Ενανθράκωση με διάβρωση

[Ροδοπουλος]

Επειδή λόγω μεγέθους δεν μπαίνει στα downloads το βάζω με λινκ εδώ.

 

Για μένα σαν υλικό είναι οτι πιο ουσιώδες σε 60 σελίδες έχω βρεί. Το βάζω εδώ διότι χωρίς νερό δεν έχει διάβρωση!!!!!!!!!

Edited Μάρτιος 16 , 2012 by Ροδοπουλος

[FouksMechMech]

Άσχετο, αλλά νομίζω ότι δεν είναι πρέπων εν έτει 2010 να γράφονται Διδακτορικά σε Word. TeX or LaTeX η μόνη λύση για ποιότητα στο τεχνικό κείμενο.

[Ροδοπουλος]

Έχοντας λάβει αρκετά μηνύματα σχετικά με το πότε επιλέγουμε τα ανόδια και γιατί παραθέτω τα παρακάτω

 

α) Ο ηλεκτρολύτης έχει ξεπεράσει την επικάλυψη με αποτέλεσμα η πιθανότητα διάβρωσης να είναι αυξημένη ενω η καθαίρεση μέχρι το βάθος προσβολής προβληματική.

β) Ο ρυθμός διάβρωσης είναι αρκετά υψηλός (>3,5mA/cm2) με αποτέλεσμα η χρήση αναστολέα να έχει περιορισμένη ζωή και επιτυχία.

γ) Οταν το πεχα του ηλεκτρολύτη είναι χαμηλότερο απο 7,5. Στις περιπτώσεις αυτές η χρήση του αναστολέα μπορεί να έχει μηδενική αξία λόγω της χημικής προσβολής.

δ) Οταν ο συντελεστής εκμετάλλευσης του στοιχείου είναι κοντά σε οριακές τιμές και μια αστοχία της επισκευής σε βάθος χρόνου μπορεί οδηγήσει σε ενίσχυση.

ε) Οταν ο χρόνος της επέμβασης υπερβαίνει τα 5 χρόνια.

ζ) Οταν η στοιχείο δεν είναι εύκολα προσβάσιμο, πχ θεμελίωση.

η) Οταν το στοιχείο δεν μπορεί να προστατευτεί απο την υγρασία, πχ υπόγειο πάρκινγκ

θ) Οταν ο εύρος προσβολής πχ τοιχεία είναι τέτοιο που η χρήση ανοδίων είναι οικονομικότερη απο την κλασσική επισκευή.

Edited Μάρτιος 21 , 2012 by Ροδοπουλος

[Ροδοπουλος]

Δύσκολο Πρόβλημα Ενίσχυσης

 

Το εν λόγω κολυμβητήριο Ελληνικού Πανεπιστημίου φωτό 1 σε κατηγορία σεισμού ΙΙ έχει τα εξής προβλήματα

α) Εσωτερική υγρασίας 87% και θερμοκρασία 25,5-34,5 βαθμούς

β) Ανήκει στις κατηγορίες XD1/XD3

γ) Η υγρασία σκυροδέματος μετρήθηκε ως εξής

 

Η επιφανειακή υγρασία σκυροδέματος κατά μέσο όρο βρέθηκε >78%.

 

Η υγρασία σκυροδέματος σε βάθος 10 χιλιοστών βρέθηκε >75%.

 

Η υγρασία σκυροδέματος σε βάθος 20 χιλιοστών βρέθηκε >72%.

 

Η υγρασία σκυροδέματος σε βάθος 30 χιλιοστών βρέθηκε >71%.

 

Η υγρασία σκυροδέματος σε βάθος 40 χιλιοστών βρέθηκε >71%.

 

Τα αποτελέσματα της υγρασίας στις φωτό 2, 3, 4.

 

δ) Η αντοχή του σκυροδέματος λόγω της υγρασίας είναι απο 5,2 (υγρό) -12,1 (σχετικά υγρό). Το s είναι 3,3MPa.

 

ε) Λόγω του χρόνου έκθεσης στην υγρασία σε αρκετά σημεία υπάρχει καθολική απόπλυση τσιμεντοπολτού φωτό 5.

 

ζ) Το δυναμικό διάβρωσης μεταξύ -650 και -512 και η ηλεκτρική αντίσταση 2,7-5,1.

[kostassid]

Η αντοχή του σκυροδέματος λόγω της υγρασίας είναι απο 5,2 (υγρό) -12,1 (σχετικά υγρό). Το s είναι 3,3MPa

Αυτή η αντοχή πως προέκυψε; Καρότα ή έμμεσες μεθοδοι; Και τι εννοείς ότι η αντοχή λόγω υγρασίας είναι 5,2, η υγρασία τι εππηρεάζει, προφανώς σε MPa μιλάμε.

 

Σχετικά με το δυναμικό το σίδερο στη 4 φωτογραφία το βλέπω καθαρό. Προφανώς υπάρχουν και χλωριόντα. (καλημέρα)

[Ροδοπουλος]

H υγρασία και η υψηλή θερμοκρασία επηρεάζει το Μετρο Ελαστικότητας και την αντοχή. Η διαβάθμιση της θερμοκρασίας δημιουργεί κύκλους leaching (Dissolved ions, such as calcium (Ca²⁺)).

 

1, 2

 

Οι μετρήσεις απο κρούση. Λόγω της απόπλυσης δεν μπορούσαμε να πάρουμε καρώτα. Προφανως σε water saturation υπάρχει πολύ μικρός ρυθμός διάβρωσης.

[Ροδοπουλος]

Αισίως βρισκόμαστε στην τέταρτη γενιά αναστολέων διάβρωσης. Η σχετικά νέα τεχνολογία αναφέρετε σαν Vapor Corrosion Inhibitors. Στο σημείο αυτό χωρίζονται σε single time inhibitor όπως το Cortec 2020 GEL και σε continuous time inhibitor όπως το Margel 580. Στην περίπτωση αυτή έχουμε μια αμπούλα που μπαίνει σε οπή Φ5,5 χιλ και για 20 χρόνια δημιουργεί αναστολή σε αέρια μορφή σχετικά υψηλής πιέσεως. Τα θετικά εκτός απο τον χρόνο προστασίας είναι οτι μπορούμε να πάμε μέσω της οπής σε βάθη και να προστατεύσουμε οπλισμό που δεν είναι επιφανειακά προσβάσιμος.

[Ροδοπουλος]

Εχω αναφερθεί και παλαιότερα στο γεγονός οτι εαν η διάβρωση δεν σταματήσει ή τουλάχιστον περιοριστεί σημαντικά η χρήση FRP ενδέχεται να επιφέρει σημαντική αύξηση του προβλήματος ενω ταυτόχρονα οδηγεί σε αδιέξοδο μιας και δεν επιτρέπει την μελλοντική χρήση υδροφοβισμού και αναστολέα. Τα τελευταία χρόνια το πρόβλημα αυτό έχει επιλυθεί με την χρήση υφασμάτων απο ίνες Poliparafenilenbenzobisoxazolo (PBO). Τα συστήματα αυτά βασίζονται σε μήτρα τσιμοντοειδούς βάσης που επιτρέπουν την διαπνοή και ταυτόχρονα την χρήση επικουρικών μέσων. Επίσης δεν κινδυνεύουν απο την θερμοκρασία και την ακτινοβολία όπως τα ρητινούχα (40-50 degrees C) με αντοχές που ξεπερνούν τους 100 βαθμούς. Ενα επίσης σημαντικό προσόν είναι οτι η πρόσφυση δεν επηρεάζετε απο την υγρασία του υποστρώματος (<4%) όπως στα FRP ενώ ταυτόχρονα η τελική πρόσφυση δεν επηρεάζετε απο την ποιότητα (λείανση) του υποστρώματος.

[kostassid]

To έχουμε συζητήσει το θέμα ξανά για τα PBO αν θυμάμαι καλά τον Ιούλιο του 2010....

 

Οι παρατηρήσεις μου για το υλικό και τη μέθοδο είναι οι εξής:

 

α) Σε σχέση με ενίσχυση-αποκατάσταση τοιχοποιίας θεωρώ ότι είναι μία από τις δόκιμες λύσεις ως προιόν (ανόργανης μήτρας). Απλά το κονίαμα σύνδεσης δεν αναφέρει την αντοχή του σε συνάφεια με το υπόστρωμα παρόλο που δίνει διαγράμματα στο τεχνικό φυλλάδιο. Επίσης για την εκτός επιπέδου φόρτιση τα αποτελέσματα είναι καλύτερα απο ότι στη χρήση FRP αλλά όχι για την εντός επιπέδου. Αναλυτικότερα παραπέμπω σε δημοσίευση του κ. Τριανταφύλλου παρακάτω.

 

β) Σε σχέση με ενισχύσεις-αποκαταστάσεις σε δομικά στοιχεία Ω/Σ θεωρώ ότι γίνεται σπατάλη υλικού καθώς ως προϊόν παράγεται μόνο ως 2 διευθύνσεων γεγονός που περιορίζει τις εφαρμογές του(φωτογραφίες). H εφαρμογή όμως δεν απαιτεί υγρασία <4-5% όπως τα frp.

 

Ακόμη να αναφέρω ότι η τιμή του ως εφαρμογή σε σχέση με την αντίστοιχη εφαρμογή ΙΟΠ άνθρακα ήταν 80 % πάνω πριν από ενάμισυ χρόνο ενώ σήμερα είναι 30~40% περίπου (χωρίς να το έχω διασταυρώσει) πάνω για τα ίδια βάρη gr/m2 ινών αλλά με πλεονέκτημα όπως πολύ σωστά αναφέρεις την αντοχή σε μεγάλύτερες θερμοκρασίες και σε UV. To θέμα είναι ότι σε περίπτωση πυρκαιάς τότε και τα PBO θα έχουν τις ίδιες συνέπειες στο κονίαμα τους όπως θα έχει και το σκυρόδεμα (breakdown Temperature 650C) αλλά σίγουρα θα λειτουργήσουν καλύτερα στο χρόνο που η θερμοκρασία από τους 80C στην οποία τα frp χάνουν όλες τους τις ιδιότητες μέχρι τους 650C ώστε να προλάβει το κοινό να απομακρυνθεί.

Προσωπικά πάντα, δύσκολα θα τα χρησιμοποιούσα με γνώμονα αυτό.

 

- Ο υδροφοβισμός αν στο frp εφαρμοστεί επίχρισμα από πάνω δεν μπορεί να γίνει; Δεν νομίζω να παίζει ρόλο. Ο αναστολέας ok, αλλά πολύ λάθος να σχεδιαστεί εφαρμογή frp και να κριθεί απαραίτητο μετά από 5-7 χρόνια ο εμποτισμός με αναστολέα.

 

Μία πολύ καλή διπλωματική εργασία με πειράματα-αποτελέσματα-μεθόδους και συμπεράσματα βρίσκεται εδώ και από τον κ. Τριανταφύλλου η δημοσίευση που ανέφερα εδώ.

Edited Ιούνιος 7 , 2012 by kostassid

[Ροδοπουλος]

a) η αντοχή συνάφειας είναι στα 2,0-2,5 MPa την στιγμή που με τα βίας παίρνουμε 1,2-1,4 στην ρητίνη. Πάντως απο πλευράς μηχανικής τα δύο δεν είναι συγκρίσιμα. Στα ΙΟΠ η συνάφεια εχει να κάνει με το πάχος της ρητίνης και τις χημικές της ιδιότητες. Το πάχος στα ΙΟΠ υπολογίζετε συνήθως υπο μορφή φίλμ μέχρι 2 χιλ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα σε καταστάσεις isostrain (απαραίτητες στην μεταφορά τάσεων) το tau, b να βασίζετε στο χημικό δεσμό της ρητίνης και την δυνατότητα να "χαντρώσει" στους πόρους αυξάνοντας την ωφέλιμη επιφάνεια. Στα PBO αντίθετα μιλάμε για πάχος συγκολλητικής κονίας μέχρι και 40 χιλ και κατ' επέκταση η κατάσταση isostrain επηρεάζετε και απο το E, G της κονίας θεωρώντας δόκιμες τις εξισώσεις Lame ή ακόμα και κλασσικής γραμμικής ανάλυσης.

 

β) και όμως δυστυχώς στο 95% των περιπτώσεων αποφασίζετε να μπεί αναστολέας και μετά το ΙΟΠ χωρίς σε καμία περίπτωση να γνωρίζουμε την παθογένεια. Το ξαναλέω για πολλοστή φορά οτι οι αναστολείς διαρκούν απο 1-7 χρόνια με το 1 για υψηλή συγκέντρωση χλωριόντων και το 7 για ενανθράκωση. Βέβαια γίνετε μια εγκληματική θεώρηση οτι αφού με τα ΙΟΠ σταματάω οξυγόνο και υγρασία αναστέλλω την διάβρωση!!!! Η παραπάνω θεώρηση θα μπορούσε να θεωρηθεί σωστή μόνο στην ενανθράκωση και ειδικότερα για πεχά το πολύ μέχρι 8,2-8,5. Χαμηλότερες τιμές αλλάζουν σημαντικά την αντίδραση και παράγετε αυτογενές H2O. Για χλωριόντα ή χημική προσβολή δεν το συζητάω καθόλου. Η αυτογένεση είναι δεδομένη.

 

Για την φωτιά είναι τεράστιο λάθος να βασιζόμαστε στην κονία του PBO. Εδώ και πολλά χρόνια υπάρχουν πυράντοχες κονίες σχετικά υψηλής αντοχής (15 MPa) που δίνουν fire rating 1200oC for 2.5 hours με κόστος περίπου 1,5Ε το κιλό. Οι τσιμεντοειδείς αυτές κονίες παίζουν επίσης τον ρόλο της επικάλυψης αφού χρειάζονται πάχη κοντά στα 3,5-5 εκ. Η θερμοκρασία στην πίσω πλευράς της κονίας παραμένει στην περιοχή κάτω των 100oC με αποτέλεσμα να έχουμε πλήρη προστασία.

 

ενα ενδιαφέρον άρθρο εδώ

Edited Απρίλιος 24 , 2012 by Ροδοπουλος