Αναζήτηση στην κοινότητα

Με τη φετινή αντιπυρική περίοδο να έχει εξελιχθεί εφιαλτικά και να μετράμε ήδη περισσότερα από 1 εκατομμύριο καμένα στρέμματα δασικών και αγροτικών εκτάσεων στη χώρα, είναι τώρα πιο σημαντικό από ποτέ να δούμε ψύχραιμα την επόμενη μέρα και τις αναγκαίες κινήσεις», σημειώνει σε ανακοίνωσή της η WWF Ελλάς, η οποία διαμόρφωσε μια σειρά προτάσεων που κατά την εκτίμησή της οφείλουν να αποτελέσουν «την πυξίδα κράτους, επιχειρήσεων, φορέων και πολιτών». Ειδικότερα, οι δέκα προτάσεις της WWF Ελλάς είναι οι ακόλουθες: «1.Άμεση κήρυξη ως αναδασωτέων όλων των καμένων εκτάσεων με δασική βλάστηση, ανεξαρτήτως αν είναι δημόσιες, ιδιωτικές ή αμφισβητούμενες, όπως προβλέπεται στη νομοθεσία, χωρίς εξαιρέσεις και "παραθυράκια". 2. Έκδοση των σχετικών δασικών αστυνομικών διατάξεων για απαγόρευση βόσκησης και κυνηγιού στις καμένες εκτάσεις. 3. Μελέτες αντιδιαβρωτικών έργων και δημιουργία κορμοφραγμάτων. Η έγκριση και χρηματοδότηση των αντιδιαβρωτικών και αντιπλημμυρικών έργων πρέπει να γίνει τάχιστα, ώστε να προχωρήσουν οι απαραίτητες εργασίες πριν τη φθινοπωρινή περίοδο. Η εμπειρία έχει δείξει δυστυχώς ότι υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις λόγω γραφειοκρατίας. 4. Δημοσίευση βασικών αρχών αναδασώσεων και αποκαταστάσεων σε συμφωνία για τις βασικές αρχές της αναδάσωσης και σύμφωνα πάντα με όσα επιτάσσει η επιστήμη. Το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έχει και πρέπει να έχει καθοριστικό ρόλο στο πολύπλοκο αυτό ζήτημα των αναδασώσεων. 5. Μελέτες αναδασωτέων περιοχών και εφαρμογή τους αν χρειάζεται, όπου χρειάζεται και όταν χρειάζεται, σύμφωνα με τους κανόνες της επιστήμης. Πρέπει να αφορά τις περιοχές που ενδεικτικά: 1. Περιλαμβάνουν είδη που δεν μπορούν να αναγεννηθούν με φυσικό τρόπο, 2. Έχουν καεί πάνω από δύο φορές τα τελευταία 20 χρόνια και 3) χαρακτηρίζονται από μίξη κατοικίας – δάσους και άρα παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη ανάγκη για ειδικά μέτρα διαχείρισης. Στις περιοχές που προβλέπεται φυσική αναγέννηση, πρέπει να αφήσουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της. 6. Ενίσχυση σε μέσα και προσωπικό των κρατικών φυτωρίων ώστε να είναι έτοιμα να διαθέσουν το απαραίτητο φυτευτικό υλικό, όπου και αν χρειαστεί. Συνδρομή εθελοντικών σωματείων σε δράσης υποστήριξης π.χ. συλλογή σπόρων. 7. Περιφρούρηση των αναδασωτέων εκτάσεων για περιπτώσεις καταπατήσεων, παράνομης βόσκησης και άλλων ενεργειών που έχουν σκοπό την αλλαγή χρήσεων γης ή πρόκειται να εμποδίσουν την αποκατάσταση. 8. Αναστολή όλων των οικοδομικών αδειών για νέες κατασκευές εντός των καμένων περιοχών, ακόμα και αν δεν το προβλέπει η νομοθεσία για τις αναδασωτέες εκτάσεις, μέχρι να εκτιμηθεί η συνολική οικολογική ζημιά και να καθοριστούν οι ανάγκες αποκατάστασης. Από την απαγόρευση, θα πρέπει να εξαιρεθούν οι άδειες επισκευής και ανακατασκευής πυρόπληκτων κτιρίων. 9. Ολοκλήρωση των δασικών χαρτών ως μέτρο μελλοντικής πρόληψης δασικών πυρκαγιών. 10.Ολοκληρωμένη και διάφανης ανάλυση των κοινωνικών, οικονομικών ή τεχνικών αιτιών των πυρκαγιών με στόχο τη λήψη αντίστοιχων στοχευμένων μέτρων σε κάθε περιοχή». View full είδηση

Εμφανής επένδυση στην καταστολή έναντι της πρόληψης, υποαπορρόφηση χρηματοδοτικών πόρων, καθυστερήσεις, έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού, καθώς και ελλιπείς ελεγκτικοί μηχανισμοί, τροχοπέδη για την πρόληψη Παρουσιάστηκε σήμερα από το WWF Ελλάς η απολογιστική έκθεση του διετούς προγράμματος με θέμα τη διαχείριση των κρατικών πόρων για την πρόληψη και την καταστολή των δασικών πυρκαγιών, το οποίο υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος Active citizens fund, σε συνεργασία με το Μεσογειακό Ινστιτούτο Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR). Το πρόγραμμα με τίτλο "Ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας στη χρηματοδότηση της πρόληψης και καταστολής των δασικών πυρκαγιών με τη συμβολή των πολιτών", είχε ως κεντρικό στόχο να ρίξει φως στο θέμα της διαχείρισης των κρατικών πόρων που διατίθενται για τη δασοπυροπροστασία, να χαρτογραφήσει τα σημαντικότερα κενά στην όλη διαδικασία διάθεσης, απορρόφησης και αξιοποίησης αυτών των πόρων, και εν τέλει, μέσω συγκεκριμένων προτάσεων, να ενισχυθεί η εύρυθμη λειτουργία του εθνικού συστήματος δασοπυροπροστασίας. Η ολοκλήρωση του έργου συμπίπτει με την έναρξη της φετινής αντιπυρικής περιόδου, η οποία έρχεται μετά από μια δύσκολη χρονιά κατά την οποία σημειώθηκε ο δεύτερος χειρότερος απολογισμός καμένων εκτάσεων των τελευταίων 20 ετών για τη χώρα μας (συνολικά 1,5 εκατ. καμένα στρέμματα). Το 2021, για μια ακόμα φορά, το εθνικό σύστημα δασοπυροπροστασίας βασισμένο εν πολλοίς σε μια κατασταλτική φιλοσοφία, δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις προκλήσεις, με βαριές συνέπειες στο φυσικό περιβάλλον, την άγρια ζωή, αλλά και την κοινωνία. Με την κλιματική κρίση να επιδρά καθοριστικά πλέον στην αύξηση της έντασης, αλλά και της συχνότητας των πυρκαγιών στη Μεσόγειο, είναι σαφές ότι χρειάζεται άμεσα μετακίνηση του ειδικού επιχειρησιακού βάρους από την καταστολή στη πρόληψη, αλλά και αναθεώρηση των διαδικασιών που αφορούν στη χρηματοδότηση των κρατικών φορέων που είναι επιφορτισμένοι με την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Τι ρόλο, όμως, παίζουν οι πόροι που δίνονται για την αποτελεσματική ή μη αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών; Η χρηματοδότηση της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα περιλαμβάνει ένα σύνθετο πλέγμα ποικίλων χρηματοδοτικών εργαλείων και πόρων που προέρχονται από πολλές πηγές (εθνικές και ενωσιακές) και διοχετεύονται σε εξίσου πολυάριθμους δικαιούχους, συνθέτοντας έτσι ένα δαιδαλώδες σύστημα διαδικασιών. Ωστόσο, παρά την κομβική σημασία της διαχείρισης και κατανομής των χρηματοδοτήσεων, δεν έχει υπάρξει έως και σήμερα στη χώρα μας καμία προσπάθεια καταγραφής, αξιολόγησης και δημοσιοποίησης στοιχείων που αφορούν στη διαχείριση των πόρων που δαπανώνται στην πρόληψη και την καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Χωρίς αυτά τα δεδομένα, είναι πρακτικά αδύνατο να πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε τεκμηριωμένη απολογιστική αξιολόγηση του τί δουλεύει, τί πρέπει να βελτιωθεί και τί πρέπει να αλλάξει. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα ανέλυσε δύο σημαντικές πτυχές της χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα: Αφενός, την εκτίμηση των πόρων που έχουν διατεθεί για την πρόληψη και την καταστολή των δασικών πυρκαγιών κατά την περίοδο 2016-2020, και αφετέρου, την αξιολόγηση της διαδικασίας που ακολουθείται για την κατανομή των πόρων στα κύρια χρηματοδοτικά εργαλεία (χρηστή διακυβέρνηση, λογοδοσία, διαφάνεια). Τα κύρια συμπεράσματα της έκθεσης του WWF Ελλάς αποτυπώνονται ως εξής: Ανισοκατανομή μεταξύ καταστολής και πρόληψης και υποαπορρόφηση: Το σύστημα χρηματοδότησης της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών εστιάζει κυρίως σε δράσεις καταστολής έναντι δράσεων πρόληψης. Μάλιστα, για την περίοδο 2016-2020, το 83,95% των συνολικών κρατικών πόρων κατευθύνεται προς την καταστολή και μόλις το 16,05% προς την πρόληψη. Την ίδια στιγμή, η τελευταία έκθεση του Περιβαλλοντικού Προγράμματος του ΟΗΕ κάνει έκκληση προς τις κυβερνήσεις να επανεξετάσουν τις δαπάνες για την κατάσβεση των πυρκαγιών προτείνοντας τη διάθεση του 45% του προϋπολογισμού τους για την πρόληψη και την ετοιμότητα, το 35% για την καταστολή των πυρκαγιών και το 20% για την αποκατάσταση. Παράλληλα, παρατηρείται υπο-απορρόφηση των πόρων, ειδικά στον τομέα της δασικής διαχείρισης, καθώς και καθυστερήσεις στη χρηματοδότηση επαναλαμβανόμενων δράσεων. Για παράδειγμα, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014-2020 (Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα) μέχρι σήμερα έχουν απορροφηθεί συνολικά 26.546.715,8€ από τον συνολικό εγκεκριμένο προϋπολογισμό που ανέρχεται στα 49.812.023,39€ (απορρόφηση κατά 53,29%). Αντίστοιχα, στον θεματικό στόχο “Κλιματική αλλαγή – Πρόληψη” από τα 817.462.866€ που είναι διαθέσιμα έχει συμβασιοποιηθεί και είναι σε διαδικασία υλοποίησης μόλις το 51,5% των πόρων. Και αυτό παρότι υπάρχουν τεράστιες ανάγκες, όπως για παράδειγμα η ενίσχυση των εθελοντικών ομάδων πολιτικής προστασίας με υλικό εξοπλισμό και η δασική διαχείριση. Χαρακτηριστικό είναι επίσης, το γεγονός ότι στο Πρόγραμμα “Αντώνης Τρίτσης” από τους 332 Δήμους της χώρας, τις 13 Περιφέρειες και τους Διαδημοτικούς Φορείς (Συνδέσμους), μέχρι στιγμής μόνο 11 δήμοι, 1 Περιφέρεια και 1 σύνδεσμος δήμων (ΣΠΑΥ) έχουν υποβάλει προτάσεις. Όπως αναδείχθηκε στα εργαστήρια διαβούλευσης που πραγματοποιήσαμε, αυτό οφείλεται στην έλλειψη συνεργασίας, σχεδιασμού, τεκμηρίωσης και υλοποίησης ανάμεσα στα τμήματα Προγραμματισμού και Πολιτικής Προστασίας των ΟΤΑ Α΄ και Β΄ βαθμού. Έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού της χρηματοδότησης των δράσεων πρόληψης και καταστολής: Η χρηματοδότηση των δράσεων πρόληψης και καταστολής των δασικών πυρκαγιών γίνεται αποσπασματικά, από διαφορετικά χρηματοδοτικά εργαλεία, χωρίς ολοκληρωμένο και μακροχρόνιο κεντρικό σχεδιασμό για την καταγραφή των αναγκών και των απαιτούμενων δράσεων με στόχο την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Ανεπαρκής τεκμηρίωση και αιτιολόγηση των αποφάσεων και κενά στη συμμετοχή των πολιτών: Οι αποφάσεις κατανομής και διάθεσης των πόρων στηρίζονται σε μια αποσπασματική καταγραφή των υφιστάμενων αναγκών από τους δικαιούχους φορείς χωρίς να προηγείται μία ολοκληρωμένη τεκμηρίωση των απαιτούμενων δράσεων. Κενά διαπιστώθηκαν, επίσης, τόσο στη δημόσια πρόσβαση των πολιτών στις πληροφορίες και στα έγγραφα βάσει των οποίων ελήφθησαν οι σχετικές αποφάσεις κατανομής των πόρων, όσο και στη συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία καταγραφής των αναγκών ή στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Έλλειψη απολογιστικών εκθέσεων: Μέχρι σήμερα κανένας αρμόδιος δημόσιος φορέας δεν φαίνεται να συντάσσει εκθέσεις πεπραγμένων, στις οποίες να συμπεριλαμβάνεται και οικονομικός απολογισμός των έργων με βάση τους πόρους που έλαβε. Αποσπασματικότητα ελέγχων σχετικά με την αξιοποίηση των δημόσιων πόρων: Ενώ τα χρηματοδοτικά εργαλεία που διαχειρίζονται ενωσιακούς πόρους έχουν ένα δομημένο, αυστηρό και πολυεπίπεδο σύστημα ελέγχων για τα πεπραγμένα, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις υπόλοιπες πηγές χρηματοδότησης των δασικών πυρκαγιών. Οι έλεγχοι που πραγματοποιούνται ανά χρηματοδοτικό εργαλείο φαίνονται αποσπασματικοί και ελλιπείς, καθώς απουσιάζει η προηγούμενη τεκμηρίωση των αναγκών, στοιχείο που αποτελεί βασικό κενό στο υπάρχον σύστημα δασοπυροπροστασίας. Βάσει των συμπερασμάτων αυτών, η έκθεση περιλαμβάνει συγκεκριμένες προτάσεις του WWF, οι οποίες αποσκοπούν να ενισχύσουν τις δράσεις πρόληψης, κυρίως μέσα από την καλύτερη οργάνωση και συντονισμό των χρηματοδοτικών εργαλείων. Σημειώνεται πως οι προτάσεις αυτές αξιοποιούν και ενισχύουν το υφιστάμενο καθεστώς χρηματοδότησης και διαχείρισης των πόρων για τις δασικές πυρκαγιές, καθώς και τις προβλέψεις του πρόσφατου νόμου 4662/2020 (Α΄27) για τον εθνικό μηχανισμό διαχείρισης κρίσεων και αντιμετώπισης κινδύνων. Ειδικότερα, οι προτάσεις είναι οι εξής: Κατάρτιση ενός Εθνικού Σχεδίου Αντιπυρικής Προστασίας με συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων φορέων, που θα αποτελεί μέρος ενός μακροχρόνιου στρατηγικού σχεδιασμού για τη χρηματοδότηση δράσεων για μια ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών. Ενίσχυση και διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας που προβλέπεται στο άρθρο 12 του ν. 4662/2020 (Α΄27) για τον αποτελεσματικό συντονισμό των υφιστάμενων χρηματοδοτικών εργαλείων στο πλαίσιο της εφαρμογής του προτεινόμενου Εθνικού Σχεδίου Αντιπυρικής Προστασίας. Δημιουργία μιας ανοιχτής Ενιαίας Πλατφόρμας Δεδομένων Χρηματοδότησης για την Αντιμετώπιση των Δασικών Πυρκαγιών (με προτεινόμενη ονομασία ΗΦΑΙΣΤΟΣ) για την ενίσχυση της διαφάνειας και της πρόσβασης των πολιτών σε πληροφορίες σχετικά με τη χρηματοδότηση δράσεων για την πρόληψη και καταστολή των δασικών πυρκαγιών. Δημιουργία ενός κεντρικού ελεγκτικού μηχανισμού στη ΓΓΠΠ για τον οικονομικό έλεγχο των αποφάσεων κατανομής και αξιοποίησης των πόρων. Ο μηχανισμός αυτός θα παρακολουθεί και θα ελέγχει τις αποφάσεις κατανομής στα υφιστάμενα χρηματοδοτικά εργαλεία, τόσο σε ό,τι αφορά στην εναρμόνισή τους με το προτεινόμενο Εθνικό Σχέδιο Αντιπυρικής Προστασίας και την αποδοτικότητά τους από οικονομικής άποψης, καθώς και την αξιοποίηση των διατιθέμενων οικονομικών πόρων για την υλοποίηση των προτεινόμενων δράσεων. Η Παναγιώτα Μαραγκού, επικεφαλής προγραμμάτων προστασίας περιβάλλοντος στο WWF Ελλάς, δήλωσε: «Η ανάγκη ενίσχυσης των πόρων για την πρόληψη σε σχέση με την καταστολή είναι το πρώτο απαραίτητο βήμα. Η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση των πυρκαγιών απαιτεί επιπλέον και κατά κύριο λόγο, την εγκαθίδρυση κατάλληλων επιχειρησιακών πλαισίων, την κινητοποίηση της κοινωνίας και την αποτελεσματική και διαφανή χρήση των διαθέσιμων πόρων. Πρόκειται για ένα τρίπτυχο που είναι ικανό να θωρακίσει τα φυσικά οικοσυστήματα, αλλά και τις κοινωνίες από τις δασικές πυρκαγιές, μέσω της πρόληψης. Αρκεί, βέβαια, να τεθεί σε άμεση εφαρμογή». Στη χαοτική νέα κανονικότητα που διαμορφώνει η κλιματική κρίση, οι πιο διαχειρίσιμες πυρκαγιές είναι εκείνες που προλαμβάνονται. Μόνο μέσω της πρόληψης, μπορεί να ελεγχθεί η εξάπλωσή τους και να ελαχιστοποιηθεί η έντασή τους. Η αλλαγή της κουλτούρας του συστήματος δασοπυροπροστασίας είναι το μεγάλο ζητούμενο. Χρειαζόμαστε μια νέα στρατηγική που θα λαμβάνει υπόψη τις συνθήκες της κλιματικής κρίσης και τα σενάρια εξέλιξης του φαινομένου των δασικών πυρκαγιών, θα εξασφαλίζει τη μετακίνηση της έμφασης στην πρόληψη, θα υπαγορεύει αναγκαίες αλλαγές στον χωρικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, θα αξιολογεί συστηματικά το σύστημα δασοπυροπροστασίας ώστε να εντοπίζει εγκαίρως κενά και παραλείψεις με σαφή και τεκμηριωμένο τρόπο. Μια κουλτούρα που θα στηρίζεται στη συνεργασία, στην επιστημονική γνώση, και στη διακομματική συναίνεση. Θα μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος, θα αξιοποιεί τα πορίσματα των ειδικών επιτροπών και τις εκθέσεις διεθνών και ευρωπαϊκών οργανισμών αδιαφορώντας για τις όποιες βραχυχρόνιες πολιτικές σκοπιμότητες. Η πλήρης έκθεση με τα συμπεράσματα, τις προτάσεις του WWF, καθώς και τη μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε είναι διαθέσιμη εδώ. Σημειώσεις & συνοδευτικά υλικά Μπορείτε να κατεβάσετε σχετικά infographics από εδώ. Γενικό φωτογραφικό υλικό, διαθέσιμο εδώ. Υπόμνημα WWF προς υπουργό Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, κ. Χρήστο Στυλιανίδη, με προτάσεις για θέματα βελτίωσης του συστήματος δασοπυροπροστασίας (Φεβρουάριος 2022). Το πρόγραμμα Active citizens fund, ύψους € 13,5 εκ., χρηματοδοτείται από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία και είναι μέρος του χρηματοδοτικού μηχανισμού του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) περιόδου 2014 – 2021, γνωστού ως EEA Grants. Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενδυνάμωση και την ενίσχυση της βιωσιμότητας της κοινωνίας των πολιτών και στην ανάδειξη του ρόλου της στην προαγωγή των δημοκρατικών διαδικασιών, στην ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά και στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τη διαχείριση της επιχορήγησης του προγράμματος Active citizens fund για την Ελλάδα έχουν αναλάβει από κοινού το Ίδρυμα Μποδοσάκη και το SolidarityNow. Διαβάστε περισσότερα εδώ: www.activecitizensfund.gr View full είδηση

Είμαστε η πρώτη γενιά που γνωρίζει ότι καταστρέφουμε τον πλανήτη μας και η τελευταία που μπορεί να κάνει κάτι για αυτό, προειδοποίησε η WWF στην ετήσια έκθεσή της που δημοσίευσε σήμερα, τονίζοντας ότι ο πληθυσμός των άγριων ζώων μειώθηκε κατά 60% σε διάστημα 40 ετών. Οι προσπάθειες που καταβάλλονται για να σωθεί η φύση δεν αρκούν και χρειάζεται «μια παγκόσμια συμφωνία», κατά το πρότυπο της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα, προκειμένου να επιβιώσει ο πλανήτης μας, τονίζει το Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση στην έκθεσή του “Living Planet”. Ο πληθυσμός των θηλαστικών, των πτηνών, των ερπετών, των αμφίβιων και των ψαριών μειώθηκε κατά 60% από το 1970 ως το 2014, τονίζει η οργάνωση στη δωδέκατη, ετήσια έκθεσή της, που δημοσιεύθηκε με τη συνεργασία της Ζωολογικής Εταιρείας του Λονδίνου και βασίζεται στην παρακολούθηση 16.700 πληθυσμών (4.000 ειδών). Η περιοχή της Καραϊβικής/ Λατινικής Αμερικής εμφανίζει τη χειρότερη εικόνα με την εξαφάνιση του 89% του πληθυσμού των άγριων ζώων σε διάστημα 44 ετών. Η Βόρεια Αμερική και η Γροιλανδία είναι στην καλύτερη κατάσταση με μόλις το 23% των άγριων ζώων να έχει χαθεί. Η περιοχή της Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής καταγράφει απώλειες σε ποσοστό 31%. Η πρώτη εξήγηση για τη δραματική μείωση των πληθυσμών των άγριων ζώων είναι η απώλεια του φυσικού τους περιβάλλοντος, η εκτεταμένη γεωργία, οι εξορύξεις, η αστικοποίηση, ενέργειες που ενισχύουν την αποψίλωση των δασών και μολύνουν το έδαφος. Στη Βραζιλία, η οποία μόλις εξέλεξε πρόεδρο τον Ζαΐχ Μπολσονάρου ο οποίος στη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας δεν αναφέρθηκε ούτε στην κλιματική αλλαγή ούτε στην αποψίλωση των δασών, το δάσος του Αμαζονίου συρρικνώνεται συνεχώς, όπως και η σαβάνα του Σεράντου, καθώς επεκτείνεται η καλλιέργεια της σόγιας και η εκτροφή βοοειδών. Σε παγκόσμιο επίπεδο μόνο το 25% των εδαφών έχει γλιτώσει από το αποτύπωμα του ανθρώπου, το 2050 θα έχει μειωθεί σε λιγότερο από 10%. Σε αυτό προστίθενται η υπεραλιεία, η μόλυνση, η λαθροθηρία, οι ασθένειες, η κλιματική απορρύθμιση… «Η ευκαιρία μας» «Είμαστε η πρώτη γενιά που γνωρίζει ότι καταστρέφουμε τον πλανήτη μας και η τελευταία που μπορεί να κάνει κάτι για αυτό», υπογράμμισε η Τάνια Στιλ στέλεχος της WWF. «Η κατάρρευση του παγκόσμιου πληθυσμού της άγριας πανίδας είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι ότι η φύση πεθαίνει. Όμως αντί να βάλουμε τον πλανήτη σε μηχανική υποστήριξη, του βάζουμε ένα τσιρότο», πρόσθεσε. Ωστόσο ο καθηγητής Κεν Νόρις, διευθυντής επιστημών στην Ζωολογική Εταιρεία του Λονδίνου, υποστήριξε ότι παρά τα σοκαριστικά στοιχεία «δεν έχει χαθεί κάθε ελπίδα». «Έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε ένα νέο μονοπάτι για να προχωρήσουμε το οποίο θα μας επιτρέψει να συγκατοικήσουμε με βιώσιμο τρόπο με την άγρια φύση, από την οποία εξαρτόμαστε», δήλωσε. Προκειμένου να διατηρηθεί η βιοποικιλότητα της Γης για τις επόμενες γενιές η WWF ζήτησε να υπάρξει μια παγκόσμια δέσμευση που θα στηρίζεται από τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο. «Χρειαζόμαστε μια νέα διεθνή συμφωνία, μια νέα παγκόσμια συμφωνία για τη φύση προκειμένου να βοηθήσουμε τις χώρες να αντιμετωπίσουν τις ρίζες του προβλήματος», τόνισε ο Τόνι Τζούνιπερ εκτελεστικός διευθυντής της WWF. Η ανακοίνωση του WWF Ελλάς «60% των πληθυσμών σπονδυλωτών ζώων έχει «χαθεί» σε λιγότερο από 50 χρόνια Η έκθεση «Ζωντανός πλανήτης» του WWF αποκαλύπτει την καταστροφική επίδραση του ανθρώπου στον πλανήτη και υποδεικνύει το τελευταίο παράθυρο ευκαιρίας για τη σωτηρία του Παρά το γεγονός ότι παγκοσμίως, η φύση παρέχει στις κοινωνίες υπηρεσίες αξίας περίπου 125 τρισεκ. δολαρίων τον χρόνο, όπως φρέσκο αέρα, καθαρό νερό, φαγητό, ενέργεια, φάρμακα και άλλα πολύτιμα προϊόντα και πρώτες ύλες, η ανθρωπότητα και ο τρόπος που τρεφόμαστε, καταναλώνουμε, παρέχουμε ενέργεια και χρηματοδοτούμε τις κοινωνίες και οικονομίες μας, σπρώχνουν τη φύση στο χείλος του γκρεμού. Αυτό αποδεικνύει η έκθεση «Ζωντανός πλανήτης 2018» (Living Planet Report 2018) της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF(1) και της Ζωολογικής Εταιρίας του Λονδίνου (ZSL-Zoological Society of London). Η έκθεση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα παρουσιάζει μια απογοητευτική εικόνα για την καταστροφική επίδραση της ανθρώπινης δραστηριότητας στην άγρια ζωή, τα δάση, τους ωκεανούς, τα ποτάμια και το κλίμα του πλανήτη μας, υποδεικνύοντας μια τελευταία ευκαιρία δράσης που ωστόσο χάνεται μέρα με τη μέρα, καθώς και την επείγουσα ανάγκη της παγκόσμιας κοινότητας πολιτών, κυβερνήσεων και αρμόδιων αρχών να ξανασκεφτεί συλλογικά τον τρόπο με τον οποίον προστατεύουμε και συνυπάρχουμε με τη φύση. Η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» παρουσιάζει μία περιεκτική περιγραφή της «υγείας» του πλανήτη. Ειδικότερα, μέσα από την παρατήρηση συγκεκριμένων δεικτών, η φετινή έκθεση –καταλήγει στο βασικό συμπέρασμα ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα σπρώχνει στα άκρα το σύνολο των φυσικών οικοσυστημάτων που «τροφοδοτούν» τη Γη με ζωή. Συγκεκριμένα: Ο δείκτης του ζωντανού πλανήτη(2) φανερώνει ότι διεθνώς οι πληθυσμοί των ψαριών, πουλιών, θηλαστικών, αμφιβίων και ερπετών έχουν ήδη μειωθεί κατά 60% σε λιγότερο από 50 χρόνια (1970 – 2014). Οι κύριες απειλές που προκαλούν αυτή την απώλεια βιοποικιλότητας είναι η υπερεκμετάλλευση των ζώων και φυτών και η εντατική γεωργία παράγοντες, οι οποίοι και οι δύο είναι απόλυτα συνυφασμένοι με τη διαρκώς αυξανόμενη ανθρώπινη κατανάλωση. Ο εκτροχιασμός των καταναλωτικών συνηθειών εξασθενίζει βαρύτατα την ικανότητα της φύσης να συντηρεί τις ζωές, τις κοινωνίες και τις οικονομίες μας. Τα τροπικά δάση συρρικνώνονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι το 20% περίπου του Αμαζονίου έχει εξαφανιστεί σε μόλις 50 χρόνια. Το 90% των θαλασσοπουλιών εκτιμάται ότι έχουν θραύσματα πλαστικού στα στομάχια τους. Το αντίστοιχο ποσοστό το 1960 ήταν μόλις 5%(3). Τα τελευταία 50 χρόνια η παγκόσμια μέση θερμοκρασία έχει αυξηθεί 170 φορές γρηγορότερα από τον φυσιολογικό ρυθμό. Στο πλαίσιο δεκαετούς μελέτης που πραγματοποιήθηκε για τις θαλάσσιες χελώνες καρέτα, το 35% του δείγματος που αναλύθηκε έδειξε ότι ο οργανισμός των χελωνών έχει απορροφήσει απορρίμματα, στην πλειοψηφία τους πλαστικά. Το 18% του πληθυσμού τόνου και ξιφία της Μεσογείου εκτιμάται ότι έχει απορροφήσει θραύσματα πλαστικού. «Η επιστήμη μας δείχνει τη σκληρή πραγματικότητα που δάση, ωκεανοί και ποτάμια υπομένουν εξαιτίας των ανθρώπων. Εκατοστό προς εκατοστό, είδος προς είδος, οι διαρκώς μειούμενοι αριθμοί της άγριας ζωής και των φυσικών περιοχών αποτελούν απόδειξη της τερατώδους πίεσης που ασκούμε στον πλανήτη γεγονός που υπονομεύει τον ιστό της ίδιας μας της ύπαρξης: τη φύση και τη βιοποικιλότητα» δήλωσε το Γενικός Διευθυντής του διεθνούς WWF Marco Lambertini. Η ανθρώπινη δραστηριότητα υπονομεύει την ικανότητα της φύσης να υποστηρίξει τη ζωή Τις τελευταίες δεκαετίες ο αντίκτυπος της ανθρώπινης δραστηριότητας έχει δυστυχώς μεγαλώσει επιβαρύνοντας τους οικοτόπους και τους φυσικούς πόρους, στους οποίους στηρίζεται η επιβίωση τόσο της άγριας ζωής, όσο και του ανθρώπου. Πέρα από το εύρος και τις επιπτώσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας στη φύση η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» επικεντρώνεται επίσης στη σημασία της φύσης για την ανθρώπινη υγεία και ευημερία. Η φετινή έκθεση αναφέρεται ιδιαίτερα στη σημασία των επικονιαστών (π.χ. μέλισσες), από τους οποίους εξαρτάται αγροτική παραγωγή αξίας 235-577 δισεκ. δολαρίων τον χρόνο μόνο στις ΗΠΑ, καθώς και στο πώς η κλιματική αλλαγή, οι εντατικές γεωργικές πρακτικές και οι ασθένειες έχουν επηρεάσει τους πληθυσμούς τους. Οδικός χάρτης δράσης για τη φύση Όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι η περιβαλλοντική και η αναπτυξιακή ατζέντα πρέπει να συγκλίνουν προκειμένου να χτίσουμε ένα βιώσιμο μέλλον για όλους. Η έκθεση τονίζει τη μοναδική ευκαιρία της διεθνούς κοινότητας να το πετύχει αυτό μέσα από την επικαιροποίηση το 2020 των διεθνών συμφωνιών για τους αναπτυξιακούς στόχους, τη βιοποικιλότητα και τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. Η 14η συνδιάσκεψη των 196 κρατών-μελών της Σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα (CBD) που θα πραγματοποιηθεί στην Αίγυπτο σε λίγες ημέρες, μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για τη δημιουργία μιας επείγουσας, φιλόδοξης και αποτελεσματικής παγκόσμιας συμφωνίας για τη φύση, όπως συνέβη με τη συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι το 2015. Το WWF καλεί πολίτες, επιχειρήσεις και κυβερνήσεις να κινητοποιηθούν για να διαμορφωθεί μια περιεκτική συμφωνία πλαίσιο για τη φύση και τον άνθρωπο. Μία συμφωνία που θα πυροδοτήσει δημόσια και ιδιωτική δράση για την προστασία της φύσης και την αναστροφή των καταστροφικών συνεπειών της ανθρώπινης δραστηριότητας στον πλανήτη, όπως αυτές σκιαγραφούνται στην έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018». «Η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» εκπέμπει σήμα κινδύνου για τον πλανήτη μας. Μας δίνει όμως και ένα δυνατό μήνυμα ανάληψης δράσης για να αντιστρέψουμε αυτή την κατάσταση. Ο καθένας από εμάς πρέπει να αναλάβει την ευθύνη και τη δράση που του αναλογεί. Το ίδιο καλούμε και την ελληνική κυβέρνηση να κάνει, εγκαταλείποντας τα καταστροφικά για το περιβάλλον σχέδια εξόρυξης πετρελαίου στις ελληνικές θάλασσες»,δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας. ------------------------------------------------- Η έκθεση «Ζωντανός Πλανήτης 2018» αποτελεί τη δωδέκατη έκδοση. Η εμβληματική έκθεση μελετά την υγεία του πλανήτη μέσα από την παρατήρηση συγκεκριμένων δεικτών. Ο δείκτης Living Planet Index (LPI) περιλαμβάνει τα πιο πρόσφατα στοιχεία, όπως προκύπτουν από την παρατήρηση 16.704 πληθυσμών 4.005 ειδών ψαριών, πουλιών, θηλαστικών, αμφιβίων και ερπετών από το 1970 έως το 2014. Μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την υγεία των θαλασσών του πλανήτη που οφείλεται σε ανθρώπινη δραστηριότητα είναι και τα πλαστικά. Το WWF, συμμετέχει και φέτος στο παγκόσμιο συνέδριο Our Ocean, το οποίο πραγματοποιείται στην Ινδονησία 29-30 Οκτωβρίου 2018. Στο Συνέδριο συμμετέχουν ηγέτες κρατών, κοινωνία των πολιτών, επιχειρήσεις, για να ενημερωθούν για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι παγκόσμιες θάλασσες, να προτείνουν λύσεις και να δεσμευτούν για την εφαρμογή τους. Πρόκειται για τον ετήσιο σταθμό για την προστασία των θαλασσών της γης και φέτος κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου ανακοινώθηκε και η καινούρια πρωτοβουλία του WWF που θα υλοποιηθεί στο πλαίσιο της παγκόσμιας εκστρατείας της οργάνωσης ενάντια στα πλαστικά. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία, θα διαρκέσει τρία χρόνια και θα υλοποιηθεί με τη στήριξη της κυβέρνησης της Νορβηγίας με στόχο την προώθηση λύσεων για την καταπολέμηση της ρύπανσης των θαλασσών από τα πλαστικά. Για περισσότερα: https://ourocean2018.org/ Διαβάστε στα αγγλικά το πλήρες κείμενο και τις περιλήψεις της έκθεσης «Ζωντανός Πλανήτης 2018» εδώ. Βρείτε εδώ διαθέσιμο φωτογραφικό υλικό και βίντεο. View full είδηση

Αναφορά προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για παραβιάσεις της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία των υδάτων από το Σχέδιο Διαχείρισης των λεκανών απορροής ποταμών (ΛΑΠ) Κεντρικής Μακεδονίας κατέθεσε η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς. Η έκθεση παραβιάσεων εστιάζει στην περιοχή της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής. Δείτε αναλυτικά: http://www.wwf.gr/im...on-Skouries.pdf Πηγή: http://www.wwf.gr/ne...-01-15-11-15-24 Click here to view the είδηση

Ανακοίνωση με θέμα 100 μέρες περιβαλλοντικής μοναξιάς εξέδωσε η WWF αναφέροντας μεταξύ άλλων σχετικά με την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων ότι "τώρα δημιουργούνται τετελεσμένα και έννομα συμφέροντα από νομοθετικές ρυθμίσεις μικροτακτοποιήσεων, που όμως έχουν περιπλέξει απίστευτα τη νομοθεσία, εντείνουν την ανασφάλεια δικαίου για πολίτες και επενδυτές και, βέβαια, διαιωνίζουν την πολιτική κοροϊδία εις βάρος όσων σέβονται τους νόμους, ως κοινούς κανόνες για τη σωστή λειτουργία ενός σύγχρονου και δίκαιου κράτους". Δείτε όλη την ανακοίνωση: " Όταν στις 26 Φεβρουαρίου στείλαμε στη νέα Κυβέρνηση ευχές για περιβαλλοντικά επωφελή θητεία, μαζί με μια λίστα από επείγουσες προτεραιότητες ανακοπής της ραγδαίας οπισθοδρόμησης σε πολιτικές και νομοθεσία για τη φύση, ελπίζαμε πως τουλάχιστον τα «ευκολάκια» θα δρομολογούνταν άμεσα: η άμεση, δίχως κανένα δημοσιονομικό κόστος κατάργηση «φωτογραφικών» και περιβαλλοντικά καταστροφικών νόμων φάνταζε στα δικά μας μάτια εφικτή. Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει τον σκανδαλωδώς πελατειακό και δασοκτόνο νόμο 4315/2014 που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο του 2014, ενώ φαινόταν πως η χώρα πάει για εκλογές; Η πραγματικότητα όμως μετά τις εκλογές ήταν αμήχανα διαφορετική: το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) που παρά την προφανή έλλειψη περιβαλλοντικής πολιτικής βούλησης μόλις είχε αρχίσει να συγκροτείται σε έναν ενιαίο διοικητικό οργανισμό διαλύθηκε και συγχωνεύθηκε με τα πολιτικά και οικολογικά «βαριά» αντικείμενα της βιομηχανίας και της αγροτικής παραγωγής. Η αλλαγή αυτή φαίνεται πως δεν μένει μόνο στους τίτλους και στο ανακάτεμα των συγχωνευμένων υπουργείων, καθώς το περιβάλλον πολιτικά εξατμίστηκε και παραμένει, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, στα αζήτητα. Ο νέος υπερ-υπουργός, Παναγιώτης Λαφαζάνης, δεν έδειξε μέσα σε αυτές τις 100 μέρες κάποια περιβαλλοντική ευαισθησία: ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με το μέτωπο της ενέργειας, σηματοδοτώντας με τις πρωτοβουλίες του ένα πρωτοφανές πισωγύρισμα σε εποχές ακόμα πιο «βρώμικης» για το περιβάλλον και τις τσέπες μας ενεργειακής πολιτικής. Από το μέτωπο της προστασίας της φύσης ο νέος υπουργός απουσιάζει επί της ουσίας εντελώς. Ούτε μια ανακοίνωση δεν είχε την ευαισθησία να βγάλει για πολιτική στήριξη προς τις υπηρεσίες του υπουργείου του, που για πρώτη ίσως φορά συντονίστηκαν για να αντιμετωπίσουν το τραγικό φαινόμενο της εκτεταμένης ανοιξιάτικης λαθροθηρίας, με αποτέλεσμα δημόσιοι λειτουργοί να δεχθούν επιθέσεις στη Ζάκυνθο. Αυθαίρετα και αιγιαλοί Αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο νέος υπουργός αναπληρωτής για το περιβάλλον δήλωσε, πως στους νόμους του προκατόχου του «βλέπει κάποια θετικά στοιχεία που εκσυγχρονίζουν τη δημόσια διοίκηση» και πως «δεν πρέπει να καταργηθούν συλλήβδην». Στην άθλια νομοθεσία εξυπηρέτησης πελατειακών συμφερόντων εις βάρος της εθνικής οικονομίας, της δικαιοσύνης απέναντι στους νομοταγείς πολίτες και του κοινού μας αγαθού που λέγεται «Περιβάλλον», αναφερόταν ο νέος υπουργός που αναπληρώνει τον υπερ-υπουργό σε θέματα περιβάλλοντος. Έτσι, καμία από τις επονείδιστες διατάξεις δεν αγγίχθηκαν μέσα στις 100 πρώτες μέρες της νέας Κυβέρνησης. Αποτέλεσμα; Τώρα δημιουργούνται τετελεσμένα και έννομα συμφέροντα από νομοθετικές ρυθμίσεις μικροτακτοποιήσεων, που όμως έχουν περιπλέξει απίστευτα τη νομοθεσία, εντείνουν την ανασφάλεια δικαίου για πολίτες και επενδυτές και, βέβαια, διαιωνίζουν την πολιτική κοροϊδία εις βάρος όσων σέβονται τους νόμους, ως κοινούς κανόνες για τη σωστή λειτουργία ενός σύγχρονου και δίκαιου κράτους. Όμως και σε φαινομενικά πιο ξεκάθαρα πεδία, όπως τα αυθαίρετα και ο αιγιαλός, η πραγματικότητα απέχει πολύ από την προ εκλογών γραμμή του νικητή της 25ης Ιανουαρίου. Η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων είχε επανειλημμένα κατακριθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, αλλά μαθαίνουμε πως ετοιμάζεται νέα ρύθμιση, με νέα κόκκινη γραμμή και με νέο «ευρύ» κοινωνικό διάλογο, από τον οποίο πάντοτε εξαιρούνταν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις. ’λλο μέτωπο: ο αιγιαλός. Αντικείμενο πρόσφατης απόφασης του Ε Τμήματος του ΣτΕ που σπάει το κατεστημένο των περιβαλλοντικά ανυπολόγιστων παραχωρήσεων χρήσης, η παράκτια ζώνη, επίσης, θα συνεχίσει να αποτελεί πεδίο πλουτισμού για ομπρελοκαθίσματα και μπαροκαφετέριες, δίχως την ελάχιστη μέριμνα για τις οικολογικές αντοχές της πολύ ευαίσθητης ακτογραμμής. Πτολεμαΐδα Έτερη μεγάλη απογοήτευση (αν και είχε διαφανεί προεκλογικά): η ΔΕΗ δεν θα πάει μπροστά, αλλά θα πάει ακόμα πιο πίσω. Μια από τις πιο ρυπογόνες επιχειρήσεις ηλεκτροπαραγωγής στην Ευρώπη αρνείται πεισματικά, με πολιτικές πλάτες στην ηγεσία του νέου υπερ-υπουργείου παραγωγικής ανασυγκρότησης, περιβάλλοντος και ενέργειας, να καθαρίσει το παραγωγικό της μοντέλο. Η φρενίτιδα για διασφάλιση, σε καιρούς οικονομικής στειρότητας, των 400 εκατομμυρίων ευρω που απαιτούνται για την έναρξη κατασκευής μιας ακόμα ρυπογόνου λιγνιτικής μονάδας, της «Πτολεμαΐδα V», αφήνει άφωνους όσους ξέρουν καλά πως οι καθαρές εναλλακτικές συμφέρουν, τόσο τη ΔΕΗ, όσο και όλους μας. Μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που ο υπερ-υπουργός αφιερώνει μεγάλο μέρος από τον πολύτιμο χρόνο του σε προσπάθειες επαναδιαπραγμάτευσης του κόστους κατασκευής της νέας μονάδας, ενώ πιέζει ώστε στη ΔΕΗ να δοθούν δωρεάν δικαιώματα εκπομπών, με τη δικαιολογία ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση, οπότε όταν ρυπαίνει καλά θα κάνει να μην πληρώνει. Στη σκόνη αυτού του παραλογισμού ήρθε να προστεθεί και μια νέα εμμονή: η επαναλειτουργία της κατεστραμμένης από πυρκαγιά, γερασμένης και πολύ βρώμικης τρίτης μονάδας της Πτολεμαΐδας. Βιοποικιλότητα Την ίδια στιγμή, τίποτα δεν άλλαξε στο συννεφιασμένο μέτωπο των πυρήνων βιοποικιλότητας της Ελλάδας, του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών. Αντίθετα, όσο πλησιάζουμε στο τέλος του 2015, λήγει και η παράταση ζωής για τους 28 φορείς διαχείρισης που με τελείως ασόβαρη τεκμηρίωση, είτε συγχωνεύθηκαν, είτε καταργήθηκαν με τον ν. 4109/2012. Με αυτήν την άνευ οικονομικού αντικειμένου διάταξη (μιας και μέχρι τότε τουλάχιστον οι φορείς διαχείρισης ήταν ίσως οι μόνοι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης που δεν ελάμβαναν καμία κρατική χρηματοδότηση) κινδυνεύουν εθνικοί θησαυροί, όπως τα εθνικά πάρκα του Δέλτα Αξιού και της Λίμνης Κερκίνης, που στριμώχνονται σε έναν υπερ-φορέα που θα έχει ευθύνη και για την πολύπαθη Λίμνη Κορώνεια. Είναι σίγουρο πως η αγωνία για το μέλλον της οικονομίας της χώρας είναι διάχυτη και στο νέο υπερ-υπουργείο. Εκείνο που δυστυχώς στις πρώτες τουλάχιστον μέρες της η νέα Κυβέρνηση δείχνει να μην καταλαβαίνει είναι ότι το περιβάλλον είναι «όλα τα λεφτά». Το περιβάλλον είναι πηγή ζωής και πολιτισμού και βάση για την ελληνική οικονομία. Μόνο οικολογικά βιώσιμη μπορεί να είναι η διέξοδος της Ελλάδας από την κρίση και η ανάπτυξη μιας μακροπρόθεσμα ζωντανής οικονομίας. Για να επιτευχθεί αυτό όμως πρέπει κατ αρχήν και επειγόντως, ακόμα και την 101η μέρα να πάρει επιτέλους μπρος το κράτος περιβαλλοντικού δικαίου. Πηγή: http://www.buildnet....213&artid=15628 Click here to view the είδηση

Μια εφαρμογή για κινητά που δίνει στους πολίτες τη δυνατότητα να διαμορφώσουν τον μεγαλύτερο συμμετοχικό χάρτη πρασίνου στις πόλεις μας ανακοίνωσε το WWF. Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, με το WWF GreenSpaces δίνεται πλέον στα χέρια των πολιτών ένα εργαλείο χαρτογράφησης των πράσινων χώρων αλλά και διεκδίκησης του πράσινου που αξίζουμε. Ταυτόχρονα, με κορύφωση την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος στις 5 Ιουνίου, η καμπάνια καλεί δήμους και συλλογικότητες σε ολόκληρη την Ελλάδα να διοργανώσουν αντίστοιχες δράσεις και να ενταχθούν στον «πράσινο χάρτη» των πόλεών μας. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, από τις 10 Μαΐου μέχρι τις 5 Ιουνίου οι πολίτες της χώρας προσκαλούνται να πάρουν το πράσινο στα χέρια τους και να πουν την άποψή τους για το πράσινο της πόλης τους, με τη χρήση της εν λόγω εφαρμογής, που δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες κάθε ηλικίας να καταγράψουν πράσινους χώρους σε κάθε ελληνική πόλη, να τους βαθμολογήσουν και να σχολιάσουν την πραγματική κατάστασή τους. Δείτε τον χάρτη με τους χώρους πρασίνου που έχουν ήδη καταγραφεί από εθελοντές. Η καμπάνια θα κορυφωθεί εορταστικά στις 5 Ιουνίου, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, με δράσεις στο πράσινο που θα αναλάβουν τόσο Δημοτικές Αρχές ανά την Ελλάδα, όσο και συλλογικότητες πολιτών. Οι δράσεις θα αναρτούνται στον πανελλαδικό χάρτη δράσεων που βρίσκεται στην ιστοσελίδα της καμπάνιας http://greenspaces.gr . Πηγή: http://www.naftempor...ino-stis-poleis Click here to view the είδηση

Περισσότερα από έξι εκατομμύρια στρέμματα φυσικών εκτάσεων απώλεσε η Ελλάδα την εικοσαετία 1987-2007, έναντι αντίστοιχης αύξησης των γεωργικών και λοιπών καλύψεων, σύμφωνα με έρευνα της WWF. Στη σχετική έκδοση «Η Ελλάδα τότε και τώρα: Διαχρονική χαρτογράφηση των καλύψεων γης 1987-2007» καταδεικνύεται η διαχρονική, συνεχής και άναρχη μείωση των φυσικών εκτάσεων, προς όφελος της επέκτασης της γεωργικής γης, των υποδομών και των οικισμών. Η υποχώρηση αυτή, όπως επισημαίνεται, χαρακτηρίζεται από την απόλυτη έλλειψη τεκμηριωμένου και μακροχρόνιου εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού. Από την έρευνα της WWF, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Το Μέλλον των Δασών», και σε συνεργασία με το εργαστήριο δασικής διαχειριστικής και τηλεπισκόπησης του ΑΠΘ, προκύπτει ότι τα δάση μειώθηκαν συνολικά κατά 1.311.382 στρέμματα, οι εκτάσεις θαμνώδους και χαμηλής βλάστησης μειώθηκαν συνολικά κατά 4.886.431 στρέμματα, οι γεωργικές εκτάσεις αυξήθηκαν κατά 5.736.939 στρέμματα και οι λοιπές καλύψεις (δόμηση, έργα υποδομής κλπ) αυξήθηκαν κατά 333.675 στρέμματα. Ωστόσο, η WWF επισημαίνει πως τα απόλυτα νούμερα των αλλαγών δεν διηγούνται τη συνολική ιστορία, καθώς εξίσου σημαντική με τις αλλαγές στην έκταση είναι και η μετατόπιση των καλύψεων γης ανάμεσα σε διαφορετικές περιοχές. Ενδεικτική είναι η αντίφαση που προκύπτει, εξετάζοντας τις γεωργικές εκτάσεις στα γεωγραφικά διαμερίσματα Ιονίων Νήσων και Πελοποννήσου. Στα Ιόνια Νησιά, σχεδόν 289.000 στρέμματα φυσικής γης (12,6% της συνολικής έκτασης) μετατράπηκαν σε γεωργική. Από την άλλη μεριά, φαίνεται ότι εγκαταλείπεται η αγροτική παραγωγή στα ορεινά της χώρας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Πελοπόννησο, όπου 1.390.000 στρέμματα γεωργικής γης μετατράπηκαν διαχρονικά σε άλλες καλύψεις. Στην έρευνα επισημαίνεται ότι οι πλέον θιγόμενες φυσικές εκτάσεις είναι οι περιοχές χαμηλής βλάστησης, οι οποίες, κατά κύριο λόγο, απορροφούν τις πιέσεις επέκτασης της γεωργικής γης, των οικισμών και των υποδομών. Οι πιέσεις για μετατροπή των καλύψεων (και κατά συνήθη συνέπεια των χρήσεων) της γης, δεν εκδηλώνονται πάντα στιγμιαία, αλλά είναι, συχνά, απόρροια πολλών διαδοχικών βημάτων. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, η απευθείας μετατροπή π.χ. ενός δάσους σε τεχνητή επιφάνεια είναι σπάνια και συνοδεύεται από πολλές νομικές περιπλοκές. Η σταδιακή αλλαγή ενός δάσους όμως μέσω επαναλαμβανόμενων πυρκαγιών και η μετέπειτα κατάληψή της από τεχνητές καλύψεις είναι μία συνήθης πρακτική. Ακόμα, τονίζεται ότι η εφαρμογή της νομοθεσίας για τον χώρο χωλαίνει σε έντονο βαθμό, ενώ ο οποιοσδήποτε σχεδιασμός πάσχει από έλλειψη μακροχρόνιας προοπτικής και συνοχής. «Η συγκεκριμένη έκδοση εστιάζει στις χωρικές μεταβολές και τις πιέσεις πάνω στον φυσικό χώρο και τα οικοσυστήματα. Είναι η πρώτη φορά που απεικονίζονται οι καλύψεις γης για όλη την Ελλάδα σε βάθος εικοσαετίας, ανοίγοντας μια ουσιαστική συζήτηση για την εξέλιξη και διαχείριση του χώρου στην Ελλάδα. Η αποτυχία στην αποτελεσματική διαχείριση αυτών των αλλαγών, δεν θα λειτουργήσει μονάχα εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά εν τέλει, θα υποσκάψει και την ίδια την προοπτική ανάπτυξης της χώρας μας, ειδικά μάλιστα, σε ό, τι αφορά τους οικονομικούς κλάδους του τουρισμού και του πρωτογενούς τομέα», υπογραμμίζει ο γενικός διευθυντής του WWF Ελλάς, Δημήτρης Καραβέλλας. Μπορείτε να διαβάσετε την έκδοση «Η Ελλάδα τότε και τώρα: Διαχρονική χαρτογράφηση των καλύψεων γης, 1987-2007». Δείτε τη χαρτογράφηση των καλύψεων γης σε επιλεγμένες περιοχές της Ελλάδας. Πηγή: www.enet.gr Click here to view the είδηση