμοποιηθεί σε κατάσταση συνεχούς λειτουργίας- όχι σε κοφτές ριπές για αλλαγή προσανατολισμού του διαστημοπλοίου. Την Τρίτη, 28 Νοεμβρίου, οι μηχανικοί του Voyager ενεργοποίησαν τους τέσσερις προωθητήρες TCM για πρώτη φορά μέσα σε 37 χρόνια και δοκίμασαν το κατά πόσο ήταν σε θέση να αλλάξουν τον προσανατολισμό του σκάφους χρησιμοποιώντας μικρές ριπές των 10 μιλισεκόντ. Οι ερευνητές ανέμεναν 19 ώρες και 35 λεπτά για να φτάσουν τα αποτελέσματα της δοκιμής σε μια κεραία στο Γκόλντστοουν της Καλιφόρνιας (τμήμα του Deep Space Network της NASA). Εν τέλει, όπως διαπιστώθηκε την Τετάρτη, 29 Νοεμβρίου, οι προωθητήρες TCM λειτουργούσαν τέλεια- όπως και οι άλλοι προωθητήρες (attitude control). Τώρα στόχος είναι η μετάβαση στους προωθητήρες TCM τον Ιανουάριο. Για να γίνει αυτό, το Voyager θα πρέπει να ενεργοποιήσει μια συσκευή θέρμανσης ανά προωθητήρα, κάτι που απαιτεί ενέργεια, που πλέον σπανίζει στο σκάφος. Όταν δεν υπάρχει πλέον ενέργεια για να λειτουργούν οι συσκευές θέρμανσης, τότε θα γίνει μετάβαση πίσω στους προωθητήρες attitude control. Σημειώνεται πως, λόγω της επιτυχούς δοκιμής, είναι πολύ πιθανό να γίνει κάτι αντίστοιχο και στο «δίδυμο» σκάφος του Voyager 1, το Voyager 2, το οποίο αναμένεται να βγει στο διαστρικό διάστημα μέσα στα επόμενα χρόνια. Πηγή: http://www.naftempor...a-apo-37-xronia Click here to view the είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.